Είναι ευρέως γνωστό, πως απώτερος στόχος της Ε.Ε. τα τελευταία χρόνια, αποτελεί η αρμονική ενοποίηση και συνεργασία των εθνών. Αυτή η ιδέα γεννά αμέτρητες ελπίδες και δημιουργεί πολλά όνειρα για τους πολίτες της Ε.Ε. Ωστόσο, από την προοπτική αυτή ελλοχεύουν ορισμένοι κίνδυνοι, τους οποίους πιστεύω πως οφείλω να αναφέρω.

Η Ενωμένη Ευρώπη, θα αποτελέσει αναμφισβήτητα κυρίαρχο παράγοντα για την εδραίωση της δημοκρατίας και της παγκόσμιας ειρήνης. Ο κοινός αγώνας γεννά τον σεβασμό και την εκτίμηση, αξίες απαραίτητες για την διατήρηση της παγκόσμιας σταθερότητας. Έτσι, όταν χώρες ενώνονται και δρουν έχοντας τους ίδιους σκοπούς και ελπίδες, μαθαίνουν να λειτουργούν με ομαδικό πνεύμα, να καταβάλλουν από κοινού προσπάθειες για την επίλυση των διάφορων προβλημάτων, αλλά και να σέβονται και να αποδέχονται τον συνάνθρωπο. Με αυτόν τον τρόπο, θα εξαλειφθούν προγενέστερα αισθήματα μίσους ή αντιπαλότητας ανάμεσα στα κράτη, οι πολίτες θα έχουν ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις.

Όταν οι πολίτες επικεντρωθούν στις αξίες της ισότητας, της αγάπης και του σεβασμού, γίνουν πιο ανεκτικοί απέναντι στο διαφορετικό, τότε θα δοθεί η ευκαιρία σε πολλές χώρες να αναδείξουν και να διαδώσουν τον ιδιαίτερο πολιτισμό τους. Οι άνθρωποι θα γνωρίσουν για τις παραδόσεις και τα έθιμα των άλλων χωρών, θα μεταδώσουν και θα αφομοιώσουν πολιτισμικά στοιχεία, οδηγώντας έτσι σε μία πολιτισμική άνθιση.

Παρόλα αυτά, όμως, η προοπτική της Ενωμένης Ευρώπης μας δημιουργεί ορισμένους φόβους και επιφυλάξεις. Ένας από αυτούς αποτελεί η πολιτιστική και εθνική αφομοίωση. Η αδιάκοπη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς, έχει ως αποτέλεσμα την μεταφορά πολιτισμικών στοιχείων. Ωστόσο, η συνεχής προβολή των δυτικών προτύπων, η αποθέωση και η υιοθέτηση αυτών αλλά και η τάση των ανθρώπων να μιμούνται τους «φαινομενικά» ανώτερους, θέτει σε κίνδυνο την πολιτισμική και εθνική ιδιαιτερότητα κάθε κράτους. Ταυτόχρονα, έντονος φόβος των ευρωπαίων πολιτών αποτελεί η υπεροχή των «δυνατών». Η ανεξέλεγκτη δύναμη που αποκτούν οι δυτικές χώρες με την συνεχή εξάπλωσή τους , θα τους επιτρέψει να ασκούν εξουσία με βάση τα διάφορα συμφέροντά τους στις «υποταγμένες» χώρες. Τελικά, η Ενωμένη Ευρώπη θα διαχωριστεί σε δύο μέρη, τις πανίσχυρες δυτικές χώρες και τις υπόλοιπες αδύναμες.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως αυτή η ένωση είναι ικανή να εγκαθιδρύσει την παγκόσμια αρμονία και να ενισχύσει τις οικουμενικές αξίες της αγάπης, της αποδοχής και του σεβασμού. Όμως, ως μέλη της Ε.Ε. πρέπει να γνωρίζουμε επίσης τι κινδύνους μας προφυλάσσει. Εάν καταφέρουμε να παραμερίσουμε τον εγωισμό και τον ανταγωνισμό που μας διακατέχει ως κράτη, τότε θα καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας και να εκπληρώσουμε τα όνειρα μας για μια Ενωμένη Ευρώπη.

Της μαθήτριας Σκορδά Ραφαηλίας