Ένα ουράνιο τόξο άρχισε να σχηματίζεται ξανά για την οικογένεια Κρητικού μετά τις αλλεπάλληλες κακουχίες που αναγκάστηκε να περάσει τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της περιπέτειας υγείας του 11χρονου αγοριού της Γιώργου.

Το παιδί νοσηλεύεται στην ογκολογική κλινική «Ελπίδα» στην Αθήνα και τις προηγούμενες μέρες, μετά από εξετάσεις σε όλη την οικογένεια, εντοπίστηκε ότι το μικρότερο παιδί, η αδερφή του Χρυσούλα, είναι συμβατή δότης. Έτσι από την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται να γίνει η μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Για την υπόθεση του 11χρονου Γιώργου έγινε έκκληση και από την εφημερίδα μας για εθελοντές αιμοδότες. Ο πατέρας του Λευτέρης Κρητικός ευχαριστεί μέσω του «Ε» όλους τους Μυτιληνιούς που ανταποκρίθηκαν άμεσα και καλύφθηκαν όλες οι ανάγκες σε αίμα και αιμοπετάλια.

Σε πρώτο πληθυντικό

Τον Ιούλιο του 2015, ο Γιώργος διαγνώστηκε με λευχαιμία. «Ξεκινήσαμε τις χημειοθεραπείες στην Αθήνα. Είχαμε μπει στη συνέχεια σε στάδιο συντήρησης και κάναμε έλεγχο κάθε 20 μέρες», λέει ο πατέρας του μιλώντας σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Κι αυτό γιατί μπορεί η όλη διαδικασία της ασθένειας να είναι εντελώς προσωπική, όταν όμως οι γονείς είναι δίπλα στο παιδί, η υπόθεση είναι αυστηρά οικογενειακή και ο πόνος μοιράζεται. Στις 20 Αυγούστου 2016, ο οργανισμός του παιδιού παρουσίασε υποτροπή. «Δεν θέλαμε να το πιστέψουμε, μας είχαν πει ότι υπάρχουν μόνο 20% πιθανότητες να υποτροπιάσει», λέει ο κ. Λευτέρης. Στο στάδιο αυτό ξεκίνησαν εκ νέου οι χημειοθεραπείες, που θα ολοκληρωθούν τέλος Νοεμβρίου ώστε να γίνει η μεταμόσχευση.

Ο κ. Λευτέρης και η γυναίκα του, εκτός από τον 11χρονο Γιώργο και τη μικρότερη κόρη τους Χρυσούλα, έχουν άλλα δύο παιδιά 18 και 15 ετών. «Μετά απ’ αυτό που μας βρήκε, τ’ αφήσαμε όλα πίσω. Δεν θα μπορούσε αντικειμενικά να ήταν μόνο η μητέρα του μαζί με το παιδί στην Αθήνα. Έπρεπε να αφήσω τη δουλειά μου», εξηγεί, κάνοντας αρκετά σαφές ότι εκτός από το ψυχολογικό κόστος έγινε τεράστιο και το οικονομικό. Ας σημειωθεί ότι η ασφάλεια καλύπτει μόνο τα φάρμακα.

Το επόμενο στάδιο

Την περσινή σχολική χρονιά, ο Γιώργος έκανε μαθήματα στο σπίτι. Τη φετινή, που θα πήγαινε κανονικά στη Στ’ τάξη δημοτικού, δεν έχει παρουσιαστεί καθόλου, αλλά αυτό στην παρούσα φάση είναι το τελευταίο που απασχολεί την οικογένεια, αφού ο νους της είναι να καλυτερέψει η υγεία του παιδιού και να ολοκληρωθούν οι χημειοθεραπείες, καθώς είναι μια επίπονη διαδικασία για το ίδιο το παιδί. Κι ενώ οι γονείς του Γιώργου βρίσκονται νυχθημερόν στο πλάι του στο νοσοκομείο της Αθήνας, τα υπόλοιπα παιδιά μένουν με τους παππούδες τους στη Μυτιλήνη.

Η Χρυσούλα αναμένεται να μεταβεί στην Αθήνα και να μείνει για τις απαραίτητες εξετάσεις ώστε να γίνει το χειρουργείο και να δώσει το μόσχευμα. Αυτό που θα περιμένει στη συνέχεια το ιατρικό προσωπικό είναι να ανταποκριθεί ο οργανισμός.

Η μεταμόσχευση μυελού των οστών

 

«Θεραπεία σωτηρίας»

 

Η αλλογενής μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων ή μυελού των οστών, όπως συνηθιζόταν να λέγεται παλαιότερα, αποτελεί μια καθιερωμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση αρκετών σοβαρών αιματολογικών, νεοπλασματικών και γενετικών νοσημάτων. Στόχος της είναι η αντικατάσταση του παθολογικού μυελού των οστών με υγιή κύτταρα, τα οποία λαμβάνονται από ένα συγγενή ή μη συγγενή εθελοντή δότη και δημιουργούν στο λήπτη ένα νέο, υγιές αιμοποιητικό σύστημα.

Τα μοσχεύματα που χρησιμοποιούμε προέρχονται από το μυελό των οστών, το περιφερικό αίμα ή το αίμα του ομφάλιου λώρου. Ο μυελός των οστών είναι ο ρευστός ιστός που βρίσκεται μέσα στα οστά του σώματος.

Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων αποτελεί κυριολεκτικά «θεραπεία σωτηρίας» για ασθένειες οι οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με άλλο τρόπο. Τέτοιες είναι διάφοροι τύποι λευχαιμιών, μυελοδυσπλαστικών συνδρόμων, λεμφωμάτων, η απλαστική αναιμία, κληρονομικές ανοσοανεπάρκειες, μεταβολικά νοσήματα, μεσογειακή αναιμία, δρεπανοκυτταρική αναιμία κ.ά.

 

Η σημασία του εθελοντή

Ένα ποσοστό 20% των ασθενών δεν βρίσκει συμβατό δότη! Προϋπόθεση για να πραγματοποιηθεί η μεταμόσχευση είναι η ύπαρξη κατάλληλου συμβατού δότη, δηλαδή ενός ατόμου με ομοιότητα ως προς τα αντιγόνα ιστοσυμβατότητας (HLA). Τα αντιγόνα αυτά είναι μόρια που εκφράζονται πάνω στα κύτταρα, είναι κληρονομικά και αποτελούν την ιστική ταυτότητα του κάθε ατόμου.

Επειδή τα HLA αντιγόνα έχουν μεγάλη ποικιλομορφία, η ανεύρεση δύο ατόμων με απόλυτη συμβατότητα είναι δύσκολη. Για το λόγο αυτό απαιτείται η ύπαρξη μεγάλου αριθμού εθελοντών δοτών.