Έχουμε μπει στην τελική ευθεία των ευρωεκλογών, έχει απομείνει μια μόλις βδομάδα μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες και η εκλογική αναμέτρηση αν και αφορά την ευρωβουλή όλο και περισσότερο έχει χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών με το πολιτικό σκηνικό να παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τις ...διπλές του προηγούμενου χρόνου. Αυτό ωστόσο που εντυπωσιάζει, αν και δεν εκπλήσσει καθόλου αυτή η εικόνα, είναι ότι ενώ βρισκόμαστε μια ανάσα πριν τις κάλπες η αδιαφορία των πολιτών γι αυτές είναι κυρίαρχη, παρά το γεγονός ότι όλα τα κόμματα, για τους δικούς τους λόγους έχουν αναγάγει τις εκλογές της 9ης Ιουνίου σε μείζονος σημασίας ζήτημα για τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας και την επόμενη μέρα, αν και απέχουμε σχεδόν τρία χρόνια από τις επόμενες εθνικές εκλογές που θα αναδείξουν και την επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Προφανώς γιατί οι εντυπώσεις που θα μείνουν θα κρίνουν και σε μεγάλο βαθμό τις διεργασίες και τις εξελίξεις μέχρι τις προσεχείς εθνικές εκλογές. Και οι πολιτικές δυνάμεις και τα πρόσωπα που ηγούνται αυτών, που θέλουν να παίξουν ρόλο στις εξελίξεις αυτές στοχεύουν σε ένα καλό αποτέλεσμα από τις ευρωκάλπες που θα τους προσδόσει δυναμική εν όψει των διεργασιών για την επόμενη μέρα με στόχο τις εθνικές εκλογές, όπου κρίνεται και η εμβέλεια όλων. Ασφαλώς και δεν προσδοκούν όλοι από την αναμέτρηση των ευρωεκλογών τα ίδια πράγματα, αφού ξεκινούν από διαφορετική ...αφετηρία και διαφορετικές είναι οι στοχεύσεις τους. Η μεν ΝΔ, με δεδομένο ότι παραμένει με μεγάλη διαφορά πρώτη πολιτική δύναμη, κάτι που δεν αμφισβητείται από κανέναν, ούτε από τους πολιτικούς αντιπάλους της, και ο Κυρ. Μητσοτάκης πολιτικά κυρίαρχος αυτή τη στιγμή, δεν θέλει σε καμιά περίπτωση το εκλογικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές να στείλει μήνυμα αμφισβήτησης, έστω και μερικώς, αυτής της ...κυριαρχίας. Γι αυτό και ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία στην προεκλογική αυτή περίοδο σπεύδει να δηλώσει ότι ζητά «ισχυρή εντολή για να παραμείνει η χώρα σε τροχιά προόδου», προσθέτοντας ότι η αντιπολίτευση μιλά διαρκώς για «ανατροπή», επιδιώκοντας την αποσταθεροποίηση που μπορεί να οδηγήσει και σε περιπέτειες και ότι οι υποσχέσεις που εξαγγέλει η αντιπολίτευση είναι ...ακοστολόγητες και γι αυτό χωρίς αντίκρυσμα! Για άλλη μια φορά το κυβερνών κόμμα εκμεταλλεύεται το σκηνικό που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα χρόνια και που οδήγησε στη θριαμβευτική νίκη του Μητσοτάκη στις διπλές εκλογές του προηγούμενου χρόνου, και εδώ που τα λέμε είναι πολύ νωρίς για να αλλάξει αυτό το σκηνικό μέσα σε λίγους μήνες παρά τα όποια λάθη και τις αστοχίες που συνέβησαν αυτούς τους πρώτους μήνες της νέας διακυβέρνησης. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο κύριος αντιπολιτευτικός χώρος της κεντροαριστεράς, παραμένει πολυδιασπασμένος και αλληλοσυγκρουόμενος. Με αυτά τα δεδομένα, όπως καταγράφεται και σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ο Μητσοτάκης οδεύει προς άλλη μια ευρεία νίκη, ενδεχομένως με μια σημαντική μείωση ποσοστών σε σχέση με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, αλλά όπως φαίνεται αρκετά κοντά -πάνω κάτω- με τα ποσοστά των προηγούμενων ευρωεκλογών, γεγονός που αν τελικά επιβεβαιωθεί, θα είναι απολύτως διαχειρίσιμη, αφού θα καταγραφεί ως άλλη μια επιτυχία του κυβερνώντος κόμματος υπό την ηγεσία Μητσοτάκη, που θα του «πιστωθεί», χωρίς καμιά αμφιβολία και προσωπικά. 

Ωστόσο η δεδομένη κυριαρχία της ΝΔ στο πολιτικό σκηνικό, στην παρούσα φάση εν όψει των ευρωεκλογών, μπορεί να επαναβεβαιώνει τη δύναμή της, συγχρόνως όμως είναι και η «αχίλλειος πτέρνα» της, γιατί λειτουργεί ενισχυτικά στα δυο κύρια χαρακτηριστικά της ψήφου της 9ης Ιουνίου, τη «χαλαρή» και την αντικυβερνητική ψήφο που πάντοτε λειτουργεί στις ευρωεκλογές. Γιατί το εκλογικό σώμα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων τον νικητή και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους του, λειτουργεί αποσυσπειρωτικά και για την εκλογική βάση του κυβερνώντος κόμματος, που μπαίνει στον ...πειρασμό, από τη στιγμή που δεν κινδυνεύει η «πρωτοκαθεδρία» του να στείλει τα δικά της μηνύματα της προς την κυβέρνηση και το Μαξίμου, είτε απέχοντας, είτε επιλέγοντας να εκδηλώσει με την μη ψήφο στη ΝΔ την αντίθεσή της σε επιλογές της κυβέρνησης. Και αν τα πράγματα για την κυβερνώσα παράταξη, όπως προκύπτει με τις παραπάνω αναφορές, είναι σαφή και συγκεκριμένα, με τα «δυνατά» και τα «αδύνατα» σημεία τους, όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι παρά την όποια «τιμωρητική» διάθεση των ψηφοφόρων προς τους κυβερνώντες, η ανισορροπία με την κεντροαριστερή αντιπολίτευση σε όλες τις εκδοχές της θα διατηρηθεί, που σημαίνει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα από τις ευρωκάλπες θα πρέπει κυρίως να απασχολήσει τα κόμματα και τις ηγεσίες στον ευρύτερο αυτό πολιτικό χώρο, που δεν φαίνεται να μπορούν να ανατρέψουν τους υπάρχοντες συσχετισμούς. Γιατί ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα στείλει σαφές μήνυμα και προς αυτήν την πλευρά του πολιτικού σκηνικού, ότι αν δεν υπάρξει ανασύνθεσή του η πολιτική κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ θα παραμείνει ισχυρή, παρά την όποια επικριτική ρητορική στα πεπραγμένα της και αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να μην προβληματίζει. Τούτων δοθέντων λοιπόν, αν από τις ευρωκάλπες επιβεβαιωθούν τα ποσοστά που καταγράφονται σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το μήνυμα που θα εκπέμψει το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι πιο ισχυρό προς τον αντιπολιτευόμενο κεντροαριστερό χώρο, με ζητούμενο την ανασυγκρότηση του συγκεκριμένου χώρου, στην κατεύθυνση εξισορρόπησης του πολιτικού συστήματος και της διαμόρφωσης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης, απέναντι στη ΝΔ του Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι ήδη έχουν ξεκινήσει δειλά δειλά πρόδρομες συζητήσεις, δείχνει ότι το θέμα αυτό απασχολεί και προβληματίζει, αν και όλοι κατανοούν τις δυσκολίες και τα εμπόδια, που έχουν να κάνουν με τις στοχεύσεις και τις φιλοδοξίες των ηγεσιών των πολιτικών δυνάμεων που εντάσσονται στον ευρύτερο αυτό χώρο, που παραμένει πολυδιασπασμένος και ως εκ τούτου και αδύναμος ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.  

Και οι δυσκολίες και τα εμπόδια φαντάζουν ανυπέρβλητα αυτήν την ώρα, δεδομένου ότι δεν κινούνται στην ίδια «λογική» όλες οι πολιτικές δυνάμεις που «συγκροτούν» και συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν τον ευρύτερο χώρο και κυρίως δεν φαίνεται στον ορίζοντα αυτή η «χαρισματική» προσωπικότητα που θα μπορούσε ενδεχομένως να εμπνεύσει και να συνενώσει αυτόν το χώρο. Ωστόσο επειδή το πολιτικό «κενό» είναι υπαρκτό και δεν μπορεί να παραμένει έτσι επ άπειρο, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μετεκλογικά κινητικότητα για το τι μέλλει γενέσθαι για την επόμενη μέρα, που δεν μπορεί να παραπέμπει στην «εικόνα» ενός πολιτικού τοπίου, με κυρίαρχο το κυβερνών κόμμα και πέραν αυτού 4-5 μικρομεσαία και μικρότερα κόμματα που θα διαγκωνίζονται μεταξύ τους, ποιο απ αυτά θα έχει τον πρώτο λόγο και ρόλο στις εξελίξεις, όχι όμως για την «μεγάλη εικόνα», αλλά για τον δικό του «μικρόκοσμο»! Είναι προφανές, αλλά όχι δεδομένο, ότι το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης μπορεί να ανοίξει τη συζήτηση και να προκαλέσει κινητικότητα και διεργασίες, όπου σημαίνοντα ρόλο θα παίξουν τα ποσοστά, η θέση των κομμάτων και η στάση των ηγετών τους που έχουν βαρύνουσα σημασία σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι στην παρούσα φάση σε απρόβλεπτο παράγοντα του υπό διαμόρφωση πολιτικού σκηνικού εξελίσσεται ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κασσελάκης με την πρωτόγνωρη, για τα πολιτικά ήθη της χώρας μας, ατέλειωτη παράσταση «one man show», που δύσκολα θα ενταχθεί, πολύ περισσότερο αν βγει και «ενισχυμένος», από την ευρωκάλπη, σε μια συζήτηση αν δεν έχει αυτός τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Αν δηλαδή στις εκλογές του Ιουνίου, πέρα από την «κατοχύρωση» της δεύτερης θέσης καταφέρει να προσεγγίσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ των τελευταίων εθνικών εκλογών, ή ακόμα περισσότερο αν το ξεπεράσει, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά πάσα πιθανότητα θα μεταλλαχθεί σε ένα δικό του αποκλειστικά προσωποπαγές κόμμα, πιθανότατα με άλλο όνομα, που δύσκολα θα τολμήσουν να αμφισβητήσουν οι σημερινοί συνοδοιπόροι του, που θα αναγκαστούν να διαλέξουν ρόλο κομπάρσου, ή να αποχωρήσουν. Η βουλιμία και ο ναρκισισμός του είναι δε τέτοιος ώστε έσπευσε να βγάλει εκτός πολιτικού «παιχνιδιού» τον προκάτοχό του Αλ. Τσίπρα, προκαταλαμβάνοντας τις διαθέσεις του τελευταίου και... προαναγγέλοντας ότι δεν πρόκειται να τον κάνει υπουργό στην κυβέρνηση του, θεωρώντας δεδομένο ότι αυτός θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός, που ασφαλώς θα έχει νικήσει και τον Μητσοτάκη. Και τα παραπάνω δεν είναι δικές μας υποθέσεις εργασίας, που έτσι μας ήρθε και τις λέμε , αλλά προκύπτουν από τις δημόσιες δηλώσεις του ίδιου του Κασσελάκη, που σπεύδει να ξεκαθαρίσει προκαταβολικά τις προθέσεις του προς κάθε κατεύθυνση. Οπως και να έχει το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις μετεκλογικές διεργασίες εντός και εκτός κομμάτων και θα «προσγειώσει» ή θα «απογειώσει» προσωπικές φιλοδοξίες, που πάντα δρομολογούν εξελίξεις και επηρεάζουν καταστάσεις. Γι αυτό κατά τη γνώμη μας η κρίση του εκλογικού σώματος που θα προσέλθει στις κάλπες, έχει βαρύνουσα σημασία και για τις εξελίξεις της επόμενης μέρας, με μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, για διορθωτικές κινήσεις τόσο από την πλευρά της κυβέρνηση για το πως και πόσο αποτελεσματικά διαχειρίζεται τις δημόσιες υποθέσεις , αλλά και από την πλευρά της αντιπολίτευσης που θα πρέπει να παίξει επιτέλους το θεσμικό της ρόλο με υπευθυνότητα και σοβαρό αντίλογο που θα στοιχειοθετεί μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, που γιατί όχι να μην φιλοδοξεί να γίνει και κυβέρνηση. Το μήνυμα της ευρωκάλπης, θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα παρθεί σοβαρά υπόψη από όλους τους αποδέχτες του!