Αγαπητέ κ. Διευθυντά,
Μόνο σαν ανεγκέφαλους, ή αν θέλετε αόμματους, για να μην τους δώσω άλλον αρμόζοντα χαρακτηρισμό, μπορώ να χαρακτηρίσω τους σημε­ρινούς κυβερνώντες.
Δε βλέπουν, δεν ακούν, δεν κάνουν μια βόλτα στην αγορά, στην Αθήνα ή και σε άλλη πόλη, να δουν ότι η αγορά στέγνωσε, το ένα ύστερα από το άλλο, καταστήματα παντός είδους, κατεβάζουν ρολά, κλείνουν, σφραγίζουν τις κλειδαριές τους και οι εμπορικοί δρόμοι, εκτός από κινέζι­κα καταστήματα, νεκρώνονται;
Κι αν δε θέλουν να πάνε στην αγορά για να μην τους προπηλακί­σουν, δεν ακούν; Δε βλέπουν τα μέσα ενημέρωσης, που καθημερινά το επαναλαμβάνουν;
Η ζωή, η κίνηση, η ύπαρξη, η αγορά γενικά, είναι ένας τροχός. Τα γρανάζια του τροχού γυρίζουν σε μια αέναη κίνηση. Αν ένα - δύο γρανάζια χαλάσουν, ο τροχός δε γυρίζει ρυθμικά. Αν όμως σκουριάσουν τα πρώτα γρανάζια του τροχού, ο τροχός σταματάει.
Κι αυτό έγινε, δυστυχώς, στη σημερινή οικονομική ζωή της Ελλά­δος. Άφησαν να σκουριάσουν τα πρώτα γρανάζια του τροχού - ο καταναλω­τής.
Με το να λαδώνουν και να ξαναλαδώνουν τα πιο πάνω γρανάζια των εμπορικών και κατασκευαστικών συστημάτων, ο τροχός δε γυρίζει.
Αν ο έμπορας, οποιοσδήποτε έμπορας, δεν καταναλώσει το εμπό­ρευμά του που έχει στα ράφια του, πώς θα κάνει άλλη παραγγελία στον προμηθευτή του; Να κάνει τι το επιπλέον εμπόρευμα; Το ίδιο συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Αν δεν έχει τη δυνατότητα ο πολίτης ν’ αγοράσει ένα σπίτι, διαμέρισμα, ο κατασκευαστής οικοδομών πώς θα κτίσει νέα πολυκα­τοικία, αφού στις άλλες δύο που είχε μένουν απούλητα τα διαμερίσματα κ.ο.κ.;
Τι πρέπει να γίνει; Μα είναι ηλίου φαεινότερο. Να λαδωθούν τα πρώτα γρανάζια του τροχού, να πάρει στροφή ο τροχός.
Να δοθούν, στους συνταξιούχους, τους μισθωτούς και γενικά σε ό­λους τους έμμισθους, δάνεια άτοκα από τις τράπεζες, τους τόκους των δα­νείων να τους πληρώνει το κράτος κι εκείνο στη συνέχεια θα εισπράττει τους τόκους από την κίνηση της αγοράς, από το Φ.Π.Α. της κατανάλωσης, που ασφαλώς θα αυξηθεί, αν όχι θα πολλαπλασιασθεί.
Ο μισθωτός, συνταξιούχος κ.λπ. θα εξοφλεί το χρέος του στις τράπε­ζες, με δόσεις, από το μισθό που παίρνει, είτε μηνιαίως είτε ανά τρίμηνο ή εξάμηνο.
Η αγορά θα κινηθεί. Αυτός που θα πάρει ένα μικρό δάνειο 10, 15, 20 χιλιάδων ευρώ, θα καταναλώσει από αυτά για τις ανάγκες του, αν όχι όλο το δάνειο, ίσως το μεγαλύτερο ποσοστό του.
Αλλά ο τροχός θα πάρει στροφή.
Αν μείνουν τα πράγματα όπως έχουν, είναι βέβαιο, βεβαιότατο, ότι τα πάντα θα στεγνώσουν.
Δίνουν επιχορηγήσεις στους επιχειρηματίες για να διατηρήσουν το προσωπικό της εταιρείας τους και να μην το απολύσουν και αυξηθεί η ανεργία. Μα η επιχείρηση που παράγει τα προϊόντα της, τι να τα κάνει τα επιπλέον αν ο έμπορας δεν παραγγείλει άλλα, γιατί έχει τα ράφια του γεμάτα;
Απλά νομίζω είναι τα πράγματα, μόνο που οι εγκέφαλοι υψηλής δυνατότητας, δεν πιάνουν τον ταύρο από τα κέρατα.

Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία
Σταύρος I. Γαληνός