Τι σηματοδοτεί για την Ελλάδα η επανεκλογή του στην Τουρκία

«Σουλτάνος» και με τη ψήφο ο Ερντογάν

26/06/2018 - 12:13 Ενημερώθηκε 26/06/2018 - 12:23

Αργά το απόγευμα της Κυριακής, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε πως είναι ο μεγάλος νικητής των προεδρικών εκλογών. Δεν χρειαζόταν καν να επιβεβαιωθεί το αποτέλεσμα. Ο κύβος είχε ριφθεί. Το τελικό του ποσοστό, από τη στιγμή της δημόσιας δήλωσής του περί επανεκλογής, δύσκολα θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Είχε φροντίσει προφανώς να διασφαλίσει πως το ίδιο αποτέλεσμα θα ανακοίνωνε λίγο αργότερα και η Ανωτάτη Εκλογική Επιτροπή. Παρά το ότι η αντιπολίτευση προσπαθούσε να πείσει τους δικούς της ψηφοφόρους, ότι η μάχη θα πήγαινε σε δεύτερο γύρο, μαζί με καταγγελίες περί νοθείας, οι οποίες ενδεχομένως και να μην είναι αβάσιμες. Το πολιτικό διακύβευμα για τον Τούρκο πρόεδρο, όμως, ήταν ζωτικής σημασίας και εξαρχής είχε γίνει σαφές πως δεν θα δίσταζε να χρησιμοποιήσει τη δύναμη του κράτους για να εξασφαλίσει τις ψήφους που χρειαζόταν ώστε να επανεκλεγεί.

 

Το επίσημο αποτέλεσμα των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών, από πολιτικής άποψης,  εδραιώνει το καθεστώς Ερντογάν. Ο ίδιος μετατρέπεται πλέον, ουσιαστικά, σε «σουλτάνο», συνεχίζοντας τη 16χρονη παραμονή του στην ηγεσία του τουρκικού κράτους και μάλιστα, με υπερεξουσίες πλέον. Από την άλλη πλευρά όμως, επιβεβαιώθηκε για ακόμα μία φορά στις κάλπες πως το εκλογικό σώμα είναι τριχοτομημένο, γεγονός που είχε καταγραφεί από τον Απρίλη του 2017, στο δημοψήφισμα της γειτονικής χώρας.

Πώς ψήφισαν

Εκείνο που αποτελεί χαρακτηριστικό των προχθεσινών εκλογών είναι πως η «βαθιά Τουρκία» ψήφισε μαζικά τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αντίθετα, στα δυτικά παράλια της χώρας, οι κεμαλικοί αλλά και ο κορμός της δυτικότροπης Τουρκίας ψήφισαν τον Μουχαρέμ  Ιντζέ. Ο τρίτος πόλος είναι παραδοσιακά οι Κούρδοι, που ζουν στις νοτιοανατολικές επαρχίες ή έχουν μεταναστεύσει στα αστικά κέντρα. Εκείνοι ψήφισαν τον φυλακισμένο στην Αδριανούπολη ηγέτη του (φιλο)κουρδικού κόμματος HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Στις βουλευτικές κάλπες μάλιστα, το HDP υπερέβη άνετα το όριο του 10%, καταφέρνοντας να εισέλθει στην Εθνοσυνέλευση.

Οι φόβοι

Η τριχοτόμηση της τουρκικής κοινωνίας όμως εγκυμονεί κινδύνους ακόμα και για την ενότητα της χώρας στο μέλλον. Με τους Κούρδους να επιμένουν να διεκδικούν δικαιώματα που τους σρερεί το τουρκικό καθεστώς, αλλά και με την ξεκάθαρη αρνητική στάση των δυτικών παραλίων στο Αιγαίο προς το καθεστώς Ερντογάν, τα πάντα είναι ρευστά. Μπορεί οι κεμαλικοί και τα δυτικότροπα φιλελεύθερα αστικά στρώματα να χαρακτηρίζονται από αρκετές διαφορές, όμως ενώνονται σε έναν κοινό παρονομαστή, τον οποίο με βάση τις συγκυρίες που διαμορφώνονται στις μέρες μας, υπογραμμίζουν σε κάθε ευκαιρία: Μισούν εξίσου τον Ερντογάν και όσα αντιπροσωπεύει τόσο ο ίδιος, όσο και το κόμμα του.

Η αντίθεση δεν είναι μόνο ιδεολογική. Ούτε μόνο πολιτική. Πρόκειται για κάτι ευρύτερο και φυσικά πιο βαθύ. Είναι ξεκάθαρα ένα πολιτισμικό χάσμα, το οποίο στην πραγματικότητα θέτει σε αμφισβήτηση τον εθνικό συνεκτικό δεσμό. Άρα και το πλαίσιο συνύπαρξης όλων των τάσεων μέσα στην τουρκική κοινωνία. Τα μέτωπα πλέον είναι πολλά και παραμένουν όλα ανοικτά. Στους Κούρδους, που αποτελούν διαχρονικά μια «βόμβα» στα νότια σύνορα, έχει προστεθεί ο ιδεολογικός διχασμός του τουρκικού έθνους, ενώ μετά την αποτυχημένη απόπειρα του πραξικοπήματος πριν δύο καλοκαίρια έχει προστεθεί ένας άτυπος εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος μαίνεται στους κόλπους του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ, ανάμεσα στους ερντογανικούς και τους γκιουλενιστές.

Η στάση του Ερντογάν, ο οποίος αντιμετωπίζει τα ανοικτά αυτά μέτωπα με αλαζονεία, δεν βοηθά στην ομαλοποίηση της κατάστασης στο εσωτερικό της χώρας. Μπορεί τα οφέλη που αποκομίζει σε πολιτικό επίπεδο να είναι πολλά, ωστόσο παγιώνει πλέον σχεδόν εχθρικές συνθήκες στο εξωτερικό, βαδίζοντας πάνω σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Κάτι που αναμφίβολα, δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να αντέξει να το κάνει για πολύ.

 

Πώς επηρεάζεται η Ελλάδα;

Από τη στιγμή που οι σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας είναι εύθραυστες τη δεδομένη στιγμή, ο γεωπολιτικός εναγκαλισμός με τον Βλάντιμιρ Πούτιν έρχεται να αποκαταστήσει τις ισορροπίες και να αντικρούσει τη δυτική πίεση. Ο παράγοντας που θα καθορίσει τις εξελίξεις σε μεγάλο βαθμό και αφορά την Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό, είναι τι θα επιλέξει στρατηγικά ο Ερντογάν και το επιτελείο του, αναφορικά με τη σχοινοβασία μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Εάν η Τουρκία τεθεί εκτός πλαισίου αμερικανικής πολιτικής, τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως η Άγκυρα θα περιέλθει σε δυσχερή θέση. Και προφανώς, ο ρόλος της Ελλάδας εν προκειμένω θα αναβαθμισθεί, με την έννοια ότι ατύπως πλην σαφώς στο γεωπολιτικό επίπεδο θα μετατραπεί από χώρα δεύτερης σε πρώτης γραμμής.

Ενδεχομένως λοιπόν, η επανεκλογή του Ερντογάν να εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Εξάλλου οι Αμερικανοί θα πρέπει να αναζητήσουν έναν πιο αξιόπιστο στρατηγικό σύμμαχο στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Και από τη στιγμή που ο «σουλτάνος» ξήλωσε κάθε δυτικό δίκτυο στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, η στρατηγική επιλογή της Ελλάδας για τις ΗΠΑ αποτελεί μονόδρομο. Δύσκολα άλλωστε ο Ρ.Τ. Ερντογάν θα επέστρεφε στο δυτικό «μαντρί», όσα οφέλη και αν του παραχωρηθούν στο μέτωπο της Συρίας.

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey