Είναι μερικές εκθέσεις που ξεχωρίζουν με την ιδιαιτερότητά τους, είτε λόγω της ποιότητας των ίδιων των εκθεμάτων, είτε λόγω της ιστορίας που τις ακολουθεί. Η έκθεση ενδυματολογικής συλλογής του Αργύρη Χατζημάλλη που φιλοξενείται αυτή την εβδομάδα στο Αρχοντικό Γεωργιάδη, θα μπορούσε κάλλιστα να περιληφθεί σε αυτήν την κατηγορία. Τόσο για τα όσα περιλαμβάνει, όσο και για το πώς έφτασαν αυτά στα χέρια του εκθέτη τους.

Ο Αργύρης Χατζημάλλης είναι συλλέκτης. Συλλέγει τα πάντα, όπως λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά, αφού τον γοητεύει η όψη κάθε τι παλιού, που φέρει πάνω του ατμόσφαιρα από το παρελθόν.

«Ξεκίνησα να συλλέγω πριν από 15 περίπου χρόνια, όταν ήμουν πολύ μικρός. Έπιπλα, χρηστικά αντικείμενα, βρίσκονται όλα στο σπίτι μου και τα χρησιμοποιώ, αφού τα βρίσκω πολύ μερακλίδικα συγκριτικά με τα νέα πράγματα, λόγω του ότι κουβαλάνε την ιστορία και την ενέργεια των ανθρώπων που τα έχουν χρησιμοποιήσει», εξηγεί ο ίδιος.

Δωμάτια… εποχής
Κάποια στιγμή ασχολήθηκε με την παραδοσιακή μουσική και το χορό και τότε άρχισε να γνωρίζει τον κόσμο του ενδύματος, συλλέγοντας κομμάτια που έχουν φορεθεί στην Ελλάδα, την Τουρκία και τα Βαλκάνια. Επιλεγμένα κομμάτια του «κόσμου» αυτού φιλοξενούνται από τη Δευτέρα στο Αρχοντικό Γεωργιάδη. Δεξιά, μόλις μπει κανείς, βρίσκεται το δωμάτιο με τις φορεσιές και τα υφάσματα της Ανατολής, προερχόμενα κυρίως από τη Μικρά Ασία.

Η αίθουσα με τα ευρωπαϊκά ενδύματα των αρχών του 20ού αιώνα

Εργόχειρα, πουκαμίσες, γιλέκα, έχουν τοποθετηθεί αρμονικά στους τοίχους του δωματίου, ενώ μπαίνοντας σ’ αυτό ο επισκέπτης γεύεται αμέσως την Ανατολή, με το γλυκό τσέρι και τα λουκούμια που ο Αργύρης Χατζημάλλης κερνά στην είσοδο.

Όλος ο κάτω χώρος του Αρχοντικού μυρίζει κυριολεκτικά παρελθόν. Στη μεγάλη αίθουσα εκτίθενται ορισμένα κομμάτια από τα Βαλκάνια, καθώς και το παλιό γραμμόφωνο που συνόδεψε μουσικά τη βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης και την παράλληλη αφήγηση δίστιχων από παραδοσιακά τραγούδια, που έκανε η φιλόλογος Ευστρατία Παντέρμου.

Η δεύτερη αίθουσα του ισογείου έχει άλλη χάρη. Μοναδικά κομμάτια, χαρακτηριστικά του ευρωπαϊκού συρμού των αρχών του περασμένου αιώνα, που όμως έχουν φορεθεί κι αυτά στην Ελλάδα και την Τουρκία, δίνουν την αίσθηση ότι μπαίνει κανείς σε ένα φροντισμένο βεστιάριο ή σε… καμαρίνι γυρισμάτων ταινίας εποχής. Κομψά γιλέκα, δαντελένιες ομπρέλες, μπερέδες, γάντια και φαντεζί καπέλα, έχουν τοποθετηθεί σε αντίστοιχης αισθητικής καλόγερους, τραπεζάκια και πολυθρόνες.

Εντυπωσιακά χειροποίητα κοσμήματα, φιλοτεχνημένα από τον Αργύρη Χατζημάλλη

Τα χειροποίητα κοσμήματα
Σε όλη την έκθεση υπάρχει και μια μικρή λεπτομέρεια, που όμως δε θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Όποιος κοιτάξει πιο προσεκτικά πάνω στα ενδύματα, θα δει πως είναι διακοσμημένα με διάφορα κοσμήματα. Όχι αυτά από μπρούντζο και ασήμι που είναι της εποχής, αλλά αυτά από σύρμα, κλωστές και χάντρες, που φτιάχνει ο ίδιος ο Αργύρης Χατζημάλλης.

Άρχισε να ασχολείται με το κόσμημα τα τελευταία πέντε χρόνια, πλέκοντας κλωστές με βελονάκι και το σύρμα προέκυψε με την επιστροφή του στη Λέσβο, αφού τον ενέπνευσαν τα παραδοσιακά μοτίβα που εντόπισε στα κοσμήματα του νησιού.

«Μου αρέσει η ιδέα του παραδοσιακού σχεδίου με νέα υλικά», λέει. Άλλωστε και ο ίδιος δε διστάζει να φέρει το παλιό στη σύγχρονη εποχή, αφού αρκετά από τα κομμάτια της ενδυματολογικής του συλλογής όπως γιλέκα ή ζωνάρια, τα φοράει, όπως λέει, κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Αργύρης Χατζημάλλης είναι 33 ετών. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και έφυγε για σπουδές στην Αθήνα, όπου έμεινε για 13 χρόνια, τελειώνοντας Βιβλιοθηκονομία και Συντήρηση Έργων Τέχνης. Επέστρεψε στη Μυτιλήνη πριν από ενάμιση χρόνο κι έκτοτε είναι μέλος του Χορευτικού Συλλόγου «Ορφέας» κι εργάζεται ως υπάλληλος στη Δημοτική Πινακοθήκη.
Για τη συγκεκριμένη έκθεση είχε τη βοήθεια της Ευδοξίας Μουταφτσή, του Παναγιώτη Λενέτη και της Σοφίας Χατζάκη.