Τα Θεόκτιστα

15/06/2016 - 15:45

Το ποτάμι κάτω από τον οικισμό της Λειβάδας, ανοίγει, αποκτά επιφάνεια καλλιεργήσιμη, και εμφανίζονται εκεί χαμηλά, αυτά τα κτίσματα, που τόσες φορές, σαν το μεγάλο, αείμνηστο Κωνσταντινίδη, τα ονομάζω «Θεόκτιστα». Συντηρημένα ή μισογκρεμισμένα, από την σκούρα ηφαιστειακή πέτρα, με το παλιό, σκεπασμένο με λειχήνες κεραμίδι, το φουγάρο, ιδιαίτερη μοναδική κατασκευή, με ένα ξεροτρόχαλο τοίχο που ορίζει την ιδιοκτησία στον απέραντο χώρο, λίγες πυρρόχρωμες μυγδαλιές, κάτι συκιές, λίγες ρίζες γκριζοπράσινες ελιές, οι ποτίστρες, τα μαντριά, αλλά και τα σέτια από τα παλιά κλήματα. 

Το ποτάμι κάτω από τον οικισμό της Λειβάδας, ανοίγει, αποκτά επιφάνεια καλλιεργήσιμη, και εμφανίζονται εκεί χαμηλά, αυτά τα κτίσματα, που τόσες φορές, σαν το μεγάλο, αείμνηστο Κωνσταντινίδη, τα ονομάζω «Θεόκτιστα». Συντηρημένα ή μισογκρεμισμένα, από την σκούρα ηφαιστειακή πέτρα, με το παλιό, σκεπασμένο με λειχήνες κεραμίδι, το φουγάρο, ιδιαίτερη μοναδική κατασκευή, με ένα ξεροτρόχαλο τοίχο που ορίζει την ιδιοκτησία στον απέραντο χώρο, λίγες πυρρόχρωμες μυγδαλιές, κάτι συκιές, λίγες ρίζες γκριζοπράσινες ελιές, οι ποτίστρες, τα μαντριά, αλλά και τα σέτια από τα παλιά κλήματα. Ένα γύρο το Κακόβουνο, ο Έξυμνος, γυμνά ή σκεπασμένα με βελανιδιές, δείχνουν αμυδρά τις μακριές αναβαθμίδες από τα πάλαι ποτέ σιτηρά. Και αυτοί οι πέτρινοι κύκλοι, τα αλώνια μαζί με τους μοναδικούς βράχους, που πολλές φορές το πυρωμένο μάγμα πάγωσε σαν κάθετες στήλες ή βαθμιδωτά στρώματα. Το ποτάμι πιο κάτω, που το λένε και Βούρκο και μόνο βούρκος δεν είναι, ενώνεται με τον άλλο Μαλλιόντα, των πηγών και των νερόμυλων.

- Γράψαμε ότι ορισμένα κτίσματα, ορισμένα αντικείμενα, μακριά πια από τη χρηστική τους λειτουργία, δημιουργούν ερωτήματα στον οδοιπόρο.
Έτσι κι αυτό το μονόχωρο σπιτάκι, με τη δίρριχτη κεραμοσκεπή με τα καλάμια από κάτω, το τζάκι, το ξύλινο χαγιάτι και την πόρτα, ένα τυπικό σπιτάκι του βουνού, που δεν έχει όμως παράθυρα. Αντί γι’ αυτά, στους τοίχους ένα γύρο, χάσκουν ορθογώνιες, διαμπερείς τρύπες, κατασκευασμένες με τέχνη. Αυτές βέβαια δεν ήταν ούτε για φως, ούτε για να αερίζονται οι ένοικοι. Το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς, βλέποντας γύρω τις βελανιδιές, και το στρωμένο με πέτρες κομμάτι της «αυλής», είναι η χρήση του για το φύλαγμα των βελανιδιών και τον απαραίτητο αερισμό τους από τους αγωγούς των τοίχων. Αυτός είναι ο μοναδικός Ανατολικός Μαλλιόντας!

* Στην έρευνα ήταν μαζί η Μικαέλα και ο Μάκης Παυλέλλης.

...τις πλαγιές

…και στις ρίζες των θεόρατων βράχων 

Μέσα στις βελανιδιές 

…και τα σκούρα βράχια 

…το μικρό ντάμι 

…γεμάτο με «αεραγωγούς» χωρίς πια βελανίδια 

…έχει χαγιάτι, τζάκι και καλάμια στην στέγη! 

Και παντού τα πρόβατα

 

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey