Πήγε στο Κέντρο της Μόριας, στον καταυλισμό του Καρά- Τεπέ, στο ΠΙΚΠΑ, στο Mosaik Support Center και στο ΠΙΚΠΑ. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Γιάνης Βαρουφάκης έκανε μια ουσιαστική επίσκεψη αφενός για να παρουσιάσει το νέο εκλογικό του κόμμα, το «ΜΕΡΑ 25» Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής, που αποτελεί μέρος του ευρωπαϊκού DIEM25 και που στοχεύει με χρονικό ορίζοντα το 2025 να αλλάξει η Ευρώπη. Αφετέρου για να αφουγκραστεί όπως μας είπε την τοπική κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό, συμμετείχε με πολίτες σε Μυτιλήνη και Καλλονή, επιθυμώντας να ολοκληρώσει τις θέσεις του κόμματός του για το προσφυγικό με τους πλέον «παθόντες», εθελοντές και διαφωνούντες με την όλη κατάσταση. Στη σημερινή του συνέντευξη στο «Ε» μιλά για το νέο φορέα, ενώ κάνει μια μικρή αναδρομή στο 2015, την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Οι ώρες συζήτησης δεν μας επέτρεψαν να τις αποτυπώσουμε, λόγο χώρου, όμως μια πρώτη γεύση είναι σε αυτή τη συνέντευξη.

Ο Γ. Βαρουφάκης σε αποκλειστική συνέντευξη στο «Ε»

Το «ΜΕΡΑ 25» γιατί διαφέρει από τα άλλα κόμματα;

«Το πρώτο είναι ότι από τη μία είναι ένα αυθεντικά ελληνικό κόμμα και από την άλλη κρέμεται κάτω από την ομπρέλα του DIEM25 που αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό κίνημα. Είναι δηλαδή ένας εκλογικός βραχίονας του DIEM 25 στην Ελλάδα. Αυτή την εβδομάδα ιδρύεται ένα αντίστοιχο κόμμα στην Ιταλία με τον Δήμαρχο της Νάπολης. Αντίστοιχους εκλογικούς βραχίονες έχουμε στην Πολωνία, τη Δανία. Οπότε στον βαθμό που η κρίση, τόσο η οικονομική, η προσφυγική όσο και η κοινωνικοπολιτική είναι ευρωπαϊκή, εμείς πιστεύουμε και στην ευρωπαϊκή αντιμετώπισή της. Οπότε το ΜΕΡΑ εντάσσεται στο πρώτο πανευρωπαϊκό διεθνικό κίνημα που θα κατέβει σύσσωμο με ένα μανιφέστο, μία οργάνωση τον Μάιο του 2019 στις ευρωεκλογές. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Για παράδειγμα η ιδρυτική μας διακήρυξη, το εκλογικό πρόγραμμα, δεν εγκρίνονται μόνο από τα μέλη του ΜΕΡΑ25, εγκρίνονται από όλα τα μέλη, Γερμανούς, Πολωνούς, Λιθουανούς. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Γιατί ο διεθνισμός της Αριστεράς παλιά ήταν μια συνομοσπονδία, όχι αυτό που κάνουμε εμείς, μία οργάνωση.

Το δεύτερο, αν δείτε και από την ιδρυτική μας διακήρυξη και ιδίως την επεξήγηση των πολιτικών που προτείνουμε ως οι εφτά πολιτικές που πρέπει να γίνουν… χτες το πρωί, είναι λεπτομερής. Παίρνει ουσιαστικά τη μορφή νομοσχεδίου. Λέμε ότι αυτά δεν είναι διαπραγματεύσιμα ούτε με άλλα κόμματα, ούτε στο πλαίσιο του Eurogroup και τα καταθέτουμε στον δημόσιο διάλογο. Έχουμε κάνει μια ανάλυση του πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, χωρίς να μένει σε κάτι θεωρητικό, αφού λέμε συγκεκριμένα τι πρέπει να γίνει. Όχι ως ικανές συνθήκες για να φύγει η Ελλάδα από την κρίση, αλλά ως αναγκαίες. Κι αυτό εντάσσεται σε μια πανευρωπαϊκή στρατηγική»

Δεδομένου ότι υπερισχύουν πολλές φορές ακραίες φωνές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρείτε ότι αυτό μπορεί να ανατραπεί και να εφαρμοστεί μια πιο κοινωνική πολιτική;

«Αν για οποιοδήποτε λόγο χάσουμε την ελπίδα ότι οι καταστάσεις στις οποίες ζούμε, μπορούν να ανατραπούν, εγώ προσωπικά δεν θα μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι το πρωί. Αν με ρωτούσατε αν είμαι αισιόδοξος, θα σας απαντούσα όχι. Δεν έχω κανένα εμπειρικό στοιχείο που να με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά η ειδοποιός διαφορά μεταξύ ενός θετικού επιστήμονα και ημών, των κοινωνικών δρώντων είναι ότι η φύση δεν ενδιαφέρεται για τις θεωρίες του γι’ αυτήν. Ανεξάρτητα από το τι προβλέπουμε εμείς για τον καιρό. Αλλά για την κοινωνία, θεωρώ ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε εμείς προβλέψεις. Γιατί αυτά τα πράγματα είναι αποτέλεσμα δικής μας δράσης. Οπότε δεν σκέφτομαι στη βάση των προβλέψεων, αλλά ποιο είναι το καθήκον μας.

Θα σας έλεγα, αν με ρωτούσατε σχετικά, ότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μέλλον. Όμως θεωρώ τεράστιο πολιτικό σφάλμα να πει κανείς ότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαλυθεί. Έχεις υποχρέωση όταν είσαι στη Δανία, όταν είσαι στη Γερμανία, όταν είσαι στη Λιθουανία, να μιλάς στη γλώσσα του “εμείς. Εμείς πρέπει να κάνουμε αυτό”. Να έχεις plan A και να λες ότι υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο στο σήμερα για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Για παράδειγμα αυτό που γίνεται στο προσφυγικό θα μπορούσε να γίνει με διαφορετικό τρόπο, μέσα στους υπάρχοντες κανόνες. Αν διαβάσει ο μέσος πολίτης τις προτάσεις μας, πραγματικά θα θυμώσει γιατί θα διαπιστώσει ότι όλα θα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά. Παράλληλα είναι αναγκαίο να έχουμε και το plan B σε περίπτωση που αυτό διαλυθεί»

Μιλήσατε για απαισιοδοξία. Βλέπετε διάχυτη την απογοήτευση στον κόσμο; 

«Απολύτως. Γι’ αυτό κάνουμε αυτό που κάνουμε. Σας διαβεβαιώ ότι αν υπήρχε ελπίδα, θα σήμαινε ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που καταθέτουν προτάσεις στον δημόσιο διάλογο που συντηρούν αυτή την ελπίδα. Σε αυτή την περίπτωση και εμείς θα καθόμασταν σπίτι μας, θα γράφαμε τα κείμενά μας. Δεν έχουμε καμία όρεξη να φτιάξουμε κόμμα, καμία όρεξη να ζητάμε ψήφους. Ο μόνος λόγος για τον οποίον το κάνουμε είναι γιατί δεν υπάρχει ελπίδα. Ιδίως μετά το 2015, παρατηρώ τη βαθύτερη κατάθλιψη σε πολιτικό, προσωπικό και συναισθηματικό επίπεδο από τότε που με θυμάμαι»

Αισθάνεστε ότι είστε η αιτία γι’ αυτήν την απαισιοδοξία και ότι κάποιοι θα σας ασκήσουν κριτική ότι εσείς που φταίξατε για όσα πήγαν στραβά, τώρα υπόσχεστε λύσεις;

 «Θα μου επιτρέψετε να σας πω, όχι, σε καμία περίπτωση. Ακούγονται διάφορα ότι έφταιξα που χάθηκαν εκατομμύρια, ότι κόστισα εκατομμύρια. Πρόκειται για δολοφονία χαρακτήρα. Κοιτάξτε, η Ελλάδα έπεσε σε μια μαύρη τρύπα το 2010. Και συνέχιζε να πέφτει. Ο λόγος για τον οποίο εμείς εκλεγήκαμε κι ο λόγος που εγώ προσωπικά εξελέγην στη Β’ Αθηνών με ικανοποιητικό αριθμό ψήφων είναι απλός. Η Ελλάδα είχε καταρρεύσει, είχε πτωχεύσει και μετά από πέντε χρόνια που είχε δοκιμαστεί το αφήγημα ότι αν είμαστε υποδειγματικοί κρατούμενοι, “όλα θα πάνε καλύτερα”. Ο ελληνικός λαός απέρριψε αυτό το αφήγημα και δοκίμασε το δικό μας. Ποιο ήταν αυτό; Ότι όταν είσαι πτωχευμένος, δεν μπορείς να ξεφύγεις από την πτώχευση με δανεικά, ιδίως όταν τα δανεικά έρχονται υπό τους όρους συρρίκνωσης του εισοδήματός σου. Δηλαδή αυτό δεν χρειάζεται να είσαι αριστερός ή οικονομολόγος. Ένα 10χρονο παιδί μπορεί να το καταλάβει. Γι’ αυτό σε αυτή τη λογική είχα μεγάλη υποστήριξη και από ανθρώπους της Δεξιάς. Ο ελληνικός λαός ψήφισε υπέρ του δικού μας αφηγήματος, αποφάσισε να το δοκιμάσει και αυτό και ουσιαστικά έπεσε ο κλήρος σ’ εμένα ως υπουργού Οικονομικών, γιατί κακά τα ψέματα, ο υπουργός Οικονομικών είναι αυτός που κάνει τη διαπραγμάτευση»

Στο ΠΙΚΠΑ ξεναγήθηκε τη Παρασκευή ο Γ. Βαρουφάκης

«Έπρεπε να αποδομηθώ»

»Ο λόγος για τον οποίο μπήκα στο στόχαστρο και αντικείμενο μίσος του κατεστημένου, τόσο στην Ελλάδα όσο και εκτός ήταν ένας και δεν είχε σχέση μ’ εμένα. Μόνο ο υπουργός Οικονομικών μπορεί υπογράψει τα δάνεια. Ούτε ο υφυπουργός ούτε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε το υπουργικό συμβούλιο ούτε η βουλή. Κι εγώ είχα δηλώσει από την αρχή ότι εγώ δεν πρόκειται να το κάνω. Και έπρεπε να αποδομηθώ. Οπότε το θεωρώ μεγάλη μου τιμή αυτό. Όπως είπα την ημέρα που παραιτήθηκα, θα φέρω το μίσος τους ως μετάλλιο τιμής»

Ο πρώην γενικός γραμματέας κοινωνικών ασφαλίσεων Γιώργος Ρωμανιάς είχε πει στο πλαίσιο της πρόσφατης επίσκεψής του στη Λέσβο ότι αν και εξαίρετος οικονομολόγος, είχατε κάνει άσχημη εντύπωση στους ευρωπαίους αξιωματούχους λόγω του ύφους σας απέναντί τους

«Μάλλον σε κάποια εφημερίδα τρίτης ποιότητας το διάβασε. Είναι το λεγόμενο echo chamber (σ.σ. η ηχώ μιας στρεβλής πεποίθησης) που αποδίδουν στο Facebook. Και τώρα το βλέπουμε και στην ελληνική πολιτική σκηνή, είναι απίστευτο. Δεν υπήρχε καμία απολύτως έφεση, ιδίως αν ακούσετε τις συνομιλίες μου στο Eurogroup τις οποίες έχω ηχογραφήσει όπως είναι γνωστό- και κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει αυτές που έγραψα στο βιβλίο- ότι πιο διαλλακτικός δεν μπορούσα να είμαι. Για την ακρίβεια, οι μισοί του ΣΥΡΙΖΑ με κατηγορούσαν ότι είμαι ενδοτικός και μνημονιακός. Λοιπόν πρέπει να αποφασίσουν και να συγχρονιστούν αν παραήμουν μνημονιακός ή αν παραήμουν σνομπ!

Τα πράγματα είναι απλά, τα εξέφρασε άψογα η Κριστίν Λαγκάρντ σε μία συνομιλία την οποία είχα καταγράψει. Είχε παραδεχτεί όταν ήμασταν τετ- α- τετ πηγαίνοντας στο Eurogroup - και με έκανε να εκπλαγώ από τη Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου- ότι “Γιάνη, έχεις δίκιο. Αυτό το πρόγραμμα που προσπαθούμε να σας επιβάλλουμε δεν μπορεί να δουλέψει, το ξέρουμε. Όμως πρέπει να καταλάβεις ότι έχουμε επενδύσει τόσο μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο σε αυτό, που είναι αδύνατο να κάνουμε πίσω. Και η αξιοπιστία σου βασίζεται στο να το αποδεχτείς”. Και της απάντησα ότι εγώ δεν ψηφίστηκα από τους ψηφοφόρους στην Ελλάδα για να μεγιστοποιήσω την αξιοπιστία μου μαζί σας, αλλά μαζί τους, αυτό με ενδιαφέρει. Συνεπώς δεν το υπογράφω, ούτε εσύ θα το υπέγραφες. Και απάντησε ότι “αποτύχαμε”.

Λοιπόν, ο κάθε κύριος Ρωμανιάς που ακούει αυτή την ηχώ πρέπει να καταλάβει ότι δεν είπαν ποτέ ότι είμαι σνομπ οι άνθρωποι με τους οποίους συνομιλούσα - εκτός του Ντάισελμπλουμ, ο οποίος ήταν εντολοδόχος του Σόιμπλε. Και να σημειωθεί ότι με τον Σόιμπλε μια χαρά τα πήγαινα, ο οποίος μου είχε παραδεχτεί ότι “κάνεις πολύ καλά που δεν τα υπογράφεις, γιατί αν το υπέγραφες, θα ήσουν υπόλογος στο λαό σου”. Δηλαδή τι άλλο να κάνω; Δεν είπε ο Σόιμπλε ότι είμαι σνομπ ή η Κριστίν Λαγκάρντ, αλλά παραδέχτηκαν ότι έχω δίκιο και μου το είπε ο Ρωμανιάς. Οκ! Μπορώ να ζήσω με αυτό»

Από την επίσκεψη Βαρουφάκη στο Κέντρο της Μόριας

Αν γυρίζατε τον χρόνο πίσω, τι θα αλλάζατε σε εκείνη την περίοδο;

«Θα ήμουν πολύ πιο σκληρός με την τρόικα. Και με τον Τσίπρα. Θεωρώ ότι έκανα τεράστιες προσπάθειες να τα βρούμε, παραήμουν ενδοτικός. Η συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου ακόμα θεωρώ ότι ήταν καλή. Είχε στόχο να κερδίσουμε μερικούς μήνες για να τους δώσουμε την ευκαιρία να έρθουν στο τραπέζι των συζητήσεων και να προχωρήσουμε σε έναν έντιμο, αμοιβαίο συμβιβασμό. Πολλοί από την Αριστερά με κατηγορούν ότι εκεί ουσιαστικά κλείδωσε το μνημόνιο. Έχουν τεράστιο άδικο. Οι υπόλοιποι με κατηγορούν ότι όσο περισσότερο τρέναρα τον χρόνο, αυξάνονταν το κόστος. Δεν είναι αλήθεια αυτό.

Εκείνους τους πέντε μήνες δεν μπήκε ούτε ένας φόρος, δεν κόπηκε ούτε ένα ευρώ σύνταξης, δεν αυξήθηκε το χρέος ούτε κατά ένα ευρώ. Γιατί αυτό είχε κόστος λοιπόν; Αν είχα κόψει τις συντάξεις 20% τον Φεβρουάριο, θα είχαμε κερδίσει χρόνο; Απλά εκείνη η περίοδος των τριών -τεσσάρων μηνών της επέκτασης, την πήρα επάνω μου. Η ίδια η κυβέρνηση ήταν σε ένα αλαλούμ. Αυτή την περίοδο έπρεπε να προετοιμαστούμε καλά πρώτον για ενδεχόμενο ρήξης και δεύτερον για να προετοιμάσει καλά ο Αλέξης Τσίπρας τη συνθηκολόγηση»

Ποιο ήταν για σας το «ηθικό δίδαγμα» αυτού του πενταμήνου;

 «Είναι πάρα πολλά. Αλλά το πιο σημαντικό που δεν είναι νέο, και είναι επιβεβαίωση ενός παλιού ηθικού διδάγματος που το μάθαμε από την ελληνική ιστορία. Ότι η αδυναμία μας ως λαός, οι ήττες μας, προέρχονται όχι από τη δύναμη του εχθρού, αλλά από τη διχόνοια στο εσωτερικό μέτωπο. Τρανταχτό παράδειγμα η κυβέρνησή μας. Δεν υπήρχε πιθανότητα να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα αν δεν υπήρχε η διχόνοια στο εσωτερικό της μικρής ομάδας του “πολεμικού συμβουλίου”, όπως το λέγαμε. Όταν έχουμε συμφωνήσει ποια είναι η στρατηγική μας για να μη μας κλείσει ο Ντράγκι τις τράπεζες- ας σημειωθεί ότι ο Ντράγκι παραδέχεται ότι η υλοποίηση της απειλής, ήταν το μόνο όπλο που είχα απέναντί του- και ο Δραγασάκης του λέει “μην ακούς τον Βαρουφάκη”, καταλαβαίνεις τη διχόνοια»

Ποιο ήταν το όπλο αυτό;

«Το κούρεμα των 29 δισ. ευρώ ομολόγων. Ο μόνος λόγος που δέχτηκα τη θέση του υπ. Οικονομικών είναι το εξής. Από το 2012 έλεγα στον Τσίπρα, ότι την ημέρα που θα εκλεγεί θα τον πάρει τηλέφωνο ο Ντράγκι και θα του πει “ή υπογράφεις ή σου κλείνω τις τράπεζες”. Και μάλιστα όταν έγινε στην Κύπρο του είπα να μην το βλέπει ως παρατηρητής γιατί ήταν πρόβα τζενεράλε. Το δοκίμασαν στην Κύπρο για να το κάνουν σε αυτόν. Δεν θα το έκαναν αν δεν φοβούνταν ότι ο Τσίπρας θα έβγαινε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Μου ζήτησαν λοιπόν τότε να κάνω ένα σχέδιο για να μη μας κλείσουν τις τράπεζες. Είχα καταθέσει από το 2014 το προσχέδιο. Και τότε ο Τσίπρας είπε ότι αυτό θα κάνουμε, αλλά “μόνο με εσένα στο Οικονομικών μπορούμε”. Με έθεσε προ του ηθικού διλήμματος για να τους εμπιστευτώ.

Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι στα τέλη του 2014 η Ιταλία κατέρρεε. Ήταν έτοιμη να φύγει από το ευρώ. Όμως από τον Μάιο του 2015, μετά την εκλογή μας, ο Ντράγκι αγόρασε 1,6 τρις. Ομόλογα, το οποίο το 1/3 ήταν ιταλικά. Και αυτό κράτησε την Ιταλία μέσα. Η γερμανική κεντρική τράπεζα δεν ήθελε να τον αφήσει. Για να τον αφήσει και να διασώσει την Ιταλία έπρεπε να υποσχεθεί ότι δεν θα επιτρέψει το κούρεμα ούτε ενός ομολόγου από αυτά που είχε αγοράσει η κεντρική τράπεζα. Εμείς είχαμε 29 δισ. από αυτά. Εάν τα κούρευα αυτά, η Μπούντεσμπανκ, δεν θα επέτρεπε στον Ντράγκι να αγοράσει ιταλικά ομόλογα. Θα είχε καταρρεύσει η Ιταλία, δεν θα υπήρχε ευρώ. Ήταν πυρηνικό το όπλο. Ο στόχος ήταν λοιπόν να μην κλείσουν τις τράπεζες. Όταν είσαι ο Δαυίδ και είναι ο Γολιάθ και έχεις μια σφεντόνα που κάτι μπορεί να πετύχει κι έρχεται ο Δραγασάκης με τον Χουλιαράκη και λένε “αγνοήστε τον Βαρουφάκη” και στην παίρνουνε, έχεις λήξει!»

Περιγραφή από τον αυτόπτη μάρτυρα!

«Μη βγάλεις τον κόσμο στο δρόμο για να παλέψει για έναν αγώνα που δεν θέλεις να κερδίσουμε» έλεγε στη συζήτησή του χτες με ντόπιους ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης ως την προτροπή του στον Αλέξη Τσίπρα λίγο πριν από το δημοψήφισμα.

Η περιγραφή του: «Τον συμβούλεψα στις 21 Ιουνίου να βγάλει διάγγελμα που να λέει ότι θα χάσει τη μάχη, αλλά θα κάνει πανευρωπαϊκή καμπάνια για να κερδίσει τον πόλεμο. “Γιάνη δεν μπορώ να τους πω ότι συνθηκολογώ”, μου απάντησε. Και τελικά τους παραχωρεί και άλλα πράγματα (σ.σ. στους δανειστές) στις 25 Ιουνίου. Η ρήξη ήρθε γιατί ζητούσαν κι άλλα, ό,τι κι αν τους έδινε ζητούσαν κι άλλα. Ζητούσαν, για παράδειγμα 24% φόρο στα ξενοδοχεία στη Λέσβο και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, με 7% φόρο απέναντι στην Τουρκία. Δεν θέλανε συμφωνία, θέλαν να τον σύρουν μέσα από το βούρκο. Αυτοί επέφεραν τη ρήξη και ο Τσίπρας επέλεξε να κάνει δημοψήφισμα, το ανακοίνωσε σ’ εμάς 26 του μηνός. Ο μόνος που ρώτησα ήμουν εγώ: “Σύντροφοι για να το χάσουμε ή να κερδίσουμε το δημοψήφισμα;” Ο Τσίπρας δεν λέει κουβέντα. Ο Δραγασάκης λέει ότι είναι η έξοδος κινδύνου μας. Ότι θα το χάσουμε, για να πούμε ως δημοκράτες ότι ο ελληνικός λαός ήθελε το μνημόνιο. Και κατέρρευσε το βράδυ του δημοψηφίσματος, γιατί ο κόσμος ψήφισε όχι».

«Α, ρε κ’ μπάρε!»…

«Δεν το πιστεύαμε. Ήμασταν πεπεισμένοι ότι θα κερδίσει το «ναι»», λέει ο κ. Βαρουφάκης αναφορικά με το δημοψήφισμα στη συζήτησή του, κι ενώ οι ντόπιοι ρωτούσαν να μάθουν ποιος έλεγε ψέματα. Ο κ. Βαρουφάκης εξήγησε: «Ας το σκεφτούμε. Τον Γενάρη του 2015 είχαμε πάρει 36%. Το μνημονιακό μπλοκ είχε πάρει μεγαλύτερο ποσοστό. Δεύτερον εγώ ήξερα ότι αν προαναγγέλλαμε τη μία μέρα το δημοψήφισμα και την άλλη ψηφίζαμε θα έβγαινε «όχι». Αλλά ήταν έτσι στημένο το παιχνίδι που σε λίγες ημέρες έκλειναν οι τράπεζες. Κάθε μέρα τα κανάλια να βυσσοδομούν με τις ουρές στα ΑΤΜ. Και σκεφτόμουν ότι και το 53% να ήταν, όχι την πρώτη μέρα, μετά ολοένα και θα έπεφτε και θα ήταν στο 46% στην καλύτερη των περιπτώσεων, και πάλι πιο μεγάλο από το 36% που μας ψήφισε. Επίσης το ΚΚΕ πρότεινε άκυρο και αποχή».

Κι ύστερα ήρθε το 62% που άφησε άφωνους τους κυβερνητικούς υποστηριχτές του «όχι»! «Μπαίνουμε στο Μέγαρο Μαξίμου με τη Δανάη (σ.σ. τη σύζυγό του), με την ενέργεια του κόσμου απ’ έξω κι ήταν να μπαίνουμε σε ένα ψυγείο! Όλοι εκεί μέσα είχαν ψηφίσει ναι, πλην ίσως του Τσίπρα για ηθικούς λόγους. Ο Χουλιαράκης έκανε καμπάνια για το ναι»

Και οι ντόπιοι να σχολιάζουν: «Α, ρε κουμπάρε κι εμείς τραβούσαμε, τι δεν τραβούσαμε εκείνες τις μέρες. Και τσακωνόμασταν και μαλώναμε».

Α ρε κ’μπάρε…

«Το ΚΚΕ καλά τα έλεγε, αλλά…»

Το ΚΚΕ στην προεκλογική του εκστρατεία, πριν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015, είχε μία αφίσα που έλεγε «Μην εμπιστεύεσαι τον ΣΥΡΙΖΑ». Η κριτική που του ασκήθηκε από πολλές μπάντες, ήταν ότι δεν ήταν λογικό και πολιτικό το επιχείρημα, ενώ κάποιοι είπαν ότι είναι και μεταφυσικό. Στη συνέχεια και με την τροπή που πήραν τα πράγματα, όμως, πολύς κόσμος απογοητεύτηκε από τη διάσταση λόγων και πράξεων του κυβερνώντος κόμματος. Ρωτήσαμε την άποψη του κ. Βαρουφάκη και μας απάντησε: «Το ΚΚΕ πολύ καλά τα έλεγε, όπως αποδείχτηκε. Ζητώ όμως από το ΚΚΕ, αφού του αποδίδουμε τα εύσημα να μας δώσει και κάποιες προτάσεις για το πώς ο κόσμος θα ανακτήσει την ελπίδα του, για να βγούμε από την κρίση».