Είναι ίσως η πρώτη φορά που το τοπίο στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση της Λέσβου διαμορφώνεται από την αρχή, με λίγες ...πινελιές από το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν της. Είναι σαν να κάνει επανεκκίνηση, με δεδομένο ότι ο ενιαίος Δήμος Λέσβου μας τελείωσε και οι δυο νέοι που δημιουργήθηκαν ξεκινούν από την αρχή, χωρίς προηγούμενες αναφορές. Το αυτοδιοικητικό αυτό τοπίο έχει και τα καλά του, αλλά και πολλά ...άγνωστα στοιχεία, που κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει σήμερα, πριν δηλαδή πάρουν «σάρκα και οστά» οι νεοσύστατοι δήμοι και αρχίσουν να λειτουργούν. Το εντυπωσιακό είναι ότι σε αυτούς τους νέους δήμους καλούνται να τους διαχειριστούν, να τους διοικήσουν κατά βάση νέα πρόσωπα, που μπορεί να έχουν αυτοδιοικητική εμπειρία αρκετοί απ’ αυτούς, αλλά όχι και την πρώτη ευθύνη. Και αυτό το γεγονός στο ξεκίνημα μιας νέας αυτοδιοικητικής δομής δεν είναι λίγο. Αυτό ωστόσο που είναι εντυπωσιακό και κατά κάποιο τρόπο «ξενίζει» είναι ότι η εκλογική αναμέτρηση στο νέο Δήμο Μυτιλήνης, που θεωρείται και ...λογίζεται στην κοινή γνώμη ως η συνέχεια του σημερινού Δήμου Λέσβου, με σημείο αναφοράς την πρωτεύουσα τη Μυτιλήνη -ο δήμος Δυτικής Λέσβου θεωρείται κάτι το εντελώς νέο, αν και είναι το μεγαλύτερο εδαφικά κομμάτι του νησιού- δεν γίνεται καμιά αντιπαράθεση για το έργο της απερχόμενης δημοτικής αρχής από τις συμμετέχουσες παρατάξεις και κυρίως αυτές που διεκδικούν το δήμο, αφού η σημερινή δημοτική αρχή είναι ...εκτός!

Γιατί άλλη αντιπαράθεση και άλλη «ένταση» θα υπήρχε αν τελικά ο Σπύρος Γαληνός διεκδικούσε ξανά το δήμο, με πολλά από τα σημερινά στελέχη της δημοτικής αρχής στο ψηφοδέλτιό του. Η απόσυρση Γαληνού άλλαξε εντελώς τα δεδομένα της εκλογικής μάχης, και έτσι τα «καλά» και τα «κακά» της απερχόμενης δημοτικής αρχής θα περάσουν στο ...ντούκου, χωρίς καμιά συζήτηση, και η όλη αντιπαράθεση θα γίνει για τα επουσιώδη και για το ποια πρόσωπα θα επικρατήσουν και θα εκλεγούν. Δεν είναι τυχαίο ότι ελλείψει μιας σοβαρής συζήτησης θέσεων και προτάσεων, η αντιπαράθεση γίνεται για τον ...σταυρό και για τον κίνδυνο της ακροδεξιάς, που πρέπει να κατατροπωθεί από το μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων. Ακόμη και τα πρόσωπα που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια των διαφόρων παρατάξεων, μπαίνουν στο ...μικροσκόπιο μιας τέτοιας ανάγνωσης, που δείχνει ότι η ατζέντα που διαμορφώνεται παραπέμπει... αλλού και όχι σε αυτοδιοικητικές εκλογές που το μείζον πρέπει να είναι η αποτελεσματική διαχείριση και η ανάδειξη των δημοτικών υποθέσεων προς όφελος των δημοτών.

Την ώρα που για λόγους εντυπωσιασμού και αντιπαράθεσης για την αντιπαράθεση, καταναλώνεται ο δημόσιος διάλογος με περιθωριακά ζητήματα, μένουν εκτός συζήτησης και γόνιμου διαλόγου θέματα της πόλης και των χωριών, των αναγκαίων υποδομών και υπηρεσιών που χρήζουν της προσοχής και της προτεραιότητας μιας δημοτικής αρχής. Προφανώς μια τέτοια συζήτηση, με μια τέτοια ατζέντα, προϋποθέτει επεξεργασία θέσεων και προγραμματικών δεσμεύσεων, γνώσεις και ιεράρχηση προτεραιοτήτων με αρχή, μέση και τέλος. Και μια τέτοια προετοιμασία δεν μπορεί να γίνει με προχειρότητες της στιγμής που δεν έχουν καμιά αναφορά σε συγκεκριμένα δεδομένα και λέγονται -όταν λέγονται- μόνο για λόγους εντυπωσιασμού, χωρίς κανένα περιεχόμενο.

Είναι έλλειμμα στην παρούσα φάση που διαμορφώνεται ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης του νησιού η απουσία από τη δημόσια συζήτηση, κυρίως στο νέο Δήμο Μυτιλήνης, ο προγραμματικός λόγος για το τι θα γίνει και η όλη κουβέντα να περιορίζεται μόνο στα πρόσωπα και στα πιθανά σενάρια που θα προκύψουν από την κάλπη. Ασφαλώς και τα πρόσωπα έχουν το ρόλο και τη βαρύτητά τους, αλλά δεν αρκούν αν την επόμενη μέρα που θα αναλάβουν δεν υπάρχει σχεδιασμός. Το γεγονός ότι ήδη θα ...τρέχουν μια σειρά έργα, που έχουν δρομολογηθεί από την παρούσα αρχή είναι μια κάποια «λύση» για το πρώτο διάστημα, αλλά η συνέχεια απαιτεί καλή προετοιμασία για την καλύτερη αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων που υπάρχουν με ρεαλιστικές προτάσεις, που θα έχουν την «ωριμότητα» για να υλοποιηθούν.

Ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης που προέκυψε στο νησί, πέρα από τα νέα δεδομένα που θεσμοθέτησε ο Κλεισθένης, που εκ των πραγμάτων διαφοροποιεί και τον μέχρι τώρα τρόπο διοίκησης με την αλλαγή του «δημαρχοκεντρικού» μοντέλου, θα έχει πλέον δυο δήμους που ενδεχομένως να λειτουργούν και ανταγωνιστικά, με άγνωστες προς το παρόν παραμέτρους. Ειδικά δε την πρώτη περίοδο που ο Δήμος Μυτιλήνης θα έχει το ...μαχαίρι και το πεπόνι στην εκτέλεση των έργων και στη διαχείριση πολλών υποθέσεων που θα έρχονται από το παρελθόν. Ελπίδα όλων είναι αυτός ο ανταγωνισμός να μην αποβεί τροχοπέδη με απρόβλεπτες καταστάσεις, δεδομένου ότι στο μεταβατικό στάδιο ο νέος Δήμος Δυτικής Λέσβου θα είναι άμεσα... εξαρτημένος για πολλά από εκείνον της Μυτιλήνης. Ευχή μας είναι αυτός ο... ανταγωνισμός και γιατί όχι και η συμπόρευση των δύο για θέματα κοινού ενδιαφέροντος και στόχευσης, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας άμιλλας που θα προωθήσει συνολικά το νησί και θα αναδείξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που ομολογουμένως και οι δυο δήμοι διαθέτουν.

Πέρα από το αποτέλεσμα της κάλπης, που έτσι κι αλλιώς είναι το μείζον σε αυτή τη χρονική συγκυρία, το ζητούμενο είναι τι μέλλει γενέσθαι την επόμενη μέρα, που για πάρα πολλούς λόγους δεν είναι καθόλου εύκολη για τις νέες δημοτικές αρχές που θα προκύψουν και με την όποια σύνδεσή τους!