Η είδηση που βγήκε κατά την εκδήλωση της κοπής της πίτας του Νοσοκομείου, ήταν η εξαγγελία της διοικήτριας Άννας Ζερβού, ότι το κέντρο αποκατάστασης που λειτουργεί σήμερα στα Δάφια, ως ανοιχτού τύπου, πρόκειται να μετεξελιχθεί σε κλειστού τύπου, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες υποδομές του πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ. Σύμφωνα με την διοικήτρια -καθώς έχει περιέλθει στην κυριότητα του Υπ. Υγείας και άρα και του Νοσοκομείου- το κτήριο του πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, όπου σήμερα λειτουργεί στο ισόγειο του το ΚΕΘΕΑΠ παρέχοντας υπηρεσίες μέχρι το μεσημέρι -κατόπιν ραντεβού των ασθενών για διάφορες υπηρεσίες αποκατάστασης- υπάρχει το υπόλοιπο κτήριο που μπορεί να δημιουργηθεί κλειστού τύπου κέντρου αποκατάστασης, που μπορεί να λειτουργεί σε 24ωρη βάση. Η διοικήτρια του Νοσοκομείου, αναφερόμενη στον απολογισμό της κατά την εκδήλωση κοπής της πίτας του ιδρύματος υποστήριξε ότι πρόκειται για «έναν όμορφο χώρο που από το 2006 δεν έχει χρησιμοποιηθεί, εκτός του ισογείου του». Και πράγματι δεν έχει αξιοποιηθεί, αφού το κτήριο του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ έγινε επί εποχής Φρ. Παπαδέλλη στο Υπ. Υγείας -προκειμένου να στεγάσει δράσεις και υπηρεσίες αποκατάστασης και επιμόρφωσης ατόμων με ειδικές ανάγκες- αλλά τελικά δεν λειτούργησε για το σκοπό που προοριζόταν και έμεινε σε αχρηστία, όπως και άλλα έργα για τα οποία ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ (κυρίως από ευρωπαϊκά προγράμματα)!

Το υπουργείο αποφάσισε, αλλά...

Το Υπουργείο Υγείας, σύμφωνα με την κ. Ζερβού, στα πλαίσια της συνολικής αναβάθμισης του υγειονομικού συστήματος, αποφάσισε από ανοιχτού τύπου κέντρο να μετεξελιχθεί σε κλειστού τύπου και γι’ αυτό, όπως είπε «ήδη έχουν προκηρυχτεί κάποιες θέσεις για να μπορέσει να λειτουργήσει». Σημείωσε δε ότι το συγκεκριμένο κτήριο «διαθέτει 12 αχρησιμοποίητα κρεβάτια», τα οποία προφανώς είχαν προμηθευτεί στα πλαίσια του έργου του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ και έμειναν αχρησιμοποίητα.

Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν ήδη προσδιοριστεί οι θέσεις του βοηθητικού και του εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού, που αναμένεται να στελεχώσουν το κλειστού τύπου κέντρο, το οποίο θα δέχεται ασθενείς για αποκατάσταση σε 24ωρη βάση και προφανώς θα φιλοξενούνται στα δωμάτια και στα κρεβάτια για τα οποία γίνεται λόγος. Το προσωπικό αυτό αναμένεται να προσληφθεί -όπως λένε οι πληροφορίες μας- μέσω ΟΑΕΔ, για ειδικότητες που υπάρχουν, όπως φυσικοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, ψυχολόγους κ.ά., ενώ για το ιατρικό προσωπικό που θα χρειαστεί προφανώς θα προκηρυχθούν πρόσθετες θέσεις.

Υπάρχουν επιφυλάξεις

Ωστόσο, παρά την παραπάνω εξαγγελία της διοικήτριας και της πρόθεσης του υπουργείου Υγείας να δρομολογήσει μια τέτοια δομή, που είναι απαραίτητη σε ένα νησί όπως η Λέσβος -με τα πληθυσμιακά κριτήρια και την απόστασή του από την ηπειρωτική Ελλάδα και περιοχές που διαθέτουν τέτοια κέντρα- οι παροικούντες την ...Ιερουσαλήμ δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι ότι η υπόθεση αυτή θα προχωρήσει και δεν θα μείνει στα λόγια και στις εξαγγελίες. Και αυτό γιατί η λειτουργία ενός τέτοιου κλειστού τύπου κέντρου θα επιβαρύνει πρόσθετα τον προϋπολογισμό του Νοσοκομείου, ο οποίος σύμφωνα με όσα είναι ήδη είναι γνωστά δυσκολεύεται να καλύψει πρόσθετες ανάγκες σε υπηρεσίες και δαπάνες που θα χρειαστούν για μια δομή που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση με ό,τι αυτό σημαίνει σε προσωπικό, καθαριότητα, τροφή κλπ. Εδώ να σημειώσουμε ότι τελικά -λόγω των παραπάνω δυσκολιών του προϋπολογισμού, όπως λέγεται αρμοδίως- δεν έγινε κατορθωτό να ανανεωθεί (από το Νοσοκομείο) η σύμβαση με τον ορθοπεδικό γιατρό Αλέξανδρου Ζάμπρα, η σύμβαση του οποίου έληξε στις αρχές Φλεβάρη. Κι επειδή -κατά γενική ομολογία- θεωρείται απώλεια για τη συγκεκριμένη κλινική του «Βοστάνειου» (θέμα που ανέδειξε πριν ένα περίπου μήνα και το «Ε»), γι’ αυτό και διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις αν θα ευοδωθεί το εγχείρημα για το κέντρο κλειστού τύπου.

Αναγκαίο στη Λέσβο

Πάντως δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι ένα τέτοιο κέντρο αποκατάστασης για τη Λέσβο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο και χρειάζεται η παρέμβαση όλων των εμπλεκομένων φορέων και των βουλευτών, ώστε το θέμα να μη μείνει στις εξαγγελίες και στις προθέσεις, αλλά να υλοποιηθεί και να παρέχει στον τόπο μας τέτοιες υπηρεσίες αποκατάστασης σε ασθενείς που τις έχουν ανάγκη. Γιατί οι άνθρωποι που θα χρειαστούν τις υπηρεσίες αποκατάστασης μετά από κάποια ασθένεια ή κάποιο ατύχημα, έτσι κι αλλιώς θα τις αναζητήσουν κάπου αλλού, ξοδεύοντας πολλά παραπάνω χρήματα και μπαίνοντας σε μια ταλαιπωρία μετακινούμενοι οι ίδιοι και ενδεχόμενα και συγγενείς τους εκτός νησιού. Με δεδομένο ότι η υποδομή με το κτήριο του πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ στα Δάφια υπάρχει και μένει αναξιοποίητο θα είναι τεράστια «ήττα» για τη Λέσβο να μην προχωρήσει η δημιουργία και η επαρκής στελέχωση μιας τέτοιας δομής υγείας.