Τώρα «Καλλικράτης» και στα επιμελητήρια. Προχωρημένες συζητήσεις γίνονται στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων της χώρας, αλλά και στα συναρμόδια υπουργεία, για τη συγχώνευση των επιμελητηρίων. Μετά τις συγχωνεύσεις στους δήμους, τις νομαρχίες, τις αναμενόμενες συνενώσεις στους συνεταιρισμούς και τα πανεπιστήμια, ήρθε η ώρα και των επιμελητηρίων. Πρόκειται για μια συζήτηση που έχει ανοίξει εδώ και πολύ καιρό, αλλά μέχρι τώρα δεν είχε βγει στη δημοσιότητα.

Πιθανότατα ο «Καλλικράτης» των επιμελητηρίων να έχει μεταφερθεί για μετά τις εκλογές του Απριλίου, αλλά δεν είναι απίθανο τελικά να αποφασισθεί νέα αναβολή των εκλογών, προκειμένου να ψηφισθεί νόμος που θα οδηγεί σε άμεσες συνενώσεις τους. Στην περίπτωση αυτή, οι διοικήσεις των επιμελητηρίων θα λάβουν παράταση ζωής μερικούς μήνες ακόμη.

Σενάρια
Για τα επιμελητήρια των νησιών του Αιγαίου υπάρχουν δύο σενάρια. Το πρώτο θέλει να μεταφέρεται το μοντέλο του «Καλλικράτη», δηλαδή στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου να δημιουργηθεί ένα επιμελητήριο που θα καλύπτει τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις όλων των νησιών που καταλαμβάνει η Περιφέρεια (τέως Νομοί Λέσβου, Χίου και Σάμου). Αντίστοιχα, στο Νότιο Αιγαίο θα δημιουργηθεί ένα επιμελητήριο που θα καλύπτει όλα τα νησιά, ενώ το ίδιο θα γίνει και στην Περιφέρεια Κρήτης.
Ένα δεύτερο σενάριο προβλέπει τη δημιουργία ενός επιμελητηρίου για όλα τα νησιά του Αιγαίου, που θα καλύπτει τόσο το Βόρειο όσο και το Νότιο. Ίσως στο ίδιο επιμελητήριο να ενταχθεί και η Κρήτη. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για τη δημιουργία ενός επιμελητηρίου τεραστίου μεγέθους.
Το σενάριο που συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες υλοποίησης είναι αυτό, που θέλει να δημιουργείται ένα επιμελητήριο που θα καλύπτει τις επιχειρήσεις τριών νησιωτικών Περιφερειών.
Σε ό,τι αφορά στα επιμελητήρια που βρίσκονται στις μεγάλες πόλεις της χώρας (π.χ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πειραιά), εξετάζεται το σενάριο να δημιουργηθεί ένα μεγάλο επιμελητήριο σε κάθε πολεοδομικό συγκρότημα. Δηλαδή να συνενωθούν σε ένα επιμελητήριο τα εμπορικά βιοτεχνικά και βιομηχανικά επιμελητήρια που υπάρχουν σε καθένα από αυτά, όπως έγινε στο πριν μερικές δεκαετίες στους επαρχιακούς νομούς. Γι’ αυτήν τη συγχώνευση ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Λέσβου, Γιώργος Ορφανός, και μέλος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, θεωρεί ότι είναι πολύ εύκολο να υλοποιηθεί, καθώς οι αντιδράσεις θα είναι μικρές. Αν γίνει προσπάθεια να εφαρμοστεί «Καλλικράτης» στα επαρχιακά επιμελητήρια, θα υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις, κάτι που διαφάνηκε στις πρώτες συζητήσεις που έγιναν μεταξύ κυβερνητικών στελεχών και επιμελητηριακών παραγόντων.

Τι λένε…
Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί ένα επιμελητήριο για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, ο Γιώργος Ορφανός αναφέρει: «Δεν πιστεύω ότι έχει να προσφέρει τίποτα μια συνένωση των επιμελητηρίων. Το δικό μας Επιμελητήριο, που καλύπτει δύο μεγάλα νησιά, αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στην παρακολούθηση των εξελίξεων στη Λήμνο. Αν, μάλιστα, γίνουν ευρύτερες συνενώσεις, το πρόβλημα θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Κι αυτό το λέω ανεξάρτητα από το πού θα είναι η έδρα του επιμελητηρίου. Είτε είναι στη Λέσβο είτε στη Χίο είτε στη Σάμο, το πρόβλημα θα είναι εξίσου μεγάλο.
Από την άλλη, η συνένωση των επιμελητηρίων δεν πρόκειται να έχει καμμία θετική επίπτωση στα οικονομικά του κράτους, διότι τα επιμελητήρια έχουν δικούς τους πόρους, που προέρχονται από τα μέλη τους. Στο παρελθόν δίνονταν κρατικές επιχορηγήσεις, αλλά εδώ και χρόνια έχουν κοπεί.
Κι οι παρεμβάσεις του κράτους στα ζητήματα του προσωπικού των επιμελητηρίων δε θα έπρεπε να υπάρχουν, διότι το προσωπικό μας πληρώνεται από τους δικούς μας πόρους.»
Ο αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου, Παρασκευάς Φραντζέσκος, σε δήλωσή του στο «Ε» σημειώνει: «Στα νησιά δεν μπορεί να γίνει “Καλλικράτης” στα επιμελητήρια. Αυτήν τη στιγμή δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να προχωρήσει αυτός ο σχεδιασμός, κατά την άποψή μου.
Οι δύο βασικοί λόγοι είναι τα προβλήματα σύνδεσης που υπάρχουν μεταξύ των νησιών και οι σημαντικές διαφορές στη διάρθρωση των τοπικών οικονομιών. Επιπλέον, θα έλεγα ότι τα επιμελητήρια αναπτύσσουν κάποιες δραστηριότητες στα νησιά με βάση τα δεδομένα της τοπικής οικονομίας. Σε ένα καλλικρατικό επιμελητήριο ποιος θα αποφασίζει για αυτές τις δραστηριότητες; Νομίζω ότι οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για τις συνενώσεις των επιμελητηρίων.»

Το μέλος τού Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Λέσβου Νίκος Αθανάσης πιστεύει πως οι συνενώσεις των επιμελητηρίων δεν πρόκειται να γίνουν σύντομα. Θεωρεί ότι μεγαλύτερου μεγέθους επιμελητήρια θα μπορούσαν να παίξουν ουσιαστικότερο ρόλο, καθώς θα μπορούσαν να στελεχωθούν με επιστημονικό δυναμικό. Επιπλέον σημειώνει ότι μεγαλύτερα επιμελητήρια θα έχουν και μεγαλύτερο κύρος, ωστόσο είναι επιφυλακτικός, καθώς αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός πάνω στον οποίο θα μπορούσε να τοποθετηθεί.
Τέλος, ο οικονομικός επόπτης του Επιμελητηρίου Λέσβου, Γιάννης Σαμιώτης, βάζει μια άλλη διάσταση στο θέμα. Σημειώνει πως τα επιμελητήρια έχουν μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα ο ρόλος τους να είναι μόνο διακοσμητικός. Στο εξωτερικό τα επιμελητήρια έχουν πολύ περισσότερες αρμοδιότητες και φθάνουν στο σημείο να διαχειρίζονται υποδομές, όπως είναι τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Και καταλήγει: «Όπως έχουν αυτήν τη στιγμή τα πράγματα, δε νομίζω ότι η συνένωση των επιμελητηρίων θα προσφέρει κάτι. Πιστεύω πως πρώτα πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος τους. Ύστερα μπορούμε να προχωρήσουμε σε συνενώσεις, εφόσον κριθεί απαραίτητο. Δεν είμαι αρνητικός σε καινοτόμες ιδέες, αλλά στα νησιά δεν είναι εύκολο να γίνουν συνενώσεις. Ίσως θα ήταν προτιμότερο να γίνει σε κάποιες ηπειρωτικές περιοχές της χώρας πιλοτικά και εφόσον έχει θετικά αποτελέσματα, να προχωρήσει στις υπόλοιπες περιοχές.»