Σταύρος Τσακυράκης

«Από πού και ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι;». Μια συζήτηση με τον Απόστολο Δοξιάδη για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Αθήνα 2018, σελ. 116

Το Νοέμβριο του 2017, με πρωτοβουλία των καθηγητών της Νομικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Παύλου Ελευθεριάδη και Νίκου Σταυρόπουλου και παλαιών φοιτητών του, κλήθηκε να μιλήσει στην Οξφόρδη ο συμπατριώτης μας καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Σταύρος Τσακυράκης. Λόγω της ελληνικής θεματολογίας και του ελληνικού κοινού, στο οποίο απευθυνόταν ο Σταύρος Τσακυράκης, η εκδήλωση έγινε στα ελληνικά, στις 17 Νοεμβρίου. Η μορφή που επελέγη από τον ίδιο, αντί της διάλεξης, ήταν η συνομιλία με το φίλο του συγγραφέα Απόστολο Δοξιάδη. Απομαγνητοφωνημένος αυτός ο διάλογος, παρουσιάζεται στο παρόν βιβλίο.

Μερικά από τα θέματα που απασχολούν τους δύο συνομιλητές είναι: Είναι η αντίσταση στη δικτατορία μυθοποιημένη; Πώς µας καθόρισαν τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια; Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Ο ρόλος του συνδικαλισµού στην ελληνική κοινωνία, Τι είναι το κράτος; Είμαστε όλοι εμείς; Η λειτουργία των ελληνικών πανεπιστημίων, ο φοιτητικός συνδικαλισµός και η ίδρυση µη κρατικών πανεπιστημίων, Συγκρούεται η αρχή της ισότητας µε την ελευθερία; Υπάρχει πρόβληµα ελευθερίας λόγου στην Ελλάδα; Ποιος ο ρόλος της δικαιοσύνης στη σύγχρονη δημοκρατία;
Να ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τα λόγια του Σταύρου Τσακυράκη: «Έχετε ακούσει εσείς στις μέρες μας κανέναν αγώνα που να θεωρείται άδικος; Βγήκαν, ας πούμε, οι αγρότες κι έκλεισαν τους δρόμους. Τι θέλουν; Λεφτά. Από ποιον τα θέλουν τα λεφτά; Από μένα. "Δίκαιος ο αγώνας!" Γιατί; Αν τα θέλουν, πρέπει να με πείσουν, όχι με το ζόρι. Έτσι δεν είναι; Έχετε ακούσει εσείς κανέναν να λέει για κάποια κινητοποίηση ότι είναι άδικη; Ότι δεν συμφωνεί μαζί της; Εγώ δεν ξέρω, δεν έχω στο μυαλό μου καμία. Όλοι αγωνίζονται. Για τι αγωνίζονται; Για να πάρουν παραπάνω λεφτά. Σοβαρά; Αυτοί είναι οι αγώνες που υποτίθεται ότι κάνουν; Και όποιος αγωνίζεται είναι καλός, ακόμα και άμα καθαρίζει ανθρώπους; Αλλά θέλω να ρωτήσω: από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Η πεποίθηση ότι είναι δίκαιοι είναι παιδί της δικτατορίας».

Ο Σταύρος Τσακυράκης γεννήθηκε στη Μήθυμνα Λέσβου το 1951 και σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης, ενώ το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του συνταγματικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών διετέλεσε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου. Για την αντιδικτατορική του δράση συνελήφθη, φυλακίστηκε στα κρατητήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου και βασανίστηκε. Σήμερα είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, ενώ στο παρελθόν έχει υπάρξει ακαδημαϊκός επισκέπτης στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Κολούμπια και Νέας Υόρκης. Έχει γράψει τρία βιβλία.