Μπορεί οι αυτοδιοικητικές κάλπες να έχουν πολύ χρόνο ακόμη για να στηθούν, αφού όπως ήδη γνωρίζουμε έχει προσδιοριστεί οι εκλογές να γίνουν - και για τους δυο γύρους - τις πρώτες δυο εβδομάδες του ερχόμενου Οκτωβρίου, αλλά ήδη βρισκόμαστε σε προεκλογική τροχιά, αφού ο χρόνος μετράει αντίστροφα και όλοι οι εμπλεκόμενοι, πολιτικά κόμματα, παρατάξεις και πρόσωπα βρίσκονται σε διεργασίες εν όψει αυτών των κρίσιμων αναμετρήσεων. Και οι διεργασίες αυτές θα ήταν πιο έντονες αν δεν μεσολαβούσαν ενδιάμεσα και οι βουλευτικές εκλογές που προηγούνται, χωρίς ωστόσο να έχει προσδιοριστεί επακριβώς πότε πρόκειται να γίνουν, αφού μέχρι τον προσεχή Ιούλιο, που λήγει και η τετραετία της σημερινής κυβέρνησης, όλα τα ενδεχόμενα για προσφυγή στις κάλπες είναι ανοιχτά. Και το γεγονός αυτό από μόνο του, όπως και να το κάνουμε, κρατά τις εξελίξεις για τις αυτοδιοικητικές σε κάποια αναμονή, αφού προτεραιότητα, δικαίως για τα πολιτικά κόμματα που έτσι και αλλιώς έχουν λόγο ως συλλογικοί θεσμικοί φορείς του πολιτικού μας συστήματος, είναι η εθνική κάλπη. Όταν μάλιστα είναι πολύ πιθανό ενδεχόμενο, όπως φαίνεται, λόγω της απλής αναλογικής να μην προκύψει κυβερνητική πλειοψηφία με την πρώτη, τότε οι διπλές εκλογές είναι αναπόφευκτες, γεγονός που μπερδεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα και κρατά καθηλωμένες τις διεργασίες και τις εξελίξεις σε ότι αφορά τα της αυτοδιοίκησης. Γιατί ναι μεν η αυτοδιοίκηση έχει την αυτονομία της, αλλά οι υποψήφιοι διεκδικητές των αυτοδιοικητικών αρχών δεν παύουν να αναζητούν την πολιτική στήριξη κομμάτων και πολιτικών στελεχών προκειμένου να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτιά τους και να έχουν την μεγαλύτερη δυνατή επιρροή στο εκλογικό σώμα. Ειδικά στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, με το νέο εκλογικό νόμο που θα γίνουν, όπου ο νικητής τα «παίρνει όλα», τύχη θα έχουν εκείνοι οι υποψήφιοι που θα καταφέρουν να συγκροτήσουν πολυσυλλεκτικά ψηφοδέλτια με πρόσωπα, με διαφορετικές πολιτικές, κομματικές και κοινωνικές αναφορές, που μπορούν επιπροσθέτως να εξασφαλίσουν και την μέγιστη δυνατή στήριξη των τοπικών πολιτικών δυνάμεων και παραγόντων. Εκ των πραγμάτων λοιπόν οι πολιτικές εξελίξεις και διεργασίες σε κεντρικό επίπεδο, που έτσι και αλλιώς θα προηγηθούν, θα διαμορφώσουν κλίμα, που θα επηρεάσει και θα παίξει το ρόλο του και στις τοπικές διεργασίες και συμπράξεις που θα προκύψουν εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Προφανώς υπάρχουν και οι τοπικές ιδιαιτερότητες σε κάθε περιοχή, που λειτουργούν ανεξαρτήτως τι γίνεται σε κεντρικό επίπεδο και τέτοια παραδείγματα έχουμε πάρα πολλά και από το παρελθόν και πολύ πρόσφατα και στον τόπο μας.  

Σε ότι λοιπόν αφορά τα του τόπου μας, πέρα από το τι ...παίζεται σε κεντρικό επίπεδο, που πιθανότατα όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες η πολιτική αντιπαράθεση θα εντείνεται, οι πρώτες κινήσεις ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη και μάλιστα με στόχευση τη συστράτευση προσώπων απ όλο το πολιτικό φάσμα, στη λογική συγκρότησης πολυσυλλεκτικών ψηφοδελτίων, όπως άλλωστε «υπαγορεύει» και ο νέος εκλογικός νόμος για την αυτοδιοίκηση , τουλάχιστον για τις παρατάξεις εκείνες που φιλοδοξούν να διεκδικήσουν τις αυτοδιοικητικές αρχές με αξιώσεις και να μη περιοριστούν σε μια καλή παρουσία, καταγραφής δυνάμεων. Η ιδιαιτερότητα σε ότι αφορά τα αυτοδιοικητικά δρώμενα στο νησί, σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, είναι ότι και οι τρεις επικεφαλής, σε Περιφέρεια και στους δυο Δήμους, έχουν δηλώσει ότι θα διεκδικήσουν την επανεκλογή τους, εμφανιζόμενοι εκ των πραγμάτων «σημεία αναφοράς» του ενός κύριου πόλου, που θα αναμετρηθεί με τους άλλους διεκδικητές. Ενώ στις προηγούμενες εκλογές πέρα από την Χρ. Καλογήρου στην Περιφέρεια που διεκδικούσε την επανεκλογή της, στους δυο νεοσύστατους δήμους η εκλογική αναμέτρηση ξεκινούσε από εντελώς μηδενική βάση. Επισημαίνουμε αυτήν την «ιδιαιτερότητα» γιατί με δεδομένο , τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα στοιχεία, ότι οι τρεις αυτοδιοικητικές αρχές του νησιού θα επιδιώξουν την επανεκλογή τους θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θορά της κατά τη θητεία της, είχε να αναμετρηθεί με αντιπάλους που για πρώτη φορά ήταν υποψήφιοι και στην αναμέτρηση αυτή, όπως πα κριθούν κυρίως για τα «έργα και τις ημέρες» της θητείας τους, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις ανάλογες περιπτώσεις και αν το πρόσημο είναι θετικό, έχει καλώς, αν όχι τότε η σύγκριση με τους άλλους υποψηφίους θα τεθεί στην κρίση των ψηφοφόρων που θα κληθούν να επιλέξουν με ποικίλα κριτήρια τι τελικά θα ψηφίσουν.Και αναφερόμαστε πρωτίστως στις σημερινές αυτοδιοικητικές αρχές, που διεκδικούν την επανεκλογή τους, γιατί αυτές θα βρεθούν στο στόχαστρο όλων των άλλων υποψηφίων, για λάθη και παραλείψεις τους, ως οι κύριοι αντίπαλοι της αναμέτρησης που πρέπει να ηττηθούν για να ρθούν εκείνοι. Αυτά ως μια γενική προσέγγιση, εν όψει της επικείμενης αναμέτρησης στην αυτοδιοίκηση, που όμως για κάθε μια από τις τρεις περιπτώσεις στη Λέσβο έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αλλα είναι τα δεδομένα για την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, αλλά για το Δήμο Μυτιλήνης και εντελώς άλλα για τον έτερο δήμο Δυτικής Λέσβου. 

Σε ότι αφορά την Περιφέρεια, επειδή οι επιλογές δεν αφορούν μόνο τη Λέσβο αλλά όλα τα νησιά της περιοχής, ο συνδετικός ιστός των παρατάξεων και των υποψηφίων είναι κατά κύριο λόγο τα πολιτικά κόμματα, χωρίς να αποκλείονται και τα «ανεξάρτητα» σχήματα και μια τέτοια περίπτωση ήταν στις προηγούμενες εκλογές η υποψηφιότητα του σημερινού περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη. «Στηρίχθηκε» όμως κυρίως στην διάσπαση του μεγαλύτερου κόμματος, της ΝΔ, όταν ένα μεγάλο μέρος του στελεχιακού του δυναμικού ήταν ...κόντρα στην Χρ. Καλογήρου και ασφαλώς και από πρόσωπα πέρα του χώρου αυτού. Και στις επικείμενες εκλογές ο Κ. Μουτζούρης κατέρχεται πάλι ως «ανεξάρτητος», αλλά είναι και εν ενεργεία περιφερειάρχης με ότι σημαίνει αυτό στην εξυπηρέτηση καταστάσεων, όντας ισχυρή τοπική εξουσία. Φαίνεται όμως ότι δύσκολα θα έχει τη στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, ακόμη στελεχών και κορυφαίων παραγόντων που στις προηγούμενες εκλογές ήταν από τους βασικούς υποστηρικτές του, κυρίως λόγω της στάσης του στο μεταναστευτικό και όχι μόνο. Αν αυτή η στάση του, που σε κρίσιμες περιόδους ήταν και «συγκρουσιακή» θα του στοιχήσει, θα φανεί στην κάλπη, αν όχι και πριν από αυτήν. Πάντως το βέβαιο είναι ότι ισχυρό του ...χαρτί είναι η συνεχής παρουσία του στα χωριά και γενικά οι επαφές του και οι δημόσιες σχέσεις που κάνουν αισθητή την παρουσία του, συνοδευόμενη μάλιστα από υποσχέσεις κάθε λογής! Βασικός του αντίπαλος, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, είναι ο γνωστός δημοσιογράφος Σταμάτης Μαλέλης, που εδώ και μήνες έχει ανακοινώσει την υποψηφιότητά του και με στοχευμένες παρεμβάσεις του ασκεί κριτική στην περιφερειακή αρχή Μουτζούρη για λάθη και πελατειακές σχέσεις, που την εκθέτουν. Το γεγονός ότι οι επαφές και οι διαβουλεύσεις του που συστηματικά κάνει εδώ και καιρό φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα, όπως πληροφορούμαστε, με στόχο τη συγκρότηση ενός πολυσυλλεκτικού ψηφοδελτίου από όλο το πολιτικό φάσμα, με έμπειρα και ικανά στελέχη με διαδρομή στην αυτοδιοίκηση, δείχνουν ότι διεκδικεί με αξιώσεις την Περιφέρεια. Αν μάλιστα έχει και τη στήριξη συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων και τοπικών παραγόντων των νησιών, όπως κάποια σενάρια θέλουν, τότε είναι βέβαιο ότι θα αποκτήσει άλλη δυναμική η υποψηφιότητα του, στη διεκδίκηση της περιφερειακής αρχής. Από εκεί και πέρα, βέβαιη πρέπει να θεωρείται η υποψηφιότητα που θα στηρίξει το ΚΚΕ, αν θα είναι η Αγλαϊα Κυρίτση ή άλλη δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για τον εν λόγω χώρο, ενώ σιγή ιχθύος υπάρχει για το τι πρόκειται να στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι τελευταίες εξελίξεις θέλουν να μην προκρίνεται η υποψηφιότητα του Γιάννη Σπιλάνη , αφού η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσανατολίζεται σε κομματικές υποψηφιότητες, έχοντας και την «τραυματική» εμπειρία των προηγούμενων αυτοδιοικητικών εκλογών για κυβερνητικό κόμμα. Ωστόσο αν η εκλογή δεν κριθεί την πρώτη Κυριακή, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ανάλογα με το πολιτικό σκηνικό και το κλίμα που θα έχει διαμορφωθεί μετά τις εθνικές εκλογές. 

Σε ότι αφορά τους δυο δήμους. Στο Δήμο Μυτιλήνης προς το παρόν έχουμε τις υποψηφιότητες του νυν δημάρχου Στρ. Κύτελη, και του μέχρι πρότινος αντιπεριφερειάρχη Παν. Χριστόφα. Γύρω από αυτές τις υποψηφιότητες υπάρχουν διεργασίες και διαβουλεύσεις που ωστόσο βρίσκονται σε εξέλιξη, γιατί ακόμα το τοπίο παραμένει θολό, αφού πολλοί είναι εκείνοι οι παράγοντες που... ψάχνονται για να πάρουν τις οριστικές τους αποφάσεις με ποιον θα πάνε και ποιόν θα αφήσουν. Ενδεχομένως κάποιες αποφάσεις να ληφθούν μετά τις εθνικές κάλπες , όταν και το πολιτικό σκηνικό θα είναι πιο ξεκάθαρο και οι οριστικές αποφάσεις δεν μπορούν άλλο να περιμένουν. Αν πάντως κάτι διαφαίνεται από τώρα είναι ότι οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις, που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ, προσανατολίζονται σε ευρύτερες «προοδευτικές» συνεργασίες, όπως λέει και όχι στη αποτυχημένη συνταγή των κομματικών υποψηφιοτήτων, που επιβεβαίωσε στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές την ένδεια δυνάμεων, αν και κόμμα εξουσίας, στον αυτοδιοικητικό χώρο. Τώρα αν προσανατολίζεται να στηρίξει την υποψηφιότητα Χριστόφα, ή να αναζητήσει άλλη, όπως διαρρέεται πέραν του χώρου του, ενδεχομένως θα φανεί το επόμενο διάστημα, όταν οι όποιες διεργασίες θα καταλήξουν. Πάντως παρόλη την πρόωρη κινητικότητα γύρω από τα αυτοδιοικητικά του δήμου Μυτιλήνης ακόμη το τοπίο παραμένει ρευστό. Σε ότι αφορά τον Δήμο Δυτικής Λέσβου εκεί προς το παρόν «παίζει» μόνος του ο νυν δήμαρχος Ταξ. Βέρρος, αφού δεν έχει εμφανιστεί , ούτε καν έχει ακουστεί άλλη υποψηφιότητα που θα αντιπαραταθεί μαζί του. Το γεγονός αυτό από μια πρώτη ματιά δείχνει ότι παραμένει ισχυρός στο χώρο, αλλά δεν παύει να αποτελεί και το αντίπαλο δέος, που μπορεί να δημιουργήσει αντι-συσπειρώσεις και «μέτωπο» για να αντιμετωπιστεί. Προϋπόθεση ωστόσο γι αυτό είναι να βρεθεί το πρόσωπο που θα ηγηθεί ενός τέτοιου εγχειρήματος, δεδομένου ότι η όποια κριτική στη δημοτική αρχή Βέρρου δεν είναι ότι δεν έχει να επιδείξει έργο, αλλά για τις «αστοχίες» και παραλείψεις, που της καταλογίζουν και κυρίως για τα «μέτωπα» που προέκυψαν με «δικούς» της μέχρι πρότινος υποστηριχτές. 

Όπως και να έχει οι διεργασίες σε όλα τα μέτωπα της αυτοδιοίκησης στο νησί μας μπορεί να είναι σε εξέλιξη, προς το παρόν όμως πολλά παίζονται στο παρασκήνιο. Όπως όλα δείχνουν, τα «χαρτιά» τους όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες που έχουν λόγο και επηρεάζουν τα πράγματα δεν τα έχουν ανοίξει και αυτό εκ των πραγμάτων δημιουργεί αναμονές που κρατούν καθηλωμένες τις εξελίξεις, γι αυτό και το ρευστό ακόμη τοπίο. Ίδωμεν!