Το τελευταίο διάστημα το θέμα της δολοφονίας στην Πόλη του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Κασόγκι μονοπώλησε την επικαιρότητα. Χείμαρρος οι δηλώσεις του Ερντογάν, που ζητά (κατόπιν εορτής;) να δικαστούν οι ένοχοι στην Τουρκία, όπου διεπράχθη ο φόνος. Αμείλικτα όμως και τα ερωτήματα του αρχηγού της αντιπολίτευσης Κιλιτσντάρογλου, πως δηλαδή η Τουρκία επέτρεψε στους υπόπτους να φύγουν; Και με ποιό άλλο αντάλλαγμα πέρα από σαουδαραβικό χρήμα; Και πως ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για την τιμή και την υπόληψη της χώρας! Ίσως αυτά τα ερωτήματα αποδίδουν την πραγματικότητα, τι να πει όμως κανείς, πάει ο άνθρωπος! Επόμενο λοιπόν ήταν, μετά το διεθνές και καθημερινό ενδιαφέρον για τον Κασόγκι, άλλα ουσιώδη πολιτικά ζητήματα να περάσουν «στα ψιλά», όπως η διάσταση μεταξύ του ΑΚΡ και του ΜΗΡ του Ισλαμικού και Εθνικιστικού κόμματος δηλαδή αντίστοιχα. Όπως είναι γνωστό το MHP και το AKP συγκρότησαν τη Λαϊκή Συμμαχία για τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές στις 23/6/18, οι οποίες οδήγησαν στην εκλογή και την μετέπειτα συνταγματική παντοδυναμία του Προέδρου Ερντογάν.

Απειλείται με συρρίκνωση

Φαίνεται όμως ότι η διάσπαση (με την Μεραλ Ακσενέρ), η επαπειλούμενη συρρίκνωση του ΜΗΡ και ο κίνδυνος απορρόφησής του απ’ τους Ισλαμιστές, είναι η αιτία που οδηγεί τους «γκρίζους λύκους» του Μπαχτσελί να προετοιμάζουν το διαζύγιο τους με το ΑΚΡ. Η σύγκρουση εξυφαίνεται εδώ και καιρό, επικεντρώνεται δε κυρίως στο πώς κάθε κόμμα ορίζει τον εθνικισμό. Πρόσφατα και με αφορμή την απόρριψη απ’ το ΑΚΡ της πρότασης νόμου που υπέβαλλε το ΜΗΡ για χορήγηση μερικής αμνηστίας σε κρατούμενους κυρίως για ναρκωτικά, ώστε νε επέλθει αποσυμφόρηση των υπερπλήρων φυλακών (κάτι σαν τον δικό μας νόμο «Παρασκευόπουλου») και στην διάσταση με αφορμή την αποκατάσταση του εθνικού όρκου στα τουρκικά σχολεία, όταν ο Μπαχτσελί εξέφρασε την ενόχλησή του για τη στάση του κυβερνώντος κόμματος ότι υπονόμευσε την «Τουρκικότητα» της χώρας. Ως πρώτη συνέπεια των αναταράξεων αυτών, που καλλιεργούν πολιτική αστάθεια, ήταν η πτώση σχεδόν 2% της λίρας έναντι του δολαρίου πριν λίγες ημέρες. Μακροπρόθεσμα όμως, η διαφαινόμενη διάσταση - σύγκρουση, όπως κατηγορηματικά δήλωσε ο Μπαχτσελί ακυρώνει την συγκρότηση κοινών ψηφοδελτίων των δύο κομμάτων στις επικείμενες δημοτικές εκλογές του Μαρτίου ‘19. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί Δήμοι θα παραμείνουν στην αντιπολίτευση ενώ κινδυνεύουν να χαθούν κι άλλες μεγαλουπόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη και η Άγκυρα!

Οι δημοτικές στο Αιβαλί

Τα χωριστά ψηφοδέλτια (των δύο κομμάτων της συμπολίτευσης) εκτιμάται ότι θα συμβάλλουν στο γειτονικό Αϊβαλί να αναδειχθεί και πάλι Δήμαρχος απ’ την αντιπολίτευση (CHP) όπου για να πάρουν το χρίσμα διαγκωνίζονται οι Rahmi Gencer νυν Δήμαρχος, Mesut Ergin, τ. Δήμαρχος του Κουτσούκιοϊ (Γεννιτσαροχώριον), που συνενώθηκε με το Αϊβαλί προ 5ετίας, Asım Sürer μεσίτης, που εμφανίζεται αρκετά δημοφιλής και Ziya Eryavuz συνταξιούχος αξιωματικός, καταγόμενος απ’ την Αττάλεια. Οι γνωρίζοντες θεωρούν πως μάλλον ο Ραχμί θα κερδίσει και 2η θητεία στο Αϊβαλί, παρά τα συσσωρευμένα, πολλά παράπονα των δημοτών, που έχουν κυρίως να κάνουν με την ύδρευση - αποχέτευση, τις επιλογές των εκτελούμενων - σχεδιαζόμενων έργων, αλλά και τα χρέη του Δήμου σε πολλούς που εργάστηκαν εκεί κατά καιρούς. Σ’ αυτή την δυσαρέσκεια ελπίζουν και βασίζονται οι άλλοι διεκδικητές, ιδιαίτερα δε ο έμπειρος στην αυτοδιοίκηση Μεσούτ, μήπως δηλαδή αυτή την φορά του δώσει το κόμμα του (CHP) το χρίσμα. Αλλιώς δεν είναι ακόμη βέβαιο αν θα κατεβεί με άλλο κόμμα όπως έκανε και πριν 5 χρόνια και δεν τα πήγε κι άσχημα.

Ποθς