Μανόλης Μαυρολέων

«…φάρμακο γιάνε την πληγή!». Το φάρμακο στο λαϊκό παραμύθι. Το παραμύθι σαν φάρμακο

Εισαγωγή: Στέλιος Πελασγός, εικονογράφηση: Γιάννης Γιγουρτάκης Εκδόσεις Κέδρος

Αθήνα 2017, σελ. 210

«Τα φάρμακα βρίσκονται μέσα στα παραμύθια, όπως και τα παραμύθια μέσα στα φάρμακα, από την αρχή του κόσμου τούτου! Κρυφός πόθος: να διαβάσετε με ευχαρίστηση και ενδιαφέρον τις ιστορίες του βιβλίου και να “θεραπεύσουν” ή έστω να “ανακουφίσουν” λίγο κι εσάς…», γράφει ο Μανόλης Μαυρολέων, φαρμακοποιός, συγγραφέας, ιστορητής, αφηγητής και παραμυθάς.

Το παραμύθι στο φάρμακο ή το φάρμακο στο παραμύθι; Πόσα είναι άραγε τα παραμύθια στα οποία υπάρχουν ή και «πρωταγωνιστούν» φάρμακα; Αλλά και πόσα παραμύθια «θεραπεύουν» αυτούς που τα ακούν; Στην πρώτη ερώτηση η απάντηση που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι: πάρα πολλά! Στη δεύτερη, όσο και αν ακουστεί υπερβολικό, η απάντηση είναι: όλα! Κάθε παραμύθι λειτουργεί ΚΑΙ θεραπευτικά, όπως άλλωστε «θεραπεία ψυχής και σώματος» αποτελεί κάθε μορφή τέχνης, ενώ υπάρχει και μια κατηγορία παραμυθιών που η αφήγησή τους και μόνο λειτουργεί θεραπευτικά χωρίς μέσα στην ιστορία τους να αναφέρονται φάρμακα!

Δεκαπέντε λαϊκά παραμύθια και δύο από το διαδίκτυο μάς αφηγούνται ιστορίες με φάρμακα και συνταγές, διασκευασμένα, μεταπλασμένα, μεταγραμμένα, αλλά πάντα με σεβασμό στον αρχικό τους μύθο και στην παράδοση από την οποία προέρχονται, έτσι ώστε να γίνουν όσο το δυνατόν πιο «φρέσκα» και πρωτότυπα, για να μπορούν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων, και κυρίως για να μπορούν να «επιστρέψουν» με σύγχρονο τρόπο εκεί όπου ανήκουν: στον προφορικό λόγο, στην αφήγησή τους, διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο.

Να μερικοί ενδεικτικοί τίτλοι: Το Τζούνι και το Ματζούνι, Υγεία και καλή καρδιά, Ο βασιλιάς με το δέντρο στην καρδιά, Οι τρεις φίλοι, Η μοίρα του τεμπέλη, Οι σαράντα δράκοι, Πόσο ζυγίζει ένα ποτήρι νερό;, Ο δίκαιος κουμπάρος κι ο γιατρός, Όταν ο χρόνος δεν επαρκεί.

Γιάννης Ξανθούλης

Η εποχή των καφέδων (μυθιστόρημα)

Εκδόσεις Διόπτρα

Αθήνα 2017, σελ. 247

«Η εποχή των καφέδων» πρωτοκυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1992, έχοντας στο εξώφυλλο, έργο του Τσέχου φωτογράφου Josef Koudelka. Αργότερα αντικαταστάθηκε από φωτογραφία του Κώστα Ορδόλη. Τώρα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα». Ο συγγραφέας θεωρεί το μυθιστόρημα ως το πλέον αυτοβιογραφικό του. Εικόνες καλοκαιρινές άλλοτε θλιβερές και άλλοτε αστείες και αναμνήσεις με φόντο την ελληνική μικροαστική πραγματικότητα, εξυφαίνουν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα σε αυτό το κλασικό έργο του αγαπημένου συγγραφέα.