Όσο περνά ο καιρός και η κατάσταση αντί να βελτιώνεται όλο και πιο απρόβλεπτη και δύσκολη γίνεται και για την κυβέρνηση που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας μας, αλλά και για την ελληνική κοινωνία που τη βιώνει, τα πολιτικά και θεσµικά επιχειρήµατα για τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών στο τέλος της τετραετίας, ήταν πολύ περισσότερα και σοβαρότερα σε σχέση µε την προοπτική πρόωρης προσφυγής στη λαϊκή ετυµηγορία το προσεχές φθινόπωρο. Πλέον, η επιχειρηµατολογία για το σενάριο των πρόωρων εκλογών, μέχρι προχθές που ο πρωθυπουργός και από το βήμα της Βουλής επανέλαβε ότι θα γίνουν την Ανοιξη του ΄23, ήταν πολύ πιο ισχυρή, και με αυτήν την προοπτική φαίνονταν να κινούνται οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι υπαρκτές δυσκολίες σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις ένεκα του ενεργειακού κόστους και της ακρίβειας, ενώ η δημοσιοποίηση υποψηφιοτήτων που πρόκειται να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια του κυβερνώντος κόμματος συνηγορούν και αυτές ότι οι κάλπες κάθε άλλο παρά για τον επόμενο χρόνο προορίζονται. Μυρίζει έντονα «άρωμα» εκλογών, γεγονός που θεωρείται δεδομένο, και «αποδεκτό» σχεδόν από όλο το πολιτικό σκηνικό, γι αυτό και όλοι προετοιμάζονται, ώστε να μην αιφνιαστούν παρά τις δημόσιες δεσμεύσεις του πρωθυπουργού για ερξάντληση της τετραετίας. Αλλωστε οδεύουμε πλέον προς τον τέταρτο και τελευταίο χρόνο της κυβερνητικής θητείας, που έτσι και αλλιώς είναι προεκλογικός χρόνος, ενδεχομένως πιο σύντομης διάρκειας αν τελικά επιλεγεί η πρόωρη προσφυγή, αντί το τέλος της επόμενης Ανοιξης που επαναλαμβάνει ο πρωθυπουργός και όλα τα ενδεχόμενα είναι αναμενόμενα ανά πάσα στιγμή.

Ετσι αποτυπώνεται και το... σταυροδρόµι στο οποίο βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίµου, αυτό το διάστηµα, όπου θα πρέπει να επιλέξει ποιόν τελικά δρόμο θα ακολουθήσει. Από τη µια, είναι η επιθυµία, όπως έχει επισήμως διατυπωθεί σε δημόσιες δηλώσεις, του Κυριάκου Μητσοτάκη, που θέλουμε να πιστεύουμε ότι με βάση το προφίλ που έχει «χτίσει» ο πρωθυπουργός, είναι ενδεχομένως και πραγματική, να υλοποιήσει τη δέσµευσή του και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στο τέλος της άνοιξης του 2023, επικυρώνοντας το θεσµικό και ηγετικό του προφίλ, το οποίο και προφανώς θέλει να αναδείξει και να προβάλλει και, από την άλλη, η ανεξέλεγκτη συµπεριφορά της ηγεσίας της Τουρκίας και, φυσικά, η εγχώρια και διεθνής πραγµατικότητα στα µέτωπα της ενέργειας, του πληθωρισµού και της ακρίβειας, που οφείλει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη, εν όψει των τελικών αποφάσεων, για το τι είναι το καλύτερο και για το ίδιο το κυβερνών κόμμα - προφανώς κανείς δεν θέλει να «αυτοκτονήσει» πολιτικά από λανθασμένες και άκαιρες επιλογές-, αλλά και την ίδια τη χώρα που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μπει σε «περιπέτειες», σε μια δύσκολη συγκυρία, όπου προέχει η πολιτική σταθερότητα και η αποφασιστικότητα για τα δύσκολα που καλείται να πάρει το επόμενο διάστημα και σε ό,τι η πραγματικότητα απαιτεί.

Μια πραγµατικότητα, εξάλλου, που βασικό στοιχείο της είναι οι προεκλογικοί ρυθµοί, με ό,τι αυτό σημαίνει, στους οποίους κινείται το πολιτικό σκηνικό, συνολικά η αγορά και βεβαίως η ίδια η κοινωνία, η οποία ανησυχεί και συγχρόνως αναμένει εξελίξεις. Η συγκεκριµένη παράµετρος είναι σαφές ότι εγκλωβίζει την όποια προσπάθεια της ηγεσίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που διαφαίνονται στον ορίζοντα για τους µήνες που ακολουθούν, µε φόντο κατ αρχάς τα Ελληνοτουρκικά, που τον τελευταίο καιρό έχουν πάρει μια επικίνδυνη τροπή, γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν απρόβλεπτο γείτονα και την πιθανότητα η ενεργειακή κρίση που ήδη βιώνουμε, όχι απλώς να µην εκτονωθεί, αλλά να κλιµακωθεί ακόµα πιο επικίνδυνα, µε δεδοµένο το θολό τοπίο που επικρατεί στο ρωσο-ουκρανικό µέτωπο και τις αλυσιδωτές συνέπειες που προκαλεί σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί κανείς να φανταστεί έναν χειμώνα, όσο δύσκολος προβλέπεται και ταυτόχρονα να υπάρχει και η παράμετρος των εκλογών με την συνήθη τοξικότητα που συνοδεύει κάθε προεκλογική περίοδο στη χώρα μας; Ενώ το γεγονός ότι όλοι μα όλοι, υπουργοί και βουλευτές θα έχουν το μυαλό τους στο κυνήγι του σταυρού, αφήνοντας μοιραίως σε δεύτερη μοίρα τα καθήκοντά τους, εκ των πραγμάτων θα αφεθούν μείζονος σημασίας ζητήματα στον «αυτόματο πιλότο», αφού στη χώρα μας η κρατική μηχανή δυστυχώς δεν έχει καταφέρει να λειτουργεί ανεξάρτητα από την όποια εκτελεστική εξουσία, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οταν μάλιστα έχουμε και «διπλές» κάλπες, όπως σχεδιάζει και τονίζει η κυβέρνηση, θέλοντας να «κάψει» την απλή αναλογική, προκειμένου να διεκδικήσει την αυτοδυναμία, ως το πρώτο κόμμα- αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις- τότε πράγματι εισερχόμαστε σε μια περίοδο μακράς προεκλογικής αναμέτρησης με υπηρεσιακή κυβέρνηση που δεν θα έχει τη λαϊκή βούληση για να πάρει κρίσιμες αποφάσεις και γι αυτό η παράμετρος της επιλογής του χρόνου των εκλογών είναι πολύ βασική, ώστε ο ...σκόπελος αυτός να ξεπεραστεί με το λιγότερο ρίσκο σε ότι αφορά τη σταθερότητα και την κυβερνησιμότητα της χώρας. Και αυτό το ρίσκο φαίνεται να το αναλαμβάνει ο Μητσοτάκης δηλώνοντας προχθές και από το βήμα της Βουλής ότι το όποιο πολιτικό κόστος είναι έτοιμος να το επωμιστεί.

Εξάλλου, η προοπτική των εκλογών, είτε τον Σεπτέµβριο είτε στις αρχές Οκτωβρίου, όπως θέλουν πολλές αναλύσεις, ώστε η χώρα να έχει τελειώσει από τις διπλές κάλπες, αν τελικά αυτό γίνει και την εύλογη περίοδο αστάθειας πριν µπει ο κρίσιµος επερχόµενος χειµώνας, που έτσι και αλλιώς θα υπάρξει αφού θα βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο σχεδόν δυο μήνες στην καλύτερη περίπτωση, ενισχύεται και από τη στάση τόσο του συνόλου των κυβερνητικών βουλευτών, που, παρά τις παραινέσεις του Μεγάρου Μαξίµου για αυτοσυγκράτηση, εξακολουθούν να σκέφτονται την κάλπη, γιατί ο ανταγωνισμός θα είναι μεγαλύτερος μαζί και οι ανασφάλειες τους, όσο και της αντιπολίτευσης. Αφενός, ο Αλέξης Τσίπρας, από «φόβο» µην τον ξεπεράσουν τα γεγονότα -γιατί ανεξαρτήτως τι λέει δημόσια ενδεχομένως βλέποντας τις δημοσκοπήσεις που εξακολουθούν να δίνουν προβάδισμα στη ΝΔ, θα ήθελε περισσότερο χρόνο για να οργανώσει καλύτερα τη στρατηγική του , επενδύοντας και σε πιθανή φθορά της κυβέρνησης- έχει σπεύσει να κηρύξει την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, στοχεύοντας όπως διακηρύσει στην «πρωτιά». Αφετέρου, ο Νίκος Ανδρουλάκης, παρά την προφανή διευκόλυνση που θα του παρείχε πολιτικά µια πιθανή απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να επιµείνει στις αρχικές του εξαγγελίες σχετικά µε τον χρόνο των εκλογών, προκειµένου να προετοιµάσει καλύτερα και µε µεγαλύτερη άνεση τον κοµµατικό του µηχανισµό, διαµηνύει ότι το 80% των ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ θα έχει κλείσει μέχρι τα τέλη Ιουλίου, θέλοντας και αυτός να τονίσει ότι δεν προτίθεται ως κόμμα να αιφνιδιαστεί από μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Με αυτά τα δεδομένα και έχοντας υπόψη και τη ρητορική των δυο κύριων πολιτικών αντιπάλων του ο πρωθυπουργός, δεν αποκλείεται, εκτός των άλλων σοβαρών λόγων που ήδη έχουμε σημειώσει, να βρει ως ...πάτημα τους ισχυρισμούς των δύο για να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, δικαιολογώντας έτσι την θεσμική «παρεκτροπή» για εκλογές στο τέλος της κυβερνητικής θητείας.

Οπως και να έχει πάντως, σε κάθε περίπτωση, κεντρικό ρόλο θα έχουν στις όποιες τελικές αποφάσεις το κλίμα και οι συνθήκες που θα έχουν διαμορφωθεί σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τη διεθνή κατάσταση, σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία, όπως επίσης και η εικόνα με τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για να παρθούν πιο εύκολα οι όποιες αποφάσεις για τις κάλπες. Οπως γίνεται αντιληπτό, αν τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν, τότε ο πρωθυπουργός θα έχει πολύ μεγαλύτερα περιθώρια κινήσεων και πρωτοβουλιών, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο αίτημα για νωπή λαϊκή εντολή, στη βάση της αντιμετώπισης των ελληνοτουρκικών, που παρά τις όποιες διεθνείς παρεμβάσεις για ομαλότητα στις σχέσεις των δυο χωρών όσο ο Ερντογάν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο στο εσωτερικό της χώρας του γίνεται επικίνδυνός και απρόβλεπτος, αλλά και των γεωστρατηγικών και οικονομικών κρίσεων που θα κληθεί να διαχειριστεί. Με αυτά τα δεδομένα τα πάντα θα κριθούν τον επόμενο ενάμιση μήνα, και πάντως πριν τα τέλη Αυγούστου, οπότε και θα πρέπει να αναμένονται ανακοινώσεις και τελικές αποφάσεις. Αν και η τελευταία κατηγορηματική αναφορά Μητσοτάκη κατά των πρόωρων εκλογών, προς το παρόν αλλάζει πάλι τις ισορροπίες και τις προτεραιότητες για το τι τελικά θα γίνει. Εως τότε ας ελπίσουμε να μην έχουμε «παρατράγουδα» στα επίμαχα «μέτωπα», που εκ των πραγμάτων θα δυσκολέψουν τα πράγματα και ενδεχομένως και τις αναμενόμενες κινήσεις. Αναμένουμε...