Διαδρομές στη Λέσβο
Βόρειος Άξονας 79

Όταν λέμε «Ανοιχτός», υπολογίζουμε έναν τόπο «ανοιχτό προς τη θάλασσα», με τα Τοκμάκια σε απόσταση αναπνοής, μια παραλιακή ζώνη ανάμεσα στον οικισμό του Παλιού και στο ακρωτήρι της Καμήλας.

 Η εκβολή του ποταμού

Ένα ρέμα εκβάλλει σχηματίζοντας μια υφάλμυρη εκβολή, έναν υγρότοπο με δύο χαμηλά υψώματα εκατέρωθεν. Το βορεινό (Α) το κατέχει ένας ελαιώνας, ενώ το νότιο (Β) είναι σκεπασμένο με πυκνούς θάμνους.

Το νότιο ύψωμα

Ανάμεσά τους, άλλο ένα ρέμα ενώνεται με το πρώτο, σχηματίζοντας μια ρεματιά με ελιές, αρχέγονα σέτια και σκαμμένα στο βράχο και κτιστά πηγάδια και γκιόλες. Στη μικρή πεδινή έκταση, δίπλα στην εκβολή, υπάρχουν μερικά εξοχικά σπίτια.

Το βορεινό ύψωμα με το καμίνι

Ένας υπέροχος τόπος, όπως όλος ο περίγυρος. Ο τόπος αυτός, μεράς του Μανταμάδου, ανήκει στην καλλιέργεια της ελιάς και λίγο πριν και στους αγγειοπλάστες.

... το καμίνι του Καπιωτά

Έτσι, δίπλα στη θάλασσα ερειπώνεται το καμίνι του Καπιωτά. Εκεί επάνω από την εκβολή του ποταμού, το εργαστήρι έχει πέσει (το θυμάμαι το 1989 να στέκεται) και από το φούρνο λείπει ένα μέρος.

... ερειπωμένο

Το μόνο που δεν άλλαξε από τότε, είναι ο παράξενος βράχος, που θυμίζει κεφάλι. Δίπλα του, ένας μεγάλος σκίνος παράγει, όπως μου είπαν, μαστίχα. Καθόλου παράξενο, αφού ο Χιώτικος είναι παραλλαγή του άγριου (Pistacia lentiscus var.chia). Θυμάμαι τη μαστιχιά μέσα στο πατρικό μου στον Παππάδο και τη θεία μου Μαρία να τη χαράζει!

 ... με το «βράχο-κεφάλι» δίπλα

Στο ίδιο λιόκτημα, πιο επάνω, βρίσκεται, ερειπωμένο και αυτό, το καμίνι του Στυλιανίδη. Και απέναντι, μεταποιημένο σε σπίτι, το καμίνι του Χατζηδημητρίου. Αυτά είχαν κοντά το λιμανάκι του Παλιού για αλισβερίσι με απέναντι.

 ... και τη μαστιχιά

Τώρα οι περιοχές είναι «τουριστικά ενδιαιτήματα», τόποι ψαρέματος και «αγκάλες για μπάνιο». Και εδώ, πριν από εμάς και τους αγγειοπλάστες, υπήρχε πυκνός οικισμός, και άλλοι ψαράδες και άλλοι αγγειοπλάστες.

... και το καμίνι του Στυλιανίδη από πάνω