Η διαπιστωμένη, πλέον, ανευθυνότητα και το ανερμάτιστο του κ. Τσίπρα κατά το 17μηνο διακυβέρνησης της «πρώτη φορά Αριστερά», η τζογαδόρικη νοοτροπία του ακόμη και όταν διαχειρίζεται ύψιστα εθνικά ζητήματα, τα αλλεπάλληλα προκλητικά ψέματα που λέει στον κόσμο εμφανίζοντας το μαύρο άσπρο, οι μύχιες ιδεοληπτικές εμμονές του, η υλοποίηση των οποίων αποτελεί στρατηγικό του στόχο, παρά τις τακτικές αναδιπλώσεις που αναγκάζεται να κάνει κάθε φορά που προσκρούει στην πραγματικότητα, η μεθοδευόμενη εγκαθίδρυση καθεστωτικού ελέγχου σε κρίσιμους τομείς (παιδεία, ενημέρωση και πληροφόρηση, Δικαιοσύνη, πολιτισμός) δεν επιτρέπουν εφησυχασμούς και αμεριμνησία.

Η πρόθεσή του να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος «εν θερμώ» και βιαστικά (σε ένα μήνα, στις 24 Ιουλίου, επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας -τυχαίο;- θα παρουσιάσει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ...), κάθε άλλο παρά αθώα είναι.
Έχουν διαρρεύσει από τον ΣΥΡΙΖΑ... περίεργες «σκέψεις»: για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απ' ευθείας από το λαό (κάτι που συνιστά αλλαγή της προεδρευομένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας σε προεδρική), για μεταβολή της αναθεωρητικής διαδικασίας που με το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει, ως ασφαλιστική δικλείδα, δύο Βουλές -η μία διαπιστώνει την ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος και εισηγείται τις αλλαγές, και η δεύτερη συντελεί την αναθεώρηση και μάλιστα με υποχρεωτικές αυξημένες πλειοψηφίες- ώστε να επιτρέπεται στην πρώτη η ουσιαστική αναθεώρηση. Και ως... «κερασάκι», ήρθε και η αναφορά της κ. Γεροβασίλη περί πιθανού δημοψηφίσματος για την συνταγματική αναθεώρηση!

Τα δημοψηφίσματα, και δη για περίπλοκα και θεσμικά ζητήματα στις λεπτομέρειες των οποίων συνήθως κρύβεται... ο διάολος, τύποις μόνο συνιστούν δημοκρατική μέθοδο. Και σχεδόν πάντα αυτός που διατυπώνει το ερώτημα του δημοψηφίσματος, έχει... προ-εξασφαλισμένο και το αποτέλεσμα που επιδιώκει. (Ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι είναι δυνατόν επίσης να θεωρείς ως αποτέλεσμα, αυτό που έχεις στο μυαλό σου και όχι το πραγματικό από τις κάλπες -αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...).

Η πρόθεση του πρωθυπουργού να καταφύγει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε «πρωτογενή συντακτική διαδικασία», με κάποιου είδους «συντακτικό δημοψήφισμα», όπως μας προϊδέασε η κ. Γεροβασίλη, εκτός από τον πιο ξεκάθαρο ορισμό του συνταγματικού λαϊκισμού, συνιστά και δυνάμει απειλή της δημοκρατικής τάξεως.

Ας το λάβουμε σοβαρά υπ' όψη όλοι μας. Και κυρίως οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Ας μην του προσφέρουν το σκοινί με το οποίο επιδιώκει να τις κρεμάσει...