Έχετε σκεφτεί γιατί πολλές γυναίκες δεν μπορούν να συγκρατήσουν το έμβρυο στη μήτρα τους; Μην άγχεστε, απλώς λάβετε τα κατάλληλα μέτρα επισκεπτόμενη το γιατρό σας. Πρωτίστως όμως θα φροντίσουμε εκλαϊκευμένα να εξηγήσουμε τι είναι η εξωμήτρια εγκυμοσύνη.

Εξωμήτρια κύηση είναι κάθε εγκυμοσύνη που υπάρχει έξω από τη μήτρα. Μία εγκυμοσύνη έξω από τη μήτρα μπορεί να γίνει στη σάλπιγγα, στο σημείο που ενώνεται η σάλπιγγα με τη μήτρα, στην κοιλιά, ή στον τράχηλο. Όλα αυτά είναι σημεία που βρίσκονται έξω από την μήτρα και γι’ αυτό και η εγκυμοσύνη λέγεται εξωμήτρια ή έκτοπη εγκυμοσύνη.
Όπως ξέρουμε, το ωάριο βγαίνει από την ωοθήκη και μπαίνει στη σάλπιγγα, όπου συναντά τα σπερματοζωάρια γονιμοποιείται και μετά κατεβαίνει και εμφυτεύεται στη μήτρα. Αν δε γονιμοποιηθεί, αποβάλλεται. Εάν η εμφύτευση του ωαρίου γίνει πριν αυτό φτάσει στη μήτρα, τότε έχουμε εγκυμοσύνη στη σάλπιγγα. Μπορεί όμως και η γονιμοποίηση του ωαρίου να γίνει πριν αυτό μπει στη σάλπιγγα, δηλαδή κατά τη στιγμή που έχει βγει από την ωοθήκη και πορεύεται προς στη σάλπιγγα. Στην περίπτωση που υπάρχουν σπερματοζωάρια τότε, που έχουν περάσει μέσα από τη μήτρα και μέσα από τη σάλπιγγα και έχουν βγει στην ελεύθερη κοιλιά, μπορεί να έχουμε γονιμοποίηση του ωαρίου εκεί και να έχουμε μία κοιλιακή κύηση. Πιο σπάνια, σε περιπτώσεις όπου το ωάριο δεν εμφυτεύεται στη μήτρα αλλά κοντά στην έξοδο της μήτρας, δηλαδή τον τράχηλο, μπορεί να έχουμε την τραχηλική κύηση.

Παράγοντες προδιάθεσης
Καταστάσεις που προδιαθέτουν σε εξωμήτριο μπορεί να είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση, η τοποθέτηση και η ύπαρξη ενδομητρικού σπειράματος (σπιράλ) στη μήτρα, καθώς και διάφορες άλλες καταστάσεις. Δεν είναι απόλυτα γνωστός ο μηχανισμός, θεωρείται όμως ότι είναι η εμπόδιση του ωαρίου να κατεβεί στη μήτρα. Στις περιπτώσεις αυτές, απλώς τα ποσοστά των εξωμήτριων κυήσεων είναι πιο αυξημένα.
Η διάγνωση γίνεται με διάφορους τρόπους. Αρχικά της εξωμήτριου κυήσεως, θα γίνει με την αμηνόρροια που θα έχει η γυναίκα, δηλαδή την καθυστέρηση της περιόδου. Ο ιατρός τότε θα υποπτευθεί εγκυμοσύνη και θα συστήσει ένα τεστ κυήσεως και ένα υπερηχογράφημα. Το τεστ κυήσεως θα βγει θετικό, το υπερηχογράφημα όμως θα δείξει ότι η μήτρα είναι άδεια. Σε πολλές περιπτώσεις το υπερηχογράφημα επίσης θα διαπιστώσει ότι η κύηση βρίσκεται έξω από τη μήτρα.
Τα συμπτώματα που θα έχει η γυναίκα θα είναι ίσως λίγο αίμα από τον κόλπο και, ίσως επίσης, κάποιος πόνος από την πλευρά όπου έχει δημιουργηθεί η εξωμήτρια κύηση. Εάν η κύηση αυτή δε διαπιστωθεί και μεγαλώσει και «σπάσει» όπως λέμε, τότε ο πόνος αυτός γίνεται έντονος και διαξιφιστικός και υπάρχει περίπτωση αύξηση της αιμορραγίας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε τότε είναι να επικοινωνήσουμε αμέσως με τον ιατρό μας, ο οποίος θα βρει την ύπαρξη αυτής της έκτοπης κύησης.

Θεραπεία…
Η θεραπεία της εξωμήτριου κυήσεως είναι κυρίως χειρουργική. Στις περιπτώσεις αυτές, συνήθως γίνεται μία εγχείρηση κατά την οποία βρίσκουμε την εγκυμοσύνη και την καθαρίζουμε. Εάν υπάρχει αγγείο που αιμορραγεί, το κλείνουμε. Όταν η εγκυμοσύνη έχει «σπάσει», δηλαδή έχει μεγαλώσει τόσο ώστε η σάλπιγγα δεν τη χωράει και την έχει κόψει, τότε μπορεί να έχει κοπεί και κάποιο αγγείο, οπότε μπορεί να υπάρχει αιμορραγία μέσα στην κοιλιά. Το χειρουργείο θα βρει την αιμορραγία αυτή και θα τη σταματήσει.
Μία άλλη μέθοδος θεραπείας μπορεί να είναι και η λαπαροσκόπηση. Η λαπαροσκόπηση χρησιμεύει στην εξωμήτριο κύηση ως διαγνωστικό μέσον. Στην περίπτωση υποψίας εξωμήτριου κυήσεως από το υπερηχογράφημα, μία λαπαροσκόπηση, δηλαδή η εισαγωγή ενός λεπτού σωλήνα (ενδοσκόπιο) μέσα στην κοιλιά, μας επιτρέπει να δούμε μέσα στην κοιλιά τι υπάρχει.
Με τη λαπαροσκόπηση μπορούμε να δούμε την εξωμήτριο κύηση, πού βρίσκεται αυτή, και, ίσως, να κάνουμε έγχυση ενός κυτταροστατικού φαρμάκου που λέγεται μεθοτρεξάτη, ώστε να «μαραθεί» η εγκυμοσύνη αυτή, και να αποβληθεί από τη μήτρα. Στην περίπτωση αυτή δε χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, η λαπαροσκόπηση όμως είναι μία επέμβαση που χρειάζεται και αυτή νάρκωση. Η λύση της λαπαροσκόπησης δεν είναι πάντοτε εφικτή, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου η εξωμήτρια κύηση είναι πολύ μεγάλη, ή στις περιπτώσεις που έχει «σπάσει», διότι τότε έχουμε αιμορραγία και μπορεί να ελεγχθεί ίσως πιο δύσκολα με το λαπαροσκόπιο. Μία τέτοια θεραπεία, υπάρχει περίπτωση να αυξήσει και την πιθανότητα επόμενων εξωμητρίων κυήσεων.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει επίσης, όταν υπάρχουν συμφύσεις στη σάλπιγγα από φλεγμονές (σαλπιγγίτιδες) ή αποξέσεις, οι οποίες μπορεί να έχουν προκαλέσει κάποια μόλυνση και κατά συνέπεια, συμφύσεις. Σήμερα, εάν μία γυναίκα έχει τη μία σάλπιγγα κλειστή και η άλλη σάλπιγγά της δε λειτουργεί και πάρα πολύ καλά, προκειμένου να της κάνουμε εξωσωματική με τη μία σάλπιγγα μισάνοικτη και διακινδυνεύσουμε τη δημιουργία εξωμήτριου, μπορεί να αποφασίσουμε να της κλείσουμε και την άλλη σάλπιγγα λαπαροσκοπικά και να κάνουμε την εξωσωματική γονιμοποίηση σε δεύτερο χρόνο, ώστε να αποφύγουμε με τον τρόπο αυτό την πιθανότητα εξωμητρίου κυήσεως. Ο ιατρός σας είναι εκείνος ο οποίος θα διαγνώσει την εξωμήτριο κύηση, θα τη θεραπεύσει με τον καταλληλότερο τρόπο, ανάλογα με την περίπτωση, και θα σας δώσει επίσης συμβουλές πώς να αποφύγετε, κατά το δυνατόν, μία επόμενη εξωμήτρια κύηση.
Εκείνο που θα μπορούσαμε να πούμε στις γυναίκες που έχουν περάσει κάποια εξωμήτρια κύηση, είναι να μη χάνουν το κουράγιο τους και να μην τα παρατάνε, διότι η εξωμήτρια κύηση σημαίνει ότι μπορεί να γίνει κάποια γονιμοποίηση. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι, από τη στιγμή που υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν κάποιο παιδί, και δεν μπορούν να επιτύχουν ούτε καν γονιμοποίηση. Υπάρχουν πολλές γυναίκες, οι οποίες μετά από μία εξωμήτριο είχαν μία φυσιολογική εγκυμοσύνη με πάρα πολύ ευχάριστη έκβαση.

Πηγή: Zougla.gr