Μια πρωτότυπη όσο και συγκινητική προσέγγιση ενός χώρου γεμάτου επώδυνες αναμνήσεις, μέσα από το λόγο των Γιάννη Ρίτσου, Τάσου Λειβαδίτη και Μενέλαου Λουντέμη, φωτίζει το ντοκυμαντέρ που θα προβληθεί στην Εργατική Λέσχη Λέσβου την Κυριακή 23 Μαρτίου στις 7 το απόγευμα.

Ακόμα κι αν κάποια από τα έμμετρα αποσπάσματα αντηχούν σήμερα ελαφρώς κουρασμένα και οι «άδειες» εικόνες επαναλαμβάνουν από ένα σημείο και μετά τον εαυτό τους, η ταινία παραγωγής 2012 «Σαν Πέτρινα Λιοντάρια στην Μπασιά της Νύχτας» καταφέρνει να ζωντανέψει μια πολύτιμη ιστορική στιγμή, να περισώσει μια ανάμνηση πολιτισμού και να φωτίσει ένα σκοτεινό κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.

Από το 1947 έως και το 1951, περισσότεροι από 80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά ελληνικής καταγωγής εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο, σε στρατόπεδα αναμόρφωσης που δημιουργήθηκαν για να «καταπολεμήσουν την επέκταση του Κομμουνισμού».

Ανάμεσα στους εξόριστους αυτούς, βρίσκονταν πολλοί συγγραφείς και ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης.

Παρά τις στερήσεις και τα βασανιστήρια, κατάφεραν να γράψουν ποιήματα στα οποία περιγράφουν τον αγώνα για επιβίωση μέσα σε αυτό το σύμπαν εγκλεισμού. Τα κείμενα αυτά, εκ των οποίων κάποια θάφτηκαν στα στρατόπεδα, βρέθηκαν αργότερα.

Το ντοκυμαντέρ τού Ολιβιέ Ζισουά αναμειγνύει τα ποιητικά αυτά γραπτά με τις ομιλίες αναμορφωτικής προπαγάνδας που μεταδίδονταν ακατάπαυστα από τα μεγάφωνα των στρατοπέδων. Αργά πλάνα travelling μας οδηγούν σε ένα υπνωτικό ταξίδι μέσα στα ερείπια των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ενώ προσκρούουν σε φωτογραφικά αρχεία.

Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που ζωντανεύει τη μνήμη ξεχασμένων ερειπίων και μιας μάχης που χάθηκε.