«Κουράστηκα. Κουράστηκα να με βαραίνει το κρύο και η μοναξιά του χειμώνα».

«Θέλω να ανοίξω τα μάτια μου, να σηκώσω το κεφάλι μου, να τεντωθώ και να αντικρύσω τον ήλιο λαμπερό».

«Ο ήλιος είναι εδώ, αλλά αυτό που βλέπω γύρω μου, δε μου αρέσει. Ξερή γη, κομμένη σε κομμάτια.
Ο πλούτος που είχαμε γύρω μας, όσο πάει και λιγοστεύει…
Μας παίρνουν το νερό και την ανάσα μας…».

«Μπορεί, όπως τα μεταναστευτικά πουλιά, κάποια στιγμή να ανοίξουμε κι εμείς τα φτερά μας και να πετάξουμε, μακριά από εδώ…!».