Το «Ε» σήμερα συζητά με τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Ακρασίου, Γιώργο Βερβέρη. Στα 30 σχεδόν χρόνια λειτουργίας του, ο Σύλλογος έχει καταφέρει να κάνει πολλά για τον τόπο του και το καινούργιο του διοικητικό συμβούλιο έχει στόχο να κάνει ακόμη περισσότερα. Στόχος η ανάδειξη του μικρού αυτού ορεινού χωριού της πρώην Επαρχίας Πλωμαρίου, με τους λιγοστούς κατοίκους του το χειμώνα, αλλά και τους πολλούς συγχωριανούς που το επισκέπτονται ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Κύριε Βερβέρη, από πότε λειτουργεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ακρασίου και ποιοι ήταν οι πρωτεργάτες του;

«Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1983, με πρωτεργάτες το Μάρκο Γιώργο, τον Τέλλη Ασπρολούπο, το Μιχάλη Ασλάνη, την Ειρήνη Σωτηρχέλλη, την Ειρήνη Καβαρνού και πολλούς άλλους, αρκετοί από τους οποίους έχουν φύγει πλέον από τη ζωή.»

Σήμερα, ποια είναι η σύσταση του διοικητικού συμβουλίου του;

«Το αξιοσημείωτο είναι πως, με εξαίρεση εμένα τον ίδιο που εκπροσωπώ το Σύλλογο ως πρόεδρος, το υπόλοιπο διοικητικό συμβούλιο αποτελείται κυρίως από γυναίκες. Οι ηλικίες ξεκινούν από τα 26 και φτάνουν μέχρι και 40 χρονών και αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε, είναι να κάνουμε τη νεολαία μας να συμμετέχει κι αυτή, όσο πιο ενεργά γίνεται. Το κομμάτι αυτό του πληθυσμού μας δε μένει μόνιμα στο χωριό και έτσι βρίσκουμε διάφορους τρόπους να το προσελκύουμε, όπως για παράδειγμα το δωρεάν ίντερνετ που σκοπεύουμε να βάλουμε στην πλατεία του Ακρασίου. Έχουμε επίσης τα μονοπάτια της περιοχής μας και κάνουμε περιπατητικές εκδρομές με θέμα "Γνωρίζοντας τον τόπο μου", ειδικά για τα παιδιά, για να μάθουν τις τοπωνυμίες του χωριού μας, όπως οι Άγιοι Απόστολοι, το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία με την υπέροχη θέα παντού γύρω, κ.ά.. Το κάνουμε κάθε καλοκαίρι, για μικρούς και μεγάλους και προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο να εμπλακεί.»

Τηρώντας τα παλιά έθιμα

Ποιοι είναι οι βασικοί σκοποί του Συλλόγου;

«Ως νέο διοικητικό συμβούλιο έχουμε τρεις σκοπούς. Ο ένας είναι αυτός που έχει σχέση με τη νεολαία. Επιπλέον θέλουμε να μαζέψουμε τον κόσμο μας μέσα από ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις που θα αναβιώνουν τα παλιά έθιμα, ώστε να περνούν τα τελευταία και στους νέους ανθρώπους. Έχουμε και μια θεατρική ομάδα 20 ατόμων, την οποία συνεχίζουμε με τοπικά θεατρικά δρώμενα και κείμενα των Αντώνη Μηνά, Τάκη Χατζηβαγγέλη, Μιχάλη Ασλάνη κ.ά. και διάφορα σκετσάκια που, αν και μπορεί να είναι μυτιληνιά, εμείς τα μετατρέπουμε στην πλωμαρίτικη διάλεκτο. Διακωμωδούμε τα παλιά και τα καινούργια δεδομένα που υπάρχουν στη ζωή μας και προσπαθούμε πάντα να μπορεί να δει τη δουλειά μας και ο κόσμος που μένει στην Αθήνα ή το εξωτερικό, μέσω του ίντερνετ όπου τα δημοσιεύουμε. Σκοπός μας είναι να τους κάνουμε όλους να θέλουν να ξαναέρθουν στο χωριό μας έστω και για λίγο, αν και πιστεύουμε πως έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, πολλοί θα γυρίσουν κάποια στιγμή μόνιμα στο Ακράσι.»

Φαντάζομαι πως η διατήρηση και προβολή των τοπικών εθίμων είναι ο τρίτος στόχος σας.

«Ακριβώς. Κάθε χρόνο διοργανώνουμε διάφορες δράσεις, για παράδειγμα φέτος στις 11 Αυγούστου θα κάνουμε τη Γιορτή Τραχανά. Πέρα από την παραδοσιακή μουσική που θα έχουμε, θα ντυθούμε ντόπιοι Ακρασιώτες με παραδοσιακές στολές και κατά το μοίρασμα του τραχανά θα χορέψουμε παραδοσιακά τραγούδια και χορούς με το χορευτικό μας, που μπορεί μέχρι στιγμής να δημιουργείται ανά περίσταση, αλλά είναι μέσα στα σχέδιά μας να φτιάξουμε ένα, ειδικά με μικρά παιδιά. Κάθε χρόνο κάνουμε το πάρτυ της νεολαίας, μέσα στον Αύγουστο, όπως και, σεβόμενοι τους γέρους του χωριού μας, διοργανώνουμε μια μουσική βραδιά αφιερωμένη σε αυτούς, με μεζέδες, ούζο κ.λπ., όπου ερχόμαστε σε κέφι και τραγουδάμε παλιά τραγούδια, ώστε να τα μαθαίνουν και οι νέοι.»

Μέσα στο Πάσχα τιμήσατε κάποια ιδιαίτερα έθιμα;

«Κάθε χρόνο τιμάμε όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα των ημερών τού Πάσχα. Το βράδυ της Ανάστασης, μαζί με τη λειτουργία, ο παπάς μοιράζει στους πιστούς από ένα κόκκινο αυγό. Ανήμερα της Κυριακής τού Πάσχα ψέλνουμε το Ευαγγέλιο σε έξι διαφορετικές γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά και αλβανικά. Τη μεγάλη Παρασκευή γίνεται το μοιρολόι της Παναγιάς στην πλωμαρίτικη διάλεκτο, αφού έχουμε στολίσει από την προηγουμένη τον Επιτάφιο. Το βράδυ, δύο ομάδες, αγοριών και κοριτσιών, λένε τα εγκώμια σε έναν παραπονιάρικο σκοπό και γίνεται και η περιφορά του Επιταφίου.

Σκεφτόμαστε, μάλιστα, να καθιερώσουμε μουσική περιφορά, όπως γίνεται και στον Ασώματο, με βιολί, κλαρίνο και άλλα όργανα. Τέλος, την Πρωτομαγιά θα κάνουμε τη Γιορτή της Κούνιας, που λόγω καιρού αναβλήθηκε τη Λαμπροδευτέρα. Πηγαίνουμε όλοι στην τοποθεσία Άγιοι Απόστολοι, στο μικρό γραφικό εκκλησάκι που βρίσκεται εκεί, στήνουμε μια κούνια που στολίζουμε με χραμέλλια φτιαγμένα από αργαλειούς, στολίζουμε τα σχοινιά της κούνιας με λουλούδια και κουνάμε τις κοπέλες, λέγοντας τραγουδάκια όπως το "Χριστός Ανέστη Μάτια μου…". Ήταν ένα έθιμο που γινόταν όταν παλιά υπήρχε δυσκολία στις σχέσεις και χρησίμευε για να περνάει το μήνυμα του έρωτα και της αγάπης μέσα από τα τραγούδια.»

Συνεργασίες και δωρεές

Έχετε πολύ στενή συνεργασία και με το Σύλλογο των Απανταχού Ακρασιωτών της Αθήνας. Ποιες είναι οι κοινές σας δράσεις;

«Με το Σύλλογο των Αθηνών έχουμε μια άριστη συνεργασία και αυτό το καλοκαίρι σκεφτόμαστε να κάνουμε από κοινού πολλά πράγματα. Πέρα από το θεατρικό μας, θέλουμε να κάνουμε διάφορες αθλοπαιδιές, όπως διαγωνισμό πινόκ (επιτραπέζιο παιχνίδι με χαρτιά, που παίζεται μόνο στην Επαρχία Πλωμαρίου) διαγωνισμό τάβλι κ.ά.. Η συνεργασία υπήρχε από χρόνια, απλώς το νέο διοικητικό συμβούλιο έχει εμπλουτίσει πολύ αυτά που γίνονται, αφού δε θέλουμε ο κόσμος να είναι αδρανής. Προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα χωρίς να χρειάζονται πολλά χρήματα, να μη νιώθει ο κόσμος πως θα έχει άλλο κέρδος παρά το να γεμίζει μέσα του.»

Προσφάτως, ο Γιάννης Κοντέλλης παραχώρησε στους συλλόγους του Ακρασίου το υλικό που έχει συγκεντρώσει τόσα χρόνια. Πόσο σημαντική ήταν αυτή η κίνηση για τη δράση σας και για την ανάπτυξη του χωριού σας;

«Ο Γιάννης ο Κοντέλλης είναι η ψυχή του χωριού και του περιοδικού μας "Το Ακράσι", που ο Σύλλογός μας εκδίδει εδώ και 16 χρόνια. Έχει προσφέρει πάρα πολλά στο χωριό και πλέον διαμένει εκεί μόνιμα περίπου οκτώ μήνες το χρόνο. Έχει γράψει πάρα πολλά βιβλία για το Ακράσι κι έχει φιλοτεχνήσει ένα πολύ ωραίο φωτογραφικό λεύκωμα, ενώ έχει μαζέψει από όλους τους Ακρασιώτες ό,τι παλιό αντικείμενο υπήρχε στα σπίτια τους, κρεβατές, σαντούρια, παλιά έπιπλα και τα μάζεψε σε μια αίθουσα του πρώην Δημοτικού Σχολείου του Ακρασίου, όπου έστησε το Λαογραφικό Μουσείο. Το τεράστιο έγγραφο υλικό που μας παραχώρησε τελευταία, αποτελείται από επίσημα και ανεπίσημα έγγραφα της πρώην Κοινότητας Ακρασίου και της Εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής και μας το έδωσε με την ευχή και την προτροπή να το διαφυλάξουμε και να το βάλουμε στο Μουσείο, μετά από κατάλληλη επεξεργασία. Εμείς σκεφτόμαστε να φτιάξουμε κι ένα λεύκωμα με τα πιο σημαντικά του έγγραφα.»

Σχέδια που χρήζουν υποστήριξης…

Έχετε κάποια σχέδια όσον αφορά στο Λαογραφικό Μουσείο;

«Θέλουμε να γίνει ένα σύγχρονο Λαογραφικό Μουσείο, με ασφάλεια, αερισμό και ψηφιακή απεικόνιση αντικειμένων, όπως στο Μουσείο Ιακωβίδη στα Χίδηρα. Σκεφτόμαστε επίσης να δημιουργηθεί ένας Οργανισμός Μουσείου Γιάννη Κοντέλλη, ώστε να μπορούμε να αξιοποιήσουμε διάφορα προγράμματα, καθώς και να φτιάξουμε μια μεγάλη δανειστική βιβλιοθήκη στο παλιό Δημοτικό Σχολείο.»

Έχετε ζητήσει κάποια βοήθεια για όλα αυτά από τους τοπικούς φορείς;

«Τη Μεγάλη Τρίτη συναντηθήκαμε με το δήμαρχο Λέσβου, Δημήτρη Βουνάτσο, και ζητήσαμε να μας δώσει έγγραφη άδεια ώστε να αποκτήσουμε μια μόνιμη θεατρική σκηνή. Θέλουμε επίσης να ασφαλτοστρωθεί και ο δρόμος της Δρώτας, ώστε να μη χρειάζεται οι νέοι μας και οι άλλοι κάτοικοι του χωριού να πηγαίνουν σε άλλες παραλίες, ζητήσαμε να γίνει χημική ανάλυση στο νερό μας για να δούμε αν είναι πόσιμο και ζητήσαμε να φωτιστούν όλοι οι δρόμοι του χωριού, που έχουν πρόβλημα.»

Θα μπορούσε κανείς να πει πως είστε ένας σύλλογος που στοιχηματίζει πολύ στην αλλαγή και την πρόοδο…

«Βασιζόμαστε πολύ στην τεχνολογία. Πέρα από το περιοδικό μας, έχουμε την ιστοσελίδα www.akrasi.gr/, όπου περιέχονται πληροφορίες για το χωριό μας, φωτογραφίες, βίντεο και παλιά μουσικά κομμάτια, ενώ υπάρχει και το φόρουμ επικοινωνίας μας, μέσα στο οποίο περνιούνται όλες οι εκδηλώσεις του Συλλόγου. Ευελπιστούμε επίσης, όπως ανέφερα και στην αρχή, στο να γίνει στην πλατεία του χωριού εγκατάσταση ελεύθερου ίντερνετ, για τους νέους και όχι μόνο, να ανακαινίσουμε τις υπάρχουσες βρύσες του χωριού, ενώ μια "πολυτέλεια" που ζητάμε, είναι η κατασκευή γηπέδου 5Χ5. Τέλος, στα σχέδιά μας είναι η αξιοποίηση ενός κτηρίου ιδιώτη που υπάρχει στο χωριό, για την κατασκευή ξενώνα για τους Ακρασιώτες που έρχονται για μικρό χρονικό διάστημα και δεν έχουν δικά τους σπίτια για να μείνουν.»