Αρθρογραφώ ευελπιστώντας να αναδειχθεί η προβληματική κατάσταση έλλειψης εργατοτεχνικού προσωπικού στον τομέα των χειρονακτικών εργασιών. Αναρωτιέμαι, γιατί μέχρι τώρα τα ΜΜΕ δεν έχουν ασχοληθεί επαρκώς με τις πραγματικές διαστάσεις του μείζονος αυτού προβλήματος. Πολλές φορές έχω διαβάσει δημοσιεύματα του τύπου «στα ύψη η ανεργία στο Βόρειο Αιγαίο» κλπ. Καιρός να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, να δούμε την αλήθεια κατάματα και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. 

Στον κατασκευαστικό κλάδο, που έχω προσωπική εμπειρία 45 χρόνων, παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα λόγω έλλειψης εξειδικευμένων τεχνιτών όλων των ειδικοτήτων, όπως τεχνιτών ξυλοτύπων, σιδεράδων, κτιστών, αμμοκονιαστών, ελαιοχρωματιστών και λοιπών καθώς και ανειδίκευτων εργατών. Επιπρόσθετα, η προχωρημένη στο σύνολο των εργαζομένων του κλάδου ηλικία καθώς και η έλλειψη ενδιαφέροντος για εκμάθηση από τους νεότερους, τείνουν να κάνουν την κατάσταση ανησυχητική. Με δεδομένη την επερχόμενη ανάπτυξη και την έναρξη μεγάλων τεχνικών έργων, όπως για παράδειγμα το Ελληνικό, Αφάντου κ.α. θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα στην υλοποίησή τους και απομύζηση των εναπομεινάντων εργατοτεχνιτών της Περιφέρειας. 

Αναφορικά με την έλλειψη εργατών γης: την περασμένη ελαιοκομική σεζόν, αν και μειωμένη η ποσότητα ελαιοκάρπου, μεγάλο ποσοστό παρέμεινε στα κτήματα ανεκμετάλλευτο, διότι η έλλειψη εργατών απέτρεψε την πρώιμη συγκομιδή με αποτέλεσμα και λόγω των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών να υπάρξει μεγάλη καρπόπτωση. Επιπλέον η έλλειψη εργατών έχει ως αποτέλεσμα καλλιέργειες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ποιοτική και ποσοτική επάρκεια του προϊόντος, όπως άροση, λίπανση, κλάδεμα να γίνονται ελλιπώς ή και καθόλου. Προβλήματα αντιμετωπίζουν κι οι ελαιοτριβείς, καθώς για την εύρυθμη λειτουργία των εγκαταστάσεών τους απαιτούνται οδηγοί, χειριστές, φορτοεκφορτωτές και εξειδικευμένοι τεχνίτες, που όμως δεν επαρκούν. Καταλήγω στο συμπέρασμα, στη βεβαιότητα θα έλεγα, πως τα επίσημα στοιχεία περί ανεργίας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ανεργία στα προαναφερόμενα επαγγέλματα δεν υπάρχει. Αντιθέτως γιγαντώνεται ο αριθμός των επιδοτούμενων «ανέργων». Ποιά η συνέπεια αυτού; Είτε οι επιδοτούμενοι άνεργοι να εφησυχάζουν μέχρι τη λήξη της επιδότησης, είτε σποραδικά να καταφεύγουν σε «μαύρη εργασία». 

Στα χρόνια πριν από την οικονομική κρίση, νέα πνοή και ώθηση στις χειρωνακτικές εργασίες είχαν δώσει εργαζόμενοι από τις Βαλκανικές χώρες, κυρίως από Αλβανία, που είναι σκληροτράχηλος και εργατικός λαός. Τώρα το μεγαλύτερο μέρος αυτών απορροφήθηκε κι απορροφάται από χώρες της Ευρώπης, οι οποίες προσφέρουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερες αμοιβές, αλλά κυρίως διότι διαθέτουν πιο εύκολες και ταχύρρυθμες διαδικασίες νομιμοποίησής τους. Εδώ νομίζω είναι που επιβάλλεται η κρατική παρέμβαση μεριμνώντας για την προσέλκυση αλλοδαπών που επιθυμούν να εργαστούν απλοποιώντας τις διαδικασίες νομιμοποίησής τους, την κατοχύρωση των εργατικών δικαιωμάτων τους κλπ. 

Ακόμη καλύτερα θα πρέπει να δημιουργηθούν σχολές τεχνικών επαγγελμάτων, καθώς και εκμάθησης αγροτικών εργασιών, ανεβάζοντας έτσι όχι μόνο τον αριθμό των μελλοντικών εργαζομένων αλλά και το επίπεδο των προσφερομένων εργασιών. Θα βοηθούσε πολύ η σωστή και αντικειμενική πληροφόρηση για τον επαγγελματικό προσανατολισμό κατά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κι η παρότρυνση των μαθητών σε τεχνικές σχολές με άμεση επαγγελματική αποκατάσταση μιας κι οι καινούριες μέθοδοι και τα μηχανήματα κάνουν τα παραπάνω επαγγέλματα λιγότερο βαρέα κι ανθυγιεινά. 

Χώρες που θεωρούνται κατώτερες πολιτισμικά, πολιτιστικά, οικονομικά και τεχνικά από εμάς προσφέρουν καλύτερο επαγγελματικό προσανατολισμό, τεχνικές σχολές κλπ. 

Επίσης θα μπορούσε να υπάρχει οικονομική ενίσχυση στους εποχιακά εργαζομένους, στα άτομα που οι καιρικές συνθήκες φέρουν μειωμένο αριθμό ημερομισθίων, καλύτερη ασφάλιση, σωστές συνθήκες εργασίας και γενικά παροχές που θα προσέλκυαν περισσότερους νέους να ασχοληθούν με τα ανωτέρω επαγγέλματα. 

Δεν είμαι κοινωνιολόγος, ούτε οικονομολόγος, αλλά αν η πολιτεία σκύψει και μελετήσει το πρόβλημα αυτό είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να βρει τρόπους επίλυσης του. 

Εδώ θα πρέπει να προσθέσω ότι εκτός της πολιτείας θα πρέπει και οι οικογένειες να κατανοήσουν το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα και να κατευθύνουν τα παιδιά τους προς τις τεχνικές και αγροτικές εργασίες που είναι πολύ πιο εύκολες από ότι στο παρελθόν, υπάρχει μεγάλη ζήτηση, αμείβονται καλά και στο μέλλον θα είναι ακόμα πιο προσοδοφόρες. 

Με απέραντο σεβασμό κι εκτίμηση στους εργαζόμενους, σε αυτούς που αληθινά επιθυμούνε να εργαστούν, στους επιχειρηματίες κάθε είδους, στους ιδιοκτήτες γης και όλους όσους πλήττονται σοβαρά από την προαναφερόμενη κατάσταση.