Σήμερα στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης

«Για την Ελένη» Παπαδάκη, θύμα των Δεκεμβριανών

17/04/2018 - 16:23 Ενημερώθηκε 17/04/2018 - 16:56

Στο πλαίσιο του 3ου Μουσικοθεατρικού Φεστιβάλ Μυτιλήνης, σήμερα Τρίτη 17 Απριλίου ανεβαίνει η παράσταση «Για την Ελένη» με τη Μαρία Κίτσου, στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη.

Στην παράσταση, που παρουσιάζει για πρώτη φορά στη σκηνή την τραγική ιστορία της μεγάλης κρητικιάς Ελένης Παπαδάκη, θύμα των Δεκεμβριανών, η ηθοποιός επιστρέφει στο χώρο της για να αφηγηθεί το εμφύλιο κύτταρο του Θεάτρου, του τόπου της, του καιρού της.

Συντελεστές: Κείμενο / Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης, Σκηνικό: Γιάννης Αρβανίτης, Κουστούμια: Βασιλική Σύρμα, Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη, Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Πούλιος, Μουσική σύνθεση τραγουδιού: Άρης Βλάχος, Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Φωτογραφίες: Κarol Jarek,

Παράσταση: Τρίτη 17 Απριλίου, ώρα 21:00.

Τιμές εισιτηρίων: 13 ευρώ γενική είσοδος & 10 ευρώ φοιτητικό - ανέργων.

Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείο Θεάτρου.

Πληροφορίες - Κρατήσεις :2251037394, 6934115555.

 

Η Ελένη Παπαδάκη

 

Η Ελένη Παπαδάκη, γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1903, στην οδό Ιπποκράτους 70Β, σ’ ένα νεοκλασικό σπίτι απ’ αυτά που κοιτώντας τα σήμερα προσπαθούμε να μαντέψουμε την ιστορία των ανθρώπων που τα κατοίκησαν κάποτε. Μεγάλωσε μέσα σε μια οικογένεια διανοούμενων και η ίδια πήρε πολύ καλή μουσική μόρφωση, μιλώντας μάλιστα τέσσερις γλώσσες. Η μεγάλη της αγάπη, ωστόσο, υπήρξε πάντοτε το θέατρο και τελικά παρακολούθησε τα μαθήματα της Δραματικής Σχολής του Ελληνικού Ωδείου ως ακροάτρια.

Επικεφαλής του «Θιάσου των Νέων» το 1931, έπαιξε στην Kωνσταντινoύπoλη με ενθουσιώδεις κριτικές.

Το ταλέντο της δεν άργησε να αναγνωριστεί και πολύ σύντομα βρέθηκε να παίζει στο πλευρό «ιερών τεράτων» του θεάτρου, όπως η Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Αλέξης Μινωτής, η Κατίνα Παξινού. Οι ερμηνείες της πάντως ως Αντιγόνη, Εκάβη και Κλυταιμνήστρα θα κάνουν το κοινό να παραληρεί, ενώ πλήθος άλλων ρόλων θα την τοποθετήσουν στην κορυφή της πυραμίδας, χωρίς καμία αμφιβολία.

Δυστυχώς όμως, δεν θα αργήσει -διορισμένη πλέον στο νεοσύστατο Εθνικό Θέατρο το 1932- να βρεθεί αντιμέτωπη με απίστευτες κλίκες, αντιζηλίες και παρασκηνιακές ίντριγκες των καρεκλοκένταυρων της θεατρικής σκηνής, που βλέπουν το ανερχόμενο άστρο της σαν απειλή και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την παραγκωνίσουν.

Ως φιλενάδα του κατοχικού πρωθυπουργού Ράλλη άρχισαν να την παρουσιάζουν λοιπόν οι αντίπαλοί της, κάτι που ανάμεσα στο φανατισμό της εποχής βρήκε ισχυρό έρεισμα, μιας και ισοδυναμούσε με έγκλημα καθοσιώσεως. Η ίδια πάντως, δεν παραδέχτηκε ποτέ μια τέτοια σχέση.

Μία πρόγευση λαϊκού δικαστηρίου αποτέλεσε η «δίκη» του Σωματείου των Ηθοποιών στο θέατρο Διονύσια στις 24 Νοεμβρίου 1944. «Θάνατος στην πουτάνα!», ακουγόταν από πολλά στόματα και η Ελένη Παπαδάκη διαγράφηκε από το Σωματείο. Σε επιστολή που έστειλε ωστόσο, προς τη συνέλευση, μια και η ίδια δεν παρέστη για να απολογηθεί, διαβάζουμε μεταξύ άλλων:

«Κατά πόσον η όλη στάσις μου κατά το διάστημα της κατοχής υπήρξεν «αντεθνική, αντισυναδελφική, εγωιστική και απρεπής», δύνανται καλλίτερον από εμέ να διαφωτίσουν την Συνέλευσιν πολλοί εκλεκτοί συνάδελφοι, οι οποίοι, ασφαλώς θα παρίστανται εις αυτήν, αλλά και πολλοί επίσης διακεκριμένοι συνάδελφοι μη προς εμέ φιλικά διακείμενοι, θα ευρεθούν έστω και κατ’ ιδίαν σκεπτόμενοι ότι εις πολλάς περιπτώσεις η στάσις μου υπήρξε κάθε άλλο παρά αντισυναδελφική ή εγωιστική...».

Πράγματι, η «πριγκίπισσα της μοναξιάς», όπως την αποκαλούσαν, κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχε καταφέρει να σώσει κόσμο από τα νύχια των ναζί, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, μεταξύ των οποίων τον γιο του γνωστού βιβλιοπώλη Ελευθερουδάκη και τον γιατρό Γιώργο Μουστρούφα, κατοπινό στέλεχος της Κυβέρνησης του Βουνού. Όμως όλα αυτά ξεχάστηκαν τόσο γρήγορα...

Η αυλαία για την τελευταία πράξη του δράματος έχει πια σηκωθεί. Ο δρόμος είναι έτοιμος για τον τελικό αφανισμό. Η Ελένη δεν υποδύεται τώρα κανέναν ρόλο. Πρωταγωνιστεί στο τραγικό τέλος της ίδιας της ζωής της. Θλιβερές λεπτομέρειες σκηνοθετούν το προσωπικό της δράμα. Την νύχτα της 21ης προς 22α Δεκεμβρίου του 1944, η άτυχη τραγωδός θα συλληφθεί από τον ΕΛΑΣ και θα μεταφερθεί στο διυλιστήριο της Ούλεν στο Γαλάτσι, που έχει μετατραπεί σε κολαστήριο. Ο διαβόητος «καπετάν Ορέστης» θα την καταδικάσει σε θάνατο με τσεκούρι.

Ο επίλογος της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη γράφτηκε με τη συγγνώμη του Γ.Γ. του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, και την εκτέλεση του Ορέστη ως «πράκτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις».

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey