Όλγα Σελλά

Πόσες λέξεις; Ένα πολιτιστικό μετά-ρεπορτάζ 1995-2016

(πρόλογος: Ρούλα Γεωργακοπούλου)

Εκδόσεις Στερέωμα

Αθήνα 2020, σελ. 220

Στο πλαίσιο της σειράς «Μαρτυρίες» των εκδόσεων «Στερέωμα» κυκλοφορεί το νέο βιβλίο της συγγραφέως και δημοσιογράφου Όλγας Σελλά, «Πόσες λέξεις; Ένα μετα-πολιτιστικό ρεπορτάζ, 1995-2016». Μια γλαφυρή και ολοζώντανη προσωπική μαρτυρία των είκοσι χρόνων πορείας της στο πολιτιστικό ρεπορτάζ, των προσώπων και των γεγονότων που τη σημάδεψαν.

«Η συγγραφέας καταπιάστηκε με το πολιτιστικό ρεπορτάζ. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην “Καθημερινή” και αυτά τα χρόνια τα “έκλεισε” στα κλασέρ της. Η φύλαξη και ταξινόμηση εγγράφων έδωσε τη δυνατότητα για τη δημιουργία ενός “πολιτιστικού μετά-ρεπορτάζ”. Έτσι χαρακτηρίζει αυτή τη συγγραφική προσπάθεια και ο αναγνώστης την ακολουθεί στη διαδρομή της από το 1995 έως το 2016, όσο έμεινε δηλαδή στο πολιτιστικό της “Καθημερινής”. Η Σελλά εκθέτει τον τρόπο εργασίας, τις συνθήκες, τις προσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε, δεν ξεχνά όσους την βοήθησαν και υπενθυμίζει πολιτιστικά και μη γεγονότα εκείνης της περιόδου. Μέσα απ’ αυτή την αναδρομή προκύπτει και το “μετά-ρεπορτάζ”. Με τη θύμηση πρόσφατων γεγονότων και την εμπλοκή της σε αυτά, μας θέτει βασικά δημοσιογραφικά ερωτήματα. Για παράδειγμα, πότε άλλαξε το εκδοτικό τοπίο; Γιατί δεν αξιοποιήσαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Γιατί αποπέμφθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου; Αυτά είναι μερικά γεγονότα, στιγμές, που η κάλυψη τους δεν ολοκληρώθηκε στο πρόσφατο παρελθόν. Μας καλεί, λοιπόν, να τα ξαναδιαβάσουμε και να ψάξουμε τις απαντήσεις», διαβάζουμε στο «toperiodiko.gr».

«Θρίλερ για γερά νεύρα που μόνον ο καλός ρεπόρτερ που είναι ταυτόχρονα και δεινός γραφιάς έχει τα φόντα να το φέρει βόλτα και να επιβιώσει», χαρακτηρίζει το ολοζώντανο χρονικό της Όλγας Σελλά η Ρούλα Γεωργακοπούλου στον πρόλογό της.

Πρόκειται για ένα ανάδρομο ταξίδι στο χρόνο, μια σπιρτόζα και στοχαστική ανάκληση γεγονότων, προσώπων, στιγμών από την εικοσάχρονη διαδρομή της Όλγας Σελλά στον χώρο του Τύπου. Η συγγραφέας θαμπώνεται, γοητεύεται, δοκιμάζεται, μοχθεί, αποθαρρύνεται, απομαγεύεται και ωριμάζει στο συναρπαστικό αλλά απαιτητικό και συχνά δύστροπο περιβάλλον της εφημερίδας. Και παρατηρεί τον περίπλοκο και ευαίσθητο χώρο του πολιτισμού, για να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο γεγονός, τα παρασκήνιά του, τις φανερές και τις κρυφές προθέσεις του και να συλλάβει την ουσία του έργου και της προσφοράς των ανθρώπων του.