ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Νικόλαος Ανδρίκος, Δημοσθένης Σπανουδάκης, Σταύρος Σαραντίδης

Εκκλησιαστική Μουσική, Α’, Β’, Γ’ Εκκλησιαστικού Λυκείου

Έκδοση Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «Διόφαντος»

Αθήνα 2020

Η συγγραφή του παρόντος βιβλίου καθώς και του υλικού το οποίο το συνοδεύει (Πρόγραμμα Σπουδών, Οδηγός Εκπαιδευτικού) σε πρώτο επίπεδο, αποτελεί μια ιστορικά σημαντική στιγμή για τον χώρο της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, καθώς είναι η πρώτη φορά από την ίδρυση Εκκλησιαστικών Σχολείων (1830), όπου καθίσταται δυνατή η συγγραφή εγχειριδίου σε σχέση με την Εκκλησιαστική μουσική. Σε δεύτερο όμως επίπεδο, το συγκεκριμένο γεγονός φέρει ιδιαίτερη σημασία αναφορικά με την εν γένει διδακτική-παιδαγωγική διαχείριση της Εκκλησιαστικής μουσικής, καθώς κατέστη η αφορμή ώστε να συνταχθεί και να κατατεθεί μια εναλλακτική πρόταση αναφορικά με την εκμάθηση του εν λόγω μουσικού είδους, που συνδυάζει τη βιωματική διαδικασία (προφορικότητα, αναφορά σε πρόσωπα και περιβάλλοντα, συμμετοχή στην καθ’ αυτή επιτέλεση κ.ά) με την χρήση των σύγχρονων τεχνολογικών εργαλείων και μέσων επικοινωνίας.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Γιώργος Τυρίκος - Εργάς - Κώστας Ζαφειρίου

Νεκρός Νικ - Απέθαντοι μπελάδες

(εικονογράφηση: Κατερίνα Χαδουλού)

Εκδόσεις Πατάκη

Αθήνα 2020, σελ. 160

Τι, πέθανες και τώρα όλα καλά; Αν σε έθαψαν στο Κοιμητήρι του Ρεπανιδιού, οι μπελάδες σου μόλις ξεκίνησαν. Γιατί εκεί τώρα κάνει κουμάντο ο άρχοντας Κορβίνος, ένας φριχτός βρικόλακας που έχει επιβάλει ένα σωρό απαγορεύσεις στους απέθαντους και έχει αποφασίσει να βάλει στο χέρι και τους ζωντανούς. Ευτυχώς πάντα υπάρχουν γενναία παιδιά έτοιμα να πάνε κόντρα σε κάθε τύραννο - και σε τούτο τον κόσμο και στον άλλο… (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη

Ρωγμή

(μυθιστόρημα)

Εκδόσεις Υδροπλάνο

Αθήνα 2020, σελ. 536

Μια νεαρή δασκάλα μουσικής, αποφασίζει να επισκεφθεί ψυχοθεραπευτή, όταν ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο, ένας εφιάλτης, αρχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητα της. Μέσω της ύπνωσης θα προσπαθήσει να διαλευκάνει τα αίτια που τον δημιουργούν, βουτώντας στα πιο σκοτεινά, στα πιο απόκρυφα σημεία του μυαλού. Και ενώ όλα φαίνονται να έχουν την εξήγηση τους, ο εφιάλτης της ζωντανεύει, όταν γνωρίζει τον άνδρα των ονείρων της, επαληθεύοντας τους φόβους που θρέφει μέσα της. Ένα βιβλίο για την δύναμη του μυαλού και του υποσυνειδήτου. Για την ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίζει το μέλλον και για όσα η επιστήμη δεν κατάφερε ποτέ να εξηγήσει.

Σόφη Χαψή

Ευωχία Λήμνου. Σύγχρονες και παραδοσιακές συνταγές του νησιού για όλο το χρόνο

(φωτογράφιση: Παντελής Πραβλής)

Εκδόσεις Στεφανίδη

Αθήνα 2020, σελ 360

Με συγκεντρωμένο το απόσταγμα μαγειρεμάτων μιας ζωής, συνειδητά για την έκδοση, επί έναν ολόκληρο χρόνο η Σόφη Χαψή μαγείρευε στη Μύρινα και στον Κότσινα της Λήμνου, έψηνε ψωμί, κρεατικά και πίτες στον ξυλόφουρνο, έκοβε δροσερές τις σαλάτες κι έστρωνε τραπέζι. Μαγείρευε συλλέγοντας βρώσιμα χόρτα, λαχανικά και φρούτα απ’ όλο το νησί, μαγείρευε με κοτούλες και αβγουλάκια από το κτήμα της, με ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά που έβγαζαν οι αγαπημένοι της και η ίδια από τη θάλασσα, με τα έξοχα τυριά του νησιού, με τα ντόπια μυριστικά, καλλιεργημένα και άγρια. Παράλληλα σημείωνε τα υλικά, τους τρόπους εκτέλεσης, δοκίμαζε, ζύμωνε, έτριβε μπαχαρικά, ψιλόκοβε, υλοποιούσε. Έτσι, πιάτο πιάτο, στρώθηκε τούτο το τραπέζι-βιβλίο με αραδιασμένα επάνω του ξεχωριστά λημνιακά εδέσματα που ευαισθητοποιούν όλες τις αισθήσεις. Τα υλικά αυθεντικά και οι εκτελέσεις κάθε συνταγής απλές και ξεκάθαρες. Οι συνταγές χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες - από τις εποχές του χρόνου. Οι 360 σελίδες του βιβλίου (όσες σχεδόν και οι μέρες της χρονιάς) μυρίζουν άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνα. Υπάρχουν επίσης ενότητες για το ψωμί και τα γλυκίσματα, καθώς και Πρόλογος κατατοπιστικός με ιστορικά στοιχεία για τη διατροφή και αναφορές στα ξεχωριστά προϊόντα του νησιού. Κάθε συνταγή, όπου κρίνεται απαραίτητο, έχει διακριτικό σύμβολο για τον διατροφικό της χαρακτήρα (νηστίσιμη, βίγκαν, βετζετέριαν, για όλο το χρόνο).

Οι ενότητες καλωσορίζουν κάθε φορά τον αναγνώστη με σύντομες, αισθαντικές, καθαρές μνήμες της Σόφης, κυρίως από τα παιδικά της χρόνια στο νησί της Λήμνου, μνήμες αυθεντικές που συνεχίζουν να διαπερνούν τις συνταγές και τον τρόπο της υλοποίησής τους. Γιαγιάδες, μητέρα, φίλες, φίλοι συμβάλλουν με δικές τους συνταγές που η Σόφη μεταλαμπαδεύει με σεβασμό και αναφέρει τα ονόματά τους με αγάπη.