Το Τσαραμύρση, η τέχνη της ναυπηγικής και ένα «Πόλιον» που αγωνίζεται

Ένα Ναυτικό Μουσείου Αιγαίου που ακόμη περιμένει [Vid]

24/09/2021 - 08:00 Ενημερώθηκε 02/10/2021 - 13:15

20 και πλέον χρόνια περιμένει το Τσαραμύρση (βιομηχανικό κτήριο, ραφινερί των αδερφών Τσαραμύρση στο Πλωμάρι και πλέον δημοτικό κτήριο) να μετατραπεί σε θεματικό Μουσείου Ναυτικής - Ναυπηγικής παράδοσης του Αιγαίου. Το Τσαραμύρση αγοράστηκε για το σκοπό αυτό, ωστόσο παρά τις όποιες προσπάθειες  που έγιναν από διάφορους φορείς, όπως ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλωμαρίου «Το Πόλιον» το κτήριο μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί από τους αρμόδιους. 

Είναι ευρέως γνωστό ότι το Πλωμάρι, διαθέτει, πλούσια ναυπηγική-ναυτική παράδοση, με φημισμένους σε όλο το Αιγαίο ταρσανάδες. Θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ναυτότοπους του Αιγαίου, που έγραψε τις δικές του σελίδες στην ιστορία του ελληνικού ναυτικού πολιτισμού κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, οπότε ο εμπορικός στόλος του Πλωμαρίου αριθμούσε περισσότερα από 200 πλοία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από το Πλωμάρι ξεκίνησε η πρώτη Regatta, ούτε είναι τυχαίο ότι ο τόπος αυτός προτάθηκε για να γίνει το μουσείο. Για αυτή τη ναυτική παράδοση, για το Τσαραμύρση που περιμένει να αξιοποιηθεί και να μετατραπεί όπως είχε προταθεί κάποτε σε Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου, μιλάει στο «Ε» η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλωμαρίου «Το Πόλιον», Μυρσίνη Βαρτή – Ματαράγκα. 
Βαρτή: «Να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο»
 
«Το Τσαραμύρση είναι ένα από τα πολλά βιομηχανικά κτήρια που είχε το Πλωμάρι που διακρινόταν για τη βιομηχανική του δραστηριότητα και παράδοση. Ήταν ένα βιομηχανικό κτίριο όπου γινόταν διεργασίες επεξεργασίας λαδιού. Το κτήριο επιλέχθηκε για να χρησιμοποιηθεί σαν ένα ζωντανό Ναυτικό Μουσείο. Είναι ένα θαυμάσιο πολύ ωραίο κτίριο εμβληματικό, μέσα στην παραλία, δίπλα στη θάλασσα, μεγάλο, έχει όλα τα προσόντα για να γίνει Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και Ναυτικής Τέχνης Αιγαίου» είπε η πρόεδρος του Συλλόγου Πλωμαρίου «Το Πόλιον», Μυρσίνη Βαρτή - Ματαράγκα και πρόσθεσε: «Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες νομίζω ότι πια έχει ωριμάσει πάρα πολύ. Πρέπει να γίνει, πρέπει να προχωρήσει. Οπωσδήποτε χρειάζονται μελέτες , αλλά πριν από τις μελέτες χρειάζονται και οι άνθρωποι που θα έχουν το μεράκι το κέφι να το κάνουν. Το Αιγαίο είναι αυτό που γέννησε τη ναυπηγική τέχνη. Εδώ πρωτοεμφανίστηκε πριν 10.000 περίπου χρόνια όταν είχαμε τη μεταφορά του οψιδιανού (πέτρωμα) που με κάποια σχεδία μεταφερόταν. Έχουμε τη σχεδία του Οδυσσέα πριν από 2.000 χρόνια π.Χ.. Εμείς θέλουμε να συνεχιστεί η τέχνη αυτή. Οι νέοι πρέπει να μάθουν για την παράδοση μας και την ιστορία μας τι ήταν το Πλωμάρι. Η θάλασσα και τα βουνά έδωσαν πολλά πράγματα στον τόπο αυτό. Ονειρεύομαι να δω τον τόπο αυτό,  σαν ένα ζωντανό μουσείο,  στο οποίο δεν θα βλέπουμε απλά τα εκθέματα αλλά εκεί μέσα να εκπαιδεύονται οι νέοι, να έχει ζωντάνια, να γίνει Εκπαιδευτικό Κέντρο» είπε διατυπώνοντας πως ονειρεύεται να δει το κτήριο που προς το παρόν μένει ανεκμετάλλευτο. 
 
Πλωμάρι και ναυπηγική 
Η πλωμαρίτικη τεχνική με τα «μισομόδελα» είναι μοναδική στην αιγαιοπελαγίτικη παράδοση. Δυστυχώς, τα λίγα απομεινάρια αυτής της ναυπηγικής παράδοσης τείνουν να εκλείψουν εντελώς. 
Είναι ευνόητο, λοιπόν, ότι η ανάδειξη, η προβολή και η διατήρηση της ιδιαίτερα σημαντικής ναυπηγικής -ναυτικής παράδοσης, είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για το Πλωμάρι αλλά και για το Αιγαίο. Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε ότι, από το 2001 έχει προγραμματιστεί η δημιουργία του θεματικού Μουσείου Ναυτικής - Ναυπηγικής παράδοσης του Αιγαίου με εκθέματα μοντέλων, σκαριών που αποσύρονται, εργαλείων ναυπηγικής κατασκευής κ.λπ. σε συνδυασμό με μαθήματα εκμάθησης της παραδοσιακής ναυπηγικής τέχνης σε νέους και επομένως συνέχιση και διατήρηση της παράδοσης της μεγάλης τέχνης του καραβαμαραγκού.
Στο Αιγαίο υπήρχαν τον 18ο και 19ο αιώνα στόλοι από καϊκια. Στο Πλωμάρι, υπήρχαν στις αρχές του αιώνα πάνω από 200 καϊκια, καραβόσκαρα, περάματα, τρεχαντήρια, σακολέβες, αλαμάνες, τσερνίκια κ.α, που αρμένιζαν στα πέλαγα στη Ρουμανία, στη Ρωσία ως, βαθιά στην Ανατολική Μαύρη Θάλασσα, στα μέρη του ελληνικού Πόντου, στη Σαμψούντα, στην Τραπεζούντα και αλλού στην Μεσόγειο.
Από το Πλωμάρι η πρώτη Regatta
Η έναρξη της 1ης “Aegean Regatta” το 2001 έγινε στο Πλωμάρι, τιμώντας τη Ναυτική-Ναυπηγική παράδοση του, οι εμπνευστές και διοργανωτές της - ο  Νίκος Σηφουνάκης ως υπουργός  του τότε  Υπουργείου Αιγαίου .
Μάλιστα στο πλαίσιο της έναρξης των αγώνων «Aegean Regatta 2001» , «Το Πόλιον» πραγματοποίησε σειρά εκδηλώσεων που αναδείκνυαν τη ναυτοσύνη του Πλωμαρίου.
 
Έφυγε ο τελευταίος καραβομαραγκός, Ανδρέας Λιόλιος 
Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Ανδρέας Λιόλιος, ο τελευταίος καραβομαραγκός του Πλωμαρίου, μόλις ένα μήνα, μετά από τον  Δούκα Γιαμουγιάννη. 
Ως απόγονος της άλλης μεγάλης οικογένειας των καραβομαραγκών του Πλωμαρίου, των Λιόλιων, που δούλευαν με άλλο παραδοσιακό τρόπο το «μονόχναρο» από αυτόν των Γιαμουγιάννηδων, μεγάλωσε μέσα στον ταρσανά και έμαθε την τέχνη του καραβομαραγκού, κληρονομώντας όλη την απαράμιλλη «μαστοριά» της οικογενειακής παράδοσης. Από δεκατριών χρονών, δούλευε με τον πατέρα του Παναγιώτη στον ταρσανά τους μέχρι το 2003. Σκάρωνε καΐκια όλων των ειδών, αλλά κυρίως τα περίφημα «περάματα», παίρνοντας πάρα πολλές παραγγελίες όχι μόνο από το Πλωμάρι και τη Λέσβο, αλλά και από άλλα νησιά του Αιγαίου, όπως τη Χίο, Σύρο, κλπ, καθώς και από την Καβάλα. Ο ταρσανάς των Λιόλιων δούλευε πριν το 1900 με τον παππού τού Ανδρέα, τον ξακουστό στο Αιγαίο Γιαννάκη Λιόλιο, στη συνέχεια, με το γιο του Γιαννάκη, τον Παναγιώτη και πατέρα του αλησμόνητου Ανδρέα, και από το 1953 μαζί του ο ίδιος ο Ανδρέας, αν και ήταν μόλις 13 χρονών, μέχρι το 2003.
 
Το 2001, ο Ανδρέας Λιόλιος τιμήθηκε από το Υπουργείο Αιγαίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πλωμαρίου «Το Πόλιον», όπως και ο Δούκας Γιαμουγιάννης, στο πλαίσιο της πρώτης Regattas του Αιγαίου, που ξεκίνησε από το Πλωμάρι, θέλοντας να τιμήσουν οι διοργανωτές του την ξεχωριστή στη Λέσβο και το Αιγαίο ναυτοσύνη του. «Έγινε επίτιμο μέλος του Συλλόγου «Το Πόλιον» όπως και ο Δούκας Γιαμουγιάννης, συνεργαστήκαμε και μοιραστήκαμε πολλά από τα οράματα μας της ναυπηγικής παράδοσης στο Πλωμάρι και όχι μόνο» αναφέρει η κα Βαρτή και προσθέτει: «Με πολλή αγάπη, μας δώρισε τα εργαλεία, που χρησιμοποιούσε εκείνος και οι πρόγονοι του, ως παρακαταθήκη της διάσωσης και ανάδειξης της Ναυπηγικής -Ναυτικής παράδοσης του Πλωμαρίου και του Αιγαίου με τη δημιουργία του αντίστοιχου Μουσείου, για το οποίο έχει αγοραστεί προ εικοσαετίας ένα όμορφο, παραλιακό βιομηχανικό κτήριο. Τιμώντας τη μνήμη του Ανδρέα και του Δούκα, καθώς και της ιστορίας και παράδοσης του Πλωμαρίου θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε για τη διάσωση και ανάδειξη της παραδοσιακής ναυπηγικής τέχνης του Αιγαίου, στην οποία είχε ξεχωριστή θέση το Πλωμάρι». 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey