Δημήτρης Γουλής

«Εικόνες της παιδικής ηλικίας στη μεγάλη οθόνη. Σκέψεις για την αξιοποίηση του κινηματογράφου στην εκπαίδευση»

Εκδόσεις University Studio Press

Θεσσαλονίκη 2017, σελ. 230

 Ο Δημήτρης Γουλής είναι διδάκτωρ Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και διευθυντής στο 67ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης.

Το παρόν βιβλίο είναι καρπός της ιδιαίτερης αγάπης του για τον κινηματογράφο αλλά και προϊόν μιας πολύχρονης ενασχόλησης με την γλώσσα του, τις τεχνικές του και την εφαρμογή του στην εκπαίδευση. Όπως γράφει στην εισαγωγή, «κατά τη διάρκεια της συγγραφής του, υπήρχαν κατά νου τρία διαφορετικά είδη αναγνωστών: εκείνος, που έχει ένα γενικό ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο και θέλει να μάθει κάτι παραπάνω, ο εκπαιδευτικός, που μπορεί να βρει μια σύντομη σύνοψη εννοιών και ένα σύνολο προτάσεων για την προσέγγιση μίας κινηματογραφικής ταινίας αλλά και ένας τρίτος αναγνώστης, ο οποίος επιθυμεί να εμπλακεί σε δραστηριότητες δημιουργίας κινηματογραφικού υλικού. Ταυτόχρονα, η προσέγγιση του ζητήματος της κινηματογραφικής παιδείας συνδέεται ευθέως με τη μελέτη των ταινιών, που αναπαριστούν την παιδική ηλικία, γιατί εμπλέκουν συναισθηματικά μικρούς και μεγάλους σε καταστάσεις, οι οποίες κομίζουν μια εναλλακτική, πιο δημιουργική ματιά στη θέαση του κόσμου, που μας περιβάλλει».

Χωρίζεται στα παρακάτω κεφάλαια: Η κινηματογραφική γλώσσα (η κινηματογραφική εικόνα, το μοντάζ, οι φωτισμοί, τα σκηνικά-κουστούμια, η ηθοποιία, ο ήχος, το σενάριο), Ο κινηματογράφος ως πολύπτυχο αγαθό, Λογοτεχνία και κινηματογράφος, Η παιδική ηλικία στον κινηματογράφο, Επιστημονική φαντασία και παιδική ηλικία, Οκτώ μικρά κινηματογραφικά εργαστήρια, Τρεις κινηματογραφικές ταινίες, τρεις προτάσεις για τη μελέτη τους («Ο Νανούκ του Βορρά», «Το Τσίρκο», «Ο κλέφτης ποδηλάτων»).

Στάθης Καλύβας

«Πού είμαστε και πού πάμε; Διατρέχοντας την κρίση (2009-2016) και ατενίζοντας το μέλλον»

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Αθήνα 2016, Σελ 452

Καθηγητής της Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale (ΗΠΑ) και τακτικός αρθρογράφος της «Καθημερινής», ο Στάθης Καλύβας συγκέντρωσε στον παρόντα τόμο, μια σειρά από κείμενα που προσπαθούν να απαντήσουν σε ερωτήματα όπως: Γιατί ξέσπασε η κρίση; Γιατί είχε τέτοιο βάθος και διάρκεια; Πώς εξηγείται ο τρόπος με τον οποίο αντιδράσαμε; Μπορεί τελικά να βγει κάτι καλό από όλη αυτή τη δυσάρεστη ιστορία;

«Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο, συνθέτουν ένα μωσαϊκό που ξεπερνά την άμεση επικαιρότητα, κάτω από το φως της οποίας γράφτηκαν, αναδεικνύοντας έτσι μια σειρά προβληματισμών για το παρόν και, ιδιαίτερα, το μέλλον της χώρας μας.
Τα τελευταία εφτά χρόνια κυριάρχησαν οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις αντί της αυτογνωσίας και της διόρθωσης των σφαλμάτων που κάναμε ως κοινωνία. Όσο όμως επιμένουμε να πορευόμαστε στους λάθος δρόμους, τόσο θα παραμένουμε παγιδευμένοι στο τέλμα, με το φάσμα της καταστροφής να επικρέμεται πάνω μας. Αντίθετα από πολλούς (τους περισσότερους;), θεωρώ πως η χώρα μπορεί να τα καταφέρει και να κάνει το μεγάλο άλμα καθώς διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα, πολύ περισσότερα απ’ ό,τι πιστεύουμε. Αρκεί να τα αναγνωρίσουμε και να τα εκμεταλλευθούμε σωστά», γράφει μεταξύ άλλων.