Λουκέτο (προσωρινό κατά την κυβέρνηση) μπήκε την περασμένη βδομάδα σε 370 συλλόγους στη γειτονική μας χώρα επειδή η ύπαρξη και η δράση τους, θεωρήθηκε επικίνδυνη για τη Δημοκρατία! Ανάλογες ειδήσεις μάς έρχονται σχεδόν καθημερινά στο ατέλειωτο αυτό πογκρόμ, που αφορά σε δημοσίους υπαλλήλους, στρατιωτικούς, ιμάμηδες, συγγραφείς, δημοσιογράφους και απλούς ανθρώπους, στους οποίους αποδίδεται η κατηγορία ότι λόγω της σχέσης τους ή της συμπάθειάς τους προς τον Φ. Γκιουλέν ή το κουρδικό στοιχείο, αντιστρατεύονται τα συμφέροντα της χώρας.

Οι απολυόμενοι από τις εργασίες τους, δεν έχουν δικαίωμα να απασχοληθούν αλλού, αφαιρούνται χωρίς εξήγηση διαβατήρια, πολλών δε δημεύονται οι περιουσίες, ακόμη και οι τραπεζικές καταθέσεις! Παρόλα αυτά η δημοφιλία του Ερντογάν παραμένει αλώβητη. Στις 20 Δεκεμβρίου ετοιμάζεται να εγκαινιάσει θριαμβικά τη νέα υποθαλάσσια σήραγγα στο Βόσπορο, μετά θα διενεργήσει δημοψήφισμα, όπου θα (κατά;)λύσει το σύνταγμα και θα αναρριχηθεί και επίσημα στο θώκο του προέδρου - κυβερνήτη - «πατερούλη» όλου του έθνους.

Προσέγγισε τον «εχθρό» του, Πούτιν και κατάφερε να επιστρέψουν οι Ρώσοι τουρίστες στην Αττάλεια, ενώ τα τουρκικά ζαρζαβατικά πλημμυρίζουν πάλι τις λαϊκές αγορές της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης! Τα καταφέρνει ως φαίνεται ελισσόμενος και στη Μέση Ανατολή, με τη διαχείριση των πετρελαίων και του φυσικού αερίου και προσδοκά έτι καλύτερη μεταχείριση από το νεοεκλεγέντα Τραμπ.

Όνειρο και στόχος του, το 2023, έτος σύμβολο για τα 100χρονα της τουρκικής δημοκρατίας, να καταστήσει τη χώρα του την 10^η ισχυρότερη στον πλανήτη. Όμως πόσοι από τους Τούρκους πολίτες συμμερίζονται τα όνειρά του και το κυριότερο πόσοι είναι διατεθειμένοι να καταβάλλουν το τίμημα καταπάτησης της ελευθερίας τους, για να επιτευχθούν αυτά; Αλλά και πού, σε ποιόν να εκφράσουν την αντίρρησή τους!

Μία εφημερίδα απόμεινε, η «Χουριέτ», πού θα πάει… θα την κλείσει κι αυτήν. Όσο για την αντιπολίτευση: Η αξιωματική (Κεμαλιστές) τίποτε ουσιαστικά (πέραν της επίκλησης κάποιων νομικών ζητημάτων) δεν μπορεί να κάνει για να ανατρέψει τη δρομολογημένη διαδικασία από τον Ερντογάν.

Η κουρδική (η ηγεσία της οποίας εδώ και δύο εβδομάδες φυλακίστηκε) ήδη με τις δικές της αδυναμίες βρίσκεται απολογούμενη σε μεγάλη μερίδα του τουρκικού λαού, όταν η κυβέρνηση τής αποδίδει σχέσεις με την τρομοκρατία, που δεν μπορεί πειστικά να αποποιηθεί.

Οι δε Γκρίζοι Λύκοι του Μπαχτσελί φαίνεται πια ότι συντάσσονται απροκάλυπτα με τον «σουλτάνο! Ολοταχώς λοιπόν εκόντες - άκοντες, οδεύουν οι γείτονες στην «αρχή του ενός ανδρός», μόνο που πολλές φορές στην πολιτική, όπως και στη ζωή, έρχονται και «στραβές» από εκεί που δεν το προβλέπεις και βέβαια σε κάθε θνητό νομοτελειακά καραδοκεί ο θάνατος!