Το «θρίλερ» με την περιβόητη τροπολογία από το πώς συντάχθηκε και δεν κατατέθηκε για το σπάσιμο του ενιαίου Δήμου Λέσβου, εξιστορεί στο «Ε» ο τ. βουλευτής και υπουργός Νίκος Σηφουνάκης. Μάλιστα ο κ. Σηφουνάκης, όπως ομολογεί, εδώ και καιρό αποφεύγει συνειδητά να σχολιάζει θέσεις ή τοποθετήσεις πολιτικών προσώπων εν ενεργεία ή μη.
Όμως εκτιμά ότι τα όσα δήλωσε στην αποκλειστική του συνέντευξη στο «Ε», ο Δημήτρης Βουνάτσος, τέως δήμαρχος, νομάρχης και βουλευτής για το σπάσιμο του Δήμου, τα «όσα λέγει -που με αφορούν- είναι παντελώς ανακριβή». Και καταλήγοντας σημειώνει ότι «στην καλύτερη περίπτωση, δύναμαι να ερμηνεύσω ότι ο όποιος παραπληροφοριοδότης του (σ.σ. του κ. Βουνάτσου) ήθελε να ηρωοποιηθεί εκ των υστέρων».

Από την ψήφιση του «Καλλικράτη»
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι από την επομένη της ψήφισης του Νόμου 3852/2010 («Καλλικράτης»), «όλα τα κόμματα (προεξάρχουσας της Νέας Δημοκρατίας), διακήρυτταν ότι θα τον καταργούσαν, και ειδικότερα για την Λέσβο κάποιοι εδεσμεύοντο ότι θα εδημιουργούντο πέντε Δήμοι».
Στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 (Μαΐου - Ιουνίου) «η “πλειοδοσία” πολλαπλασιάσθηκε, με υποψήφιο μάλιστα στο Νομό μας να διακηρύττει ότι θα παραιτηθεί αν δεν πραγματοποιούταν η δέσμευση του αυτή».

Με Σαμαρά
Στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε αμέσως μετά (Σαμαρά - Βενιζέλου), εξηγεί ο κ. Σηφουνάκης ότι δεν συμμετείχε, και ότι ανέμενε όπως όλοι, την υλοποίηση της δέσμευσης: «Μέρα με την μέρα διέβλεπα αμηχανία και απροθυμία από τα κυβερνητικά στελέχη, και με την συμπλήρωση ενός έτους από τις εκλογές (Ιούνιος 2013) ζήτησα και συναντήθηκα με τον τότε πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου και με τον κ. Β. Βενιζέλο, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Αμφότεροι, με βεβαίωσαν ότι στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών -που οσονούπω θα κατατεθεί στην Βουλή- θα συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε διάταξη για το “σπάσιμο” τουλάχιστον του Δήμου Λέσβου, ο οποίος αδικήθηκε κατάφορα από τον “Καλλικράτη”».

«Εις μάτην»
Παρήλθε, συνεχίζει, άλλο ένα εξάμηνο απραξίας και τον Νοέμβριο του 2013, αναφέρει ότι ζήτησε και συναντήθηκε με τον τότε υπουργό Εσωτερικών, Γιάννη Μιχελάκη, αλλά και τους υπεύθυνους του ΠΑΣΟΚ, βουλευτές κ.κ. Π. Ρήγα και Π. Κουκουλόπουλο, οι οποίοι τον διαβεβαίωσαν ότι θα υπήρχε σχετική διάταξη στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο, σημειώνοντας του ταυτόχρονα ότι απαιτείται ειδικός χειρισμός, μια και θα αφορούσε τα μεγάλα νησιά και μόνο.
Τελικώς, νομοσχέδιο κατατέθηκε στη Βουλή τρεις μήνες μετά (Φεβρουάριο του 2014) αλλά, όπως σχολιάζει ο κ. Σηφουνάκης, εις μάτην, δεν υπήρξε καμία διάταξη σχετική: «Άμεσα αποφάσισα την κατάθεση τροπολογίας, και σε ξεχωριστές συναντήσεις ενημέρωσα για την πρόθεσή μου τους παραπάνω υπεύθυνους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι μάλιστα με ενεθάρρυναν, αλλά και προφορικά επίσης στη Βουλή τους συναδέλφους βουλευτές του Νομού μας, -οι οποίοι ομολογουμένως διέβλεπαν ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση-, αλλά και τον υπουργό Εσωτερικών, κ. Γ. Μιχελάκη, παρουσία του τότε βουλευτή Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και υπουργού Δικαιοσύνης». (σ.σ. εννοεί τον Χαρ. Αθανασίου)
Και περιγράφει: «Συνέταξα την τροπολογία -η οποία έπρεπε να κατατεθεί άμεσα για να μην είναι εκπρόθεσμη- και επεδίωξα να υπογραφεί και από βουλευτές των μεγάλων νησιών, Ρόδου, Χίου, Κέρκυρας».

Κανείς βουλευτής των άλλων νησιών δεν δεχόταν
Δυστυχώς, σημειώνει, το κλίμα υπήρξε αρνητικό, «κανείς από τους βουλευτές των άλλων νησιών δεν εδέχετο να αλλάξει ο “Καλλικράτης”, και το αρνητικό κλίμα επιβαρύνθηκε και από τον τότε δήμαρχο Χίου και πρόεδρο της ΤΕΔΚ Βορείου Αιγαίου (σ.σ. τον Πολύδωρο Λαμπρινούδη) ο οποίος δεν επιθυμούσε καμία αλλαγή και μάλιστα με κατήγγειλε με ανακοίνωση του».
Με την τροπολογία που κατέθεσε (αριθμ. 1217 / Ειδ 15/28.2.2014), «εξουσιοδοτείτο ο υπουργός Εσωτερικών, για νησιά με πληθυσμό από 30.000 έως 50.000 κατοίκων, με απόφαση του, να δημιουργούνται δύο δήμοι και για τα νησιά άνω των 50.000 κατοίκων έως και τέσσερις δήμοι, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις της ΚΕΔΚΕ και του Ινστιτούτου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Η στάση Μιχελάκη
Κατά την συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής, εξηγεί ότι ο κ. Γ. Μιχελάκης είχε αφήσει κάποιες υπόνοιες -το ενδεχόμενο να καταθέσει ο ίδιος τροπολογία- κάτι που δεν έπραξε: «Σε επίμονες ερωτήσεις μου -στην Ολομέλεια πλέον-, μου απήντησε ότι υπάρχουν προβλήματα με βουλευτές, όπως π.χ. στην Λακωνία, τον Έβρο κ.α., και επίσης ότι δεν του έχει απαντήσει οριστικά το ΠΑΣΟΚ. Του ζήτησα τότε το κείμενο της διάταξης ή της τροπολογίας του και διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε τίποτα, και επίσης οι υπεύθυνοι του ΠΑΣΟΚ μού δήλωναν ότι υπάρχουν αντιδράσεις από πολλούς βουλευτές, γεγονός που δημιουργεί αναστάτωση».
Για να τους απαλλάξει, όπως λέει, όλους από το αδιέξοδο, αναδιατύπωσε την τροπολογία του και την ενεχείρισε στον υπουργό για να την καταθέσει, (δεν είχε δικαίωμα πλέον βουλευτής να καταθέσει τροπολογία, θα ήταν εκπρόθεσμη), και στους δυο παραπάνω βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για να την υποστηρίξουν, και η οποία προέβλεπε ότι μόνο: «Ύστερα από πρόταση του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου ο υπουργός εκδίδει απόφαση». Ουσιαστικά, σχολιάζει, ήταν φωτογραφική διάταξη για τη Λέσβο, «αφού εμείς μόνο είχαμε επιτύχει ομοφωνία από αυτοδιοικητικές και περιφερειακές αρχές, κοινωνικούς και οικονομικούς φορείς, πολιτικά κόμματα και την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών».
Απερρίφθη και αυτή, χωρίς καμία συζήτηση ή σοβαρή αιτιολογία.

«Η κυβέρνηση δεν ήθελε μέτωπα»
Συνοψίζοντας, συμπεραίνει ότι η κυβέρνηση δεν ήθελε να ανοίξουν μέτωπα στο εσωτερικό των κομμάτων της: «Η θέση “άσε, μην σκαλίζουμε, καλύτερα να μείνουν ως έχουν τα πράγματα” ήταν τότε κυρίαρχη και φοβούμαι ότι και τώρα επικρατεί η ίδια αντίληψη».
Και καταλήγει: «Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα και κάτω από αυτές τις κωμικοτραγικές συνθήκες, συνέταξα, κατέθεσα, αναδιατύπωσα, και υποστήριξα, την τροπολογία και καμία ανάμειξη δεν είχε ουδείς εξ όσων ανέφερε ο κ. Δ. Βουνάτσος στη συνέντευξη του στην εφημερίδα σας.
Στην καλύτερη περίπτωση, δύναμαι να ερμηνεύσω ότι ο όποιος παραπληροφοριοδότης του, ήθελε να ηρωοποιηθεί εκ των υστέρων».