Η τραγωδία στα Τέμπη έφερε τον πόνο, τη θλίψη και τον θυμό σε όλα τα ελληνικά σπίτια και όχι μόνο σε εκείνα που θρηνούν δικούς τους ανθρώπους ή βρέθηκαν στο μοιραίο δυστύχημα άνθρωποι τους. Κάθε κάτοικος της χώρας αναρωτιέται ευλόγως και οργίζεται, πως είναι δυνατόν να χάνονται τόσο άδικα τόσοι άνθρωποι επειδή κάποιος που βρίσκεται σε θέση ευθύνης έκανε το τραγικό λάθος και δεν γύρισε ένα κλειδί, αλλά και επειδή η πολιτεία δεν φρόντισε διαχρονικά να κάνει ό,τι έπρεπε για να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες που να προλαβαίνουν την καταστροφή και να ακυρώνουν το όποιο ανθρώπινο λάθος, όπως εν προκειμένω του σταθμάρχη της Λάρισας στη μοιραία αμαξοστοιχία. Προφανώς η φονική σύγκρουση των δυο τρένων συνέβη από ένα ανθρώπινο λάθος, όπως όλα τα στοιχεία συνηγορούν, αλλά όχι μόνο από αυτό, αλλά και από το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για να αποτραπεί αυτό το πολύνεκρο δυστύχημα, δεδομένου ότι τα ανθρώπινα λάθη πάντα υπάρχουν και γίνονται και κανένας εφησυχασμός δεν μπορεί να δικαιολογεί τις εγκληματικές παραλείψεις που εκ των υστέρων, μετά το φονικό συμβάν, διαπιστώνονται. Και εδώ έρχονται οι ευθύνες της Πολιτείας, διά των αρμοδίων αρχών και των παρεμβάσεων της, που θα πρέπει να αναζητηθούν διαχρονικά και σε βάθος για τα αίτια αυτής της τραγωδίας και για να δοθούν απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα και στα «γιατί» της κοινής γνώμης, αλλά κυρίως για να δοθούν λύσεις, το συντομότερο δυνατόν, για να μη ξανασυμβεί ποτέ μια τέτοια τραγωδία που βύθισε στον πόνο μια ολόκληρη χώρα. Για να πάψουν να υπάρχουν αυτές οι θανατοφόρες «μαύρες τρύπες» που πήραν μαζί τους τόσους ανθρώπους και μάλιστα τόσους νέους ανθρώπους γεμάτους όνειρα και φιλοδοξίες για το μέλλον.  

Η παραίτηση του αρμόδιου υπουργού Κ.Καραμανλή, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία, η σύσταση της τριμελούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων για να διερευνηθούν τα αίτια της τραγωδίας, η εμπλοκή της δικαιοσύνης για την διερεύνηση των όποιων ποινικών ευθυνών όλων των εμπλεκομένων όχι μόνο για το δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά και διαχρονικά, όπως και η δημόσια συγγνώμη του Πρωθυπουργού, είναι ασφαλώς κινήσεις στη σωστή κατεύθυνση που δείχνουν αναγνώριση του μεγέθους του τραγικού γεγονότος και των ευθυνών που το προκάλεσε και πρόθεση να αναζητηθούν τα αίτια προς κάθε κατεύθυνση. Όμως από μόνα τους όλα αυτά δεν αρκούν και ακούγονται ως ευχολόγια, αν δεν αποδοθούν ευθύνες και κυρίως αν δεν ληφθούν μέτρα που θα εξαλείψουν διά παντός τα αίτια που προκάλεσαν αυτήν την τραγωδία , ώστε να μην ξανασυμβεί και η μετακίνηση με τρένο να παρέχει ασφάλεια που δεν θα επιδέχεται αμφισβήτησης και δεν θα επηρεάζεται από την όποια ανθρώπινη αστοχία ή παράλειψη. Και τώρα που η χώρα είναι θυμωμένη γι αυτό το αναπάντεχο ...κακό που της έτυχε, η κυβέρνηση πρέπει να δείξει και να αποδείξει με συγκεκριμένες ενέργειες ότι αφουγκράζεται την κοινωνία. Αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά να δείξει την πολιτική ωριμότητα που απαιτούν οι συνθήκες, ώστε η κοινωνία να ενημερωθεί και για τα «φαντάσματα» του οργανισμού που διαχειρίζεται αυτό το μεταφορικό μέσο, αλλά να δει να αποδίδονται ευθύνες και σε όσους επέτρεψαν να λειτουργεί με «μαύρες τρύπες» και να κινούνται πάνω σε ένα προβληματικό και ανασφαλές σιδηροδρομικό δίκτυο τα τρένα μεταφέροντας ανυποψίαστους για το τι μπορούν να πάθουν ανθρώπους. Όπως και έπαθαν!  

Η τραγωδία στα Τέμπη και τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα που τη συνοδεύουν δημιουργούν εκ των πραγμάτων ένα νέο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα βαδίσει η χώρα το επόμενο διάστημα που η συγκυρία τα έφερε έτσι, να είναι μια ανάσα πριν την προκήρυξη των εκλογών μιας πολύ κρίσιμης αναμέτρησης για το μέλλον της πατρίδας μας. Το πρώτο που περιμένουν οι πολίτες από αυτήν την υπόθεση είναι να υπάρξουν ουσιαστικές απαντήσεις, που θα βασίζονται σε πραγματική έρευνα και όχι σε προχειρότητες και σε ακούσματα του ενός και του άλλου, και που θα λένε τεκμηριωμένα την αλήθεια για τους υπεύθυνους αυτής της ανείπωτης τραγωδίας, οι οποίοι θα πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν για τις όποιες ευθύνες τους. Και επειδή το όλο εγχείρημα αυτό απαιτεί υπευθυνότητα θέλουμε να πιστεύουμε ότι στη μνήμη των αδικοχαμένων αυτών συνανθρώπων μας, του τρομερού δυστυχήματος, όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον έναν ή άλλο τρόπο , θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα επιδιώξουν είτε να καλύψουν ή να συγκαλύψουν ευθύνες που υπάρχουν , ούτε και να «κρυφτούν» με φτηνές δικαιολογίες και υπεκφυγές που εκθέτουν «εαυτούς και αλλήλους». Κομματικές σκοπιμότητες και προσπάθειες πολιτικής εκμετάλλευσης της τραγωδίας αυτής, ρίχνοντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλο για να βγουν λιγότερο αλώβητοι, όχι μόνο δεν πρέπει να έχουν θέση στην υπόθεση αυτή , αλλά είμαστε βέβαιοι ότι θα βρουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, τουλάχιστον από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που μπορεί να κρίνει ποιος ειλικρινά αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν και ποιος... κρύβεται. Και η πολιτική εκμετάλλευση μιας τέτοιας τραγωδίας, όταν το ζητούμενο, μετά τη διερεύνηση του ίδιου του δυστυχήματος και των αιτιών που το προκάλεσε, είναι να μην ξανασυμβεί ποτέ άλλο παρόμοιο συμβάν, είναι ό,τι χειρότερο για το πολιτικό σύστημα συνολικά που δεν μαθαίνει από τα λάθη του και γι αυτό δεν διορθώνεται. Είναι αποκρουστικό το θέαμα και εκθέτει όσους το επιχειρούν , χωρίς κανέναν ενδοιασμό, η ανείπωτη αυτή τραγωδία να γίνεται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, αντί από κοινού και με την αναγκαία συναίνεση να αναζητηθούν προς κάθε κατεύθυνση και οι ευθύνες των εμπλεκομένων προσώπων, αλλά και οι παραλείψεις και τα λάθη των θεσμικών οργάνων της Πολιτείας που συνέβαλαν στο να χαθούν εν έτει 2023, 57 άνθρωποι που επέλεξαν να μετακινηθούν με το «ασφαλέστερο» υποτίθεται μεταφορικό μέσο.  

Δυστυχώς η τραγωδία των Τεμπών, που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, άλλαξε από τη μια στιγμή στην άλλη τα δεδομένα και τα διλήμματα για την επόμενη μέρα στη χώρα μας, που μοιάζουν εν πολλοίς ξεπερασμένα. Η ΝΔ για παράδειγμα προέβαλε ως προεκλογικό αφήγημα, μεταξύ των άλλων τη μεταρρύθμιση του κράτους επί των ημερών της με την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών της. Όμως τώρα μετά αυτήν την τραγωδία, με τις δεδομένες καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, που θα μπορούσε να αποτρέψει αυτό το πολύνεκρο δυστύχημα, είναι θολό το αφήγημα και δεν είναι αρκετό για να αναδείξει την όποια διαφορά από τον κύριο πολιτικό αντίπαλο. Και επειδή , όπως και να το κάνουμε, η τραγωδία θα είναι στην προεκλογική ατζέντα και θα ...παίζει στην πολιτική αντιπαράθεση, η κυβέρνηση εκ των πραγμάτων θα βρεθεί απολογούμενη , γιατί ανεξαρτήτως των διαχρονικών ευθυνών όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία χρόνια -γιατί ευθύνες υπάρχουν διαχρονικά στην υπόθεση των σιδηροδρόμων- η «βόμβα» έσκασε τώρα και το κυβερνών κόμμα δύσκολα μπορεί να αποφύγει τις συνέπειες στις επικείμενες κάλπες, όταν μάλιστα θα είναι τόσο νωπές οι μνήμες από το τραγικό δυστύχημα. Ωστόσο και η άλλη πλευρά δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το ...χάλι στα τρένα, αφού για τις καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων έχει τη δική της συμβολή, μόνο που επί των ημερών της δεν συνέβη ένα τέτοιο τραγικό ατύχημα, όπως αποδεικνύεται από όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας αυτές τις μέρες από καθαρή ...τύχη και όχι γιατί οι σιδηροδρομικές συγκοινωνίες στη χώρα μας πληρούσαν τους όρους ασφαλείας που έπρεπε. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που αν δεν έχει συνέχεια και συνέπεια από το πολιτικό σύστημα συνολικά, δυστυχώς πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να βρεθούμε ως χώρα και κοινωνία προ δυσάρεστων γεγονότων σαν αυτό που συνέβη στα Τέμπη. Και τότε και η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και κυρίως των κομμάτων που έχουν ασκήσει εξουσία μπαίνει και πάλι στο στόχαστρο και ένα μέρος της κοινωνίας εναποθέτει τις ελπίδες του σε «αντισυστημικές» δυνάμεις , όπως συνέβη και στο πρόσφατο παρελθόν με τα γνωστά αποτελέσματα. Αυτός είναι ένας ορατός κίνδυνος που πρέπει να αποφευχθεί για να μη μπούμε ξανά σε απρόβλεπτες περιπέτειες. 

Και για να συμβεί αυτό θα πρέπει η κυβέρνηση, που είναι η πρώτη που ελέγχεται, για λάθη και παραλείψεις, να κάνει ό,τι πρέπει για να υπάρξουν απαντήσεις και απόδοση ευθυνών. Γιατί μπορεί η παραίτηση Καραμανλή, ως μια ασυνήθιστη κίνηση για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα να λειτούργησε εκτονωτικά σε κάποιο βαθμό , αλλά δεν φτάνει. Γιατί η διερεύνηση των ευθυνών διαχρονικά πρέπει να φθάσει μέχρι...τέλους! Και είναι ο μόνος δρόμος για να μη δοθεί χώρος σε αντισυστημικές δυνάμεις να ...ψαρεύουν σε «θολά» νερά λειτουργώντας διαλυτικά για τους δημοκρατικούς θεσμούς και την κοινοβουλευτική ομαλότητα. Ζητείται λοιπόν σοβαρότητα από τα κόμματα, να σεβαστούν τη μνήμη των νεκρών του δυστυχήματος και να αποφύγουν τον εύκολο λαϊκισμό και τους γνωστούς συμψηφισμούς, που συνιστούν, χωρίς καμιά αμφιβολία, προσβολή στη νοημοσύνη των πολιτών και πολύ περισσότερο ασέβεια στις οικογένειες των νεκρών και των τωρινών και των προηγούμενων τραγωδιών που συνέβησαν στη χώρα μας. Είναι γεγονός ότι το βαρύ αυτό σκηνικό που βιώνει η χώρα θα επηρεάσει και το προεκλογικό κλίμα, πρωτίστως τις αποφάσεις για τον χρόνο των εκλογών, αλλά κυρίως τις επιλογές του εκλογικού σώματος όταν θα κληθεί να αποφασίσει, με διαφοροποιημένα εκ των πραγμάτων διλήμματα μετά την ανείπωτη αυτή τραγωδία. Δυστυχώς σε συνθήκες εθνικού πένθους , με πολλά αναπάντητα ερωτήματα και συλλογική απογοήτευση που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε οργή, η ετυμηγορία του εκλογικού σώματος είναι εντελώς απρόβλεπτη. Γιατί τα «γεγονότα» ήταν απρόβλεπτα, ακυρώνοντας τους όποιους κυβερνητικούς και κομματικούς σχεδιασμούς. Και με αυτά τα δεδομένα είναι απρόβλεπτες και οι μετεκλογικές εξελίξεις και διεργασίες, αφού οι μέχρι πρότινος «βεβαιότητες» και στοχεύσεις εκ των πραγμάτων θα πρέπει να επανεκτιμηθούν. Πως μπορεί άλλωστε να γίνει διαφορετικά όταν η τραγωδία έφερε τα πάνω κάτω στη χώρα και προφανώς και στα ζητούμενα της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης.