Με την ανακοίνωση των πρώτων ονομάτων υποψηφίων για τις περιφερειακές εκλογές κυρίως, -ενώ για τους δήμους και λόγω καθυστέρησης της διάσπασης όλα πήγαν πίσω- άναψε για τα καλά το προεκλογικό κλίμα, αφού πέρα από τους επικεφαλής των συνδυασμών ήδη έχουν δημοσιοποιηθεί μια σειρά υποψήφιων συμβούλων που ζητούν την ψήφο μας. Και όταν σε αυτούς προστεθούν και οι υποψήφιοι για τους δύο δήμους, δεν αποκλείεται κάθε οικογένεια και παρέα να διαθέτει και τον «δικό» της άνθρωπο σε κάποιο ψηφοδέλτιο. Αν αναλογιστούμε και το γεγονός ότι από φέτος οι κοινότητες θα εκλέξουν με ξεχωριστά ψηφοδέλτια τα συμβούλια τους καταλαβαίνει κανείς πόσοι θα διεκδικούν τη ψήφο μας και το σταυρό μας, γιατί θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτά τα δυο -ψήφος και σταυρός- δεν συμπίπτουν!

Τις επόμενες μέρες αναμένεται να γίνει ...βομβαρδισμός υποψηφίων, αφού τα μεν περιφερειακά ψηφοδέλτια λίγο πολύ «κλείνουν» με τα βαριά τους ονόματα, ενώ τα δημοτικά ακόμη είναι πολύ πίσω, αφού μόλις τώρα αρχίζουν να ανακοινώνονται οι υποψήφιοι δήμαρχοι στο νεοσύστατο δήμο Δυτικής Λέσβου, ενώ η εικόνα για το δήμο Μυτιλήνης είναι λίγο καλύτερη. Είναι γεγονός ότι οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, κυρίως στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση -στους δήμους και τις κοινότητες- έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, λόγω «Κλεισθένη» και νέου συστήματος εκλογής και διαμορφώνουν νέες ισορροπίες που χρειάζεται μαεστρία από τους ...πρωταγωνιστές της εκλογικής αυτής αναμέτρησης και ιδιαίτερη διαχείριση. Όταν μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων, αν όχι σε όλες, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο τελικός νικητής για να μπορέσει να διοικήσει θα υποχρεωθεί να συμπράξει με αντιπάλους του πρώτου γύρου, το πράγμα γίνεται και δύσκολο και πολύπλοκο, γιατί θα υπάρχει και παρασκήνιο και μεθοδεύσεις που δεν θα έχουν πάντα, στην καλύτερη περίπτωση, το δημόσιο συμφέρον, αλλά πολύ φοβόμαστε και ιδιοτελή συμφέροντα.

Όλα αυτά βέβαια είναι λίγο πολύ γνωστά και αναμενόμενα και όλοι οι διεκδικητές των αυτοδιοικητικών αρχών τα έχουν υπόψη στις κινήσεις και στην τακτική τους, εν όψει της εκλογικής μάχης της πρώτης Κυριακής, αλλά με το μυαλό και στην δεύτερη, που μπορεί να είναι πιο καθοριστική για την βασική στόχευσή τους. Γιατί από αυτές τις εκλογές, δεν είναι δεδομένο από το αποτέλεσμα ποιος θα είναι συμπολίτευση και ποιός αντιπολίτευση. Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι ο νικητής έπαιρνε και την πλειοψηφία των συμβούλων του περιφερειακού ή δημοτικού συμβουλίου, ανεξαρτήτως αν στην πορεία κάποιοι έφευγαν, ανεξαρτητοποιούνταν και αποχωρούσαν από την πλειοψηφία. Σήμερα όμως, ελέω αναλογικής και ο τελευταίος σύμβουλος του μικρότερου συνδυασμού μπορεί να ενταχθεί στην συμπολίτευση και να κατέχει θέση εξουσίας, γεγονός που τον κάνει πολύτιμο και ως εκ τούτου «αντικείμενο» διαπραγμάτευσης. Το αν η εξέλιξη αυτή θα ενισχύσει τα αυτοδιοικητικά όργανα και θα τα καταστήσει κέντρα των αποφάσεων των δήμων ή των περιφερειών -και όχι διακοσμητικά όργανα- θα φανεί από την αποτελεσματικότητα της διοίκησης και την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων.

Το νέο θεσμικό πλαίσιο καθιστά ...υποχρεωτική τη συνεργασία διαφορετικών παρατάξεων και τη διαχείριση της όποιας εξουσίας, αν θα πετύχει το «πείραμα» μένει να κριθεί, αλλά θα είναι πολύ κρίμα να πληρώσει ο τόπος την αποτυχία του εγχειρήματος. Γι’ αυτό και οι επικείμενες εκλογές είναι κρίσιμες, γιατί στο μεταβατικό στάδιο της δημιουργίας δυο δήμων στο νησί με τις πρόσθετες δυσκολίες που θα προκύψουν από τη διάσπαση του ενιαίου δήμου, τα πρόσωπα που θα διαχειριστούν αυτήν τη νέα πραγματικότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεπεράσουν αγκυλώσεις και εμμονές και με πνεύμα συνεργασίας να βάλουν προτεραιότητες και στόχους, για να μπορέσουν να τρέξουν τις υποθέσεις του νησιού μας. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι οι πολλές κάλπες για τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές -ελπίζουμε να μην προκύψουν και εθνικές- δεν βοηθούν ώστε να αποτυπωθεί πιο καθαρά η προτίμηση του εκλογικού σώματος για τους τοπικούς του «άρχοντες». Τα παζάρια σε τέτοιες καταστάσεις πάντα είναι στο προσκήνιο και επηρεάζουν την τελική επιλογή, αφού εμπλέκονται κόμματα και κομματάρχες που έχουν τις δικές τους προτεραιότητες και στοχεύσεις, για το μήνυμα της κάλπης και κυρίως για το χρώμα του αυτοδιοικητικού χάρτη.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι -με δεδομένο το σκηνικό των εκλογών- να αναδειχθούν οι πιο αξιόλογοι συμπολίτες μας στα αιρετά αξιώματα και που θα θέλουν να υπηρετήσουν το κοινό συμφέρον, ώστε ο τόπος μας να κάνει βήματα προς τα μπρός, προσεγγίζοντας άλλες περιοχές της χώρας μας που ήδη μας έχουν προσπεράσει, όχι γιατί ο τόπος μας δεν έχει δυνατότητες, αλλά γιατί το πολιτικό προσωπικό που κατά καιρούς άσκησε εξουσία εδώ, δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά και να αναδείξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας. Να λοιπόν πιο είναι το στοίχημα που πρέπει αυτή τη φορά να κερδηθεί. Θα κερδηθεί όμως, ή θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε στο δρόμο της «ελάσσονος» προσπάθειας με τα γνωστά αποτελέσματα!