Καταστροφή της αυτοφυούς μελισσοκομικής χλωρίδας στα νησιά του Αιγαίου, διαπιστώνει σε ερώτηση του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάλλης -ερώτηση που συνυπογράφουν συνολικά 39 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι οποίοι, μεταξύ άλλων, τονίζουν: «Σήμερα στη Λήμνο, όπως και στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, φύεται το περίφημο θυμάρι, η ρίγανη, το θρούμπι, το φασκόμηλο και άλλα αρωματικά φυτά. Το συγκριτικό πλεονέκτημα του νησιού είναι οι θυμαρότοποί του, στους οποίους οφείλει την εξαιρετική ποιότητα του μελιού της. Το αιθέριο έλαιο που παράγει το θυμάρι που φύεται στη Λήμνο, είναι εξαιρετικό και εκτιμάται ότι δίνει σχεδόν την τριπλάσια ποσότητα από οποιοδήποτε άλλο θυμάρι της Μεσογείου. Ωστόσο, οι εν λόγω εκτάσεις ολοένα και περιορίζονται. Το θυμάρι, όπως και τα λοιπά αρωματικά φυτά, έχουν δυο βασικούς εχθρούς. Τη φωτιά και την υπερβόσκηση. Ειδικά, η φωτιά μπορεί να τα εξαφανίσει. Η πρώτη μεγάλη μείωση των θυμαρότοπων έλαβε χώρα στη δεκαετία του 1980, λόγω των πυρκαγιών. Σήμερα, ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Λήμνου καταγγέλλει συστηματική προσπάθεια αφανισμού των θυμαρότοπων όχι τόσο από την βόσκηση των ζώων αλλά κυρίως από τις τεχνητές φωτιές που βάζουν οι κτηνοτρόφοι. Το τελευταίο μόνο έτος περισσότερα από 800 στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων επλήγησαν από πυρκαγιές, σύμφωνα με τα στοιχεία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λήμνου.

Το νομοθετικό πλαίσιο προστασίας είναι, κατά τα φαινόμενα, επαρκές. Από το 1934 προβλέπεται η δυνατότητα απαγόρευσης καταστροφής της “μελισσοτροφικής χλωρίδος”, η οποία δυνατότητα αξιοποιείται τη δεκαετία του 1960, με την έκδοση διαταγμάτων απαγόρευσης κοπής και εκρίζωσης μεταξύ άλλων και του θυμαριού, τα οποία βρίσκονται ακόμα σε ισχύ».

Ανάλογα φαινόμενα παρατηρούνται στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καλούν τους συναρμόδιους υπουργούς να απαντήσουν αν υφίστανται προσωρινά διαχειριστικά σχέδια βόσκησης γενικά και τι ισχύει για το νησί της Λήμνου ειδικότερα, σε ποιο στάδιο βρίσκεται η σύνταξη των οριστικών Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης και πώς θα μπορούσαν να διευκολυνθούν οι Πυροσβεστικές Υπηρεσίες προκειμένου να λειτουργήσουν στις περιπτώσεις αυτές, ως φορείς καταστολής των πυρκαγιών και προστασίας του φυσικού πλούτου. Επίσης ζητούν να εκδοθεί διευκρινιστική εγκύκλιος, στην οποία να περιγράφεται αναλυτικά όλο το καθεστώς προστασίας των ιδιωτικών και δημόσιων χορτολιβαδικών εκτάσεων, είτε αξιοποιούνται ως βοσκότοποι, είτε όχι, ώστε να καθίσταται σαφές και το πλαίσιο δίωξης των υπευθύνων.