Εκλογικό έτος χαρακτηρίζεται το 2023 και ορθώς, αφού τους επόμενους μήνες, αναμένονται να διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές, δοθέντος ότι λήγει στις αρχές Ιουλίου η κυβερνητική θητεία της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και οι αυτοδιοικητικές σε Δήμους και Περιφέρειες, οι οποίες έχουν προσδιοριστεί να γίνουν σε δυο γύρους το πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου. Παραμένουν ωστόσο ακόμη άγνωστοι πολλοί παράμετροι που σχετίζονται με τις εκλογικές αυτές αναμετρήσεις. Και όλα αυτά, ενώ ήδη εδώ και πολύ καιρό, έχει «ανάψει» για τα καλά το προεκλογικό κλίμα με το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες να επανέρχεται κατά καιρούς στο προσκήνιο, κρατώντας σε εκλογική επαγρύπνηση όλα τα κόμματα. Με δεδομένο πάντως ότι ήδη βρισκόμαστε στο 2023 και «επισήμως» ανακοινώθηκε και λέγεται ότι οι εκλογές θα γίνουν από τον προσεχή Απρίλιο και μετά, διαρρέοντας ως πιθανότερες ημερομηνίες που θα στηθούν οι κάλπες τις δυο πρώτες Κυριακές του Απριλίου, ουσιαστικά έχουμε μια άτυπη τρίμηνη προεκλογική περίοδο, που με την αναμενόμενη επίσημη προκήρυξη των εκλογών και τη διάλυση της Βουλής, θα προσδιοριστεί επακριβώς και η ημερομηνία τους. Το γεγονός, αν πράγματι έτσι εξελιχθούν τα πράγματα και δεν προκύψει κάτι απρόβλεπτο, ουσιαστικά δεν θα μιλάμε για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, όταν θα απέχουμε μόλις 2-3 μήνες από την λήξη της 4ετούς θητείας της σημερινής κυβέρνησης, καθιστώντας τον πρωθυπουργό συνεπή όταν δήλωνε ότι θα την εξαντλήσει. Μάλιστα το γεγονός ότι είναι πολύ πιθανό να έχουμε λόγω απλής αναλογικής και δεύτερη προσφυγή σε κάλπες και ως εκ τούτου ένα επιπλέον τουλάχιστον δίμηνο μέχρι να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, ενδεχομένως και να «δικαιολογείται» η επίσπευση των εκλογών κατά 2-3 μήνες. Αυτό ωστόσο που είναι απορίας άξιο, σε σημείο μάλιστα που μπλοκάρει καταστάσεις, είναι γιατί ακόμη υπάρχει τέτοια μυστικοπάθεια και στάση αναμονής σε ότι αφορά τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων. Αν εξαιρέσει κανείς τις εδώ και πολύ καιρό μεμονωμένες ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων από μέρους του κυβερνώντος κόμματος, κυρίως για την κάθοδο των εξωκοινοβουλευτικών στελεχών του και τις εσωκομματικές διεργασίες του ΠΑΣΟΚ που πήραν κάποια ανεπίσημη δημοσιότητα, πολύ λίγα γνωρίζουμε ποια πρόσωπα θα διεκδικήσουν την ψήφο του εκλογικού σώματος από κάθε κόμμα και στον τόπο μας.  

Η τακτική αυτή πέρα από το γεγονός ότι δημιουργεί υποψηφίους «δύο ταχυτήτων», αυτούς δηλαδή που είναι εν ενεργεία βουλευτές ή έχουν πάρει το «πράσινο φως» για να πολιτευτούν, και τους άλλους που είναι σε αναμονή και περιμένουν πότε θα δεήσει ο αρχηγός ή το όποιο άλλο κομματικό όργανο να αποφασίσει ποια τελικά πρόσωπα θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια, ώστε και οι ...δεύτεροι να ξεκινήσουν τον προεκλογικό τους αγώνα. Ενδεχομένως στο ...παρασκήνιο και στις εσωκομματικές διεργασίες οι ενδιαφερόμενοι μπορεί να γνωρίζουν κάτι παραπάνω, αν δηλαδή θα συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του κόμματος τους, αλλά όσο αυτά δεν ανακοινώνονται και επισήμως, επειδή κατά το παρελθόν έχουν γίνει πολλές ...στραβές την τελευταία στιγμή που ανέτρεψαν «κλεισμένες» καταστάσεις, κανείς δεν «ρισκάρει» να εκτεθεί προκαταβολικά όσο υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα. Έτσι και στον τόπο μας παρατηρείται αυτή η «σιγή ιχθύος» αν και βρισκόμαστε μια ανάσα πριν τις κάλπες, προκαλώντας εύλογη δυσφορία στα κομματικά επιτελεία και ας μη το δείχνουν! Και αν εξαιρέσει κανείς το ΚΚΕ, που εκ των προτέρων -πριν δηλαδή τις εκλογές- προαποφασίζει ποιο πρόσωπο από το ψηφοδέλτιο θα πριμοδοτηθεί για να εκλεγεί, κατευθύνοντας με την «γραμμή» σταυροδοσίας που έχουν συνηθίσει να περνά στους ψηφοφόρους του, σε όλα τα άλλα κόμματα το «παιχνίδι» μεταξύ των υποψηφίων είναι ανοιχτό, υπάρχει δηλαδή ανταγωνισμός και προφανώς και δυνατά «φαβορί» και «αουτσάιντερ»! Ασφαλώς και στη δική μας εκλογική περιφέρεια υπάρχουν τα ακλόνητα φαβορί, που δύσκολα μπορεί να χάσουν και οι υποψηφιότητες που προσδοκούν σε μια καλή παρουσία, ενδεχομένως ως μια παρακαταθήκη για το μέλλον, ή ως πολιτική «επένδυση» πέρα από το χώρο της κεντρικής πολιτικής σκηνής, πρωτίστως στην αυτοδιοίκηση. 

Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στη Λέσβο οι τρεις εν ενεργεία βουλευτές, από τη στιγμή που το κόμμα τους εκλέξει έδρα, αναμένεται να επανεκλεγούν, και θα είναι τεράστια έκπληξη αν συμβεί οτιδήποτε άλλο. Αν για τα δυο μεγαλύτερα κόμματα, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται βέβαιο, με βάση το εκλογικό σύστημα και τους σημερινούς συσχετισμούς ότι θα εκλέξουν από έναν βουλευτή, με τον νυν αντιπρόεδρο της Βουλής Χαρ. Αθανασίου από το κυβερνών κόμμα και τον Γιάννη Μπουρνού από τον ΣΥΡΙΖΑ να έχουν τον «πρώτο λόγο», δεν ισχύει το ίδιο με την περίπτωση της νυν βουλευτίνας Μαρίας Κομνηνάκα που για να επανεκλεγεί θα πρέπει και το κόμμα της, το ΚΚΕ, να πάρει την τρίτη κοινοβουλευτική έδρα, την οποία όμως διεκδικεί με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας στις επικείμενες εκλογές και το ΠΑΣΟΚ, μετά από απουσία οκτώ περίπου ετών! Με βάση λοιπόν τις παραπάνω εκτιμήσεις, σε μια πρώτη ανάγνωση, φαίνεται ότι το απρόβλεπτο στοιχείο των επικείμενων βουλευτικών εκλογών σε ότι αφορά την κατανομή των εδρών, τουλάχιστον στην εκλογική μας περιφέρεια, είναι που θα ...κάτσει η τρίτη έδρα, αν θα την πάρει πάλι το ΚΚΕ ή αν θα αλλάξει χέρια. Ωστόσο βλέποντας κανείς την «μεγάλη εικόνα», το πιο είναι το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών στη χώρα μας με βάση τους εκλογικούς στόχους του κάθε κόμματος όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο , αλλά πανελλαδικά, οφείλει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη και σε τοπικό επίπεδο, την στελέχωση των ψηφοδελτίων. Γιατί μη ανταγωνιστικά ψηφοδέλτια, που εκτός της ισχυρής υποψηφιότητας οι άλλες είναι «διακοσμητικές», ίσα -ίσα για να συμπληρωθούν οι θέσεις, είναι βέβαιο ότι θα υπολείπονται σε δυναμική και σε εμβέλεια και αυτό ειδικά σε αυτές τις εκλογές, όπου πολλά παίζονται στις λεπτομέρειες, μπορεί να έχει εκλογικό κόστος. Και επειδή στα μεγάλα κυρίως κόμματα, πέρα από την θεμιτή αντιπαλότητα μεταξύ των κομμάτων, πολλές φορές η ενδοπαραταξιακή αντιπαλότητα είναι πιο έντονη, μεταξύ των υποψηφίων του ίδιου κόμματος έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτά τα φαινόμενα να περιοριστούν στο ελάχιστο, ώστε να μη λειτουργήσουν αποτρεπτικά, αλλά πολυσυλλεκτικά στην προσέλκυση ψηφοφόρων, αξιοποιώντας και τις προσωπικές συμπάθειες των υποψηφίων. Ασφαλώς οι βουλευτικές εκλογές πάντα έχουν το προσωπικό στοιχείο της παρουσίας και της εμβέλειας του κάθε υποψηφίου, αλλά δεν παύουν να αποτυπώνουν τις πολιτικές προτιμήσεις του εκλογικού σώματος στην δεδομένη στιγμή. 

Τούτων δοθέντων λοιπόν η στελέχωση των ψηφοδελτίων και στη Λέσβο θα πρέπει να υπηρετούν πέρα από τους προσωπικούς στόχους των υποψηφίων και τους πολιτικούς- εκλογικούς στόχους των κομμάτων τους. Ειδικά το ψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος με δεδομένο ότι εκλογικός στόχος του, όπως έχει ανακοινώσει είναι η επίτευξη της αυτοδυναμίας, πέρα από το γεγονός ότι θα πρέπει να συσπειρώσει όλες τις «φυλές» της ΝΔ- που δεν ...τρέφουν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους- θα πρέπει να μπορεί απευθύνεται και σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, χωρίς την στήριξη του οποίου δύσκολα θα επιτευχθεί. Εχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε ποια πρόσωπα θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο της, πέρα από την ομολογουμένως ισχυρή υποψηφιότητα του Χαρ. Αθανασίου, ποιο πρόσωπο θα αποτελέσει τον αντίπαλο πόλο στο ψηφόδελτιο-πληροφορίες θέλουν να έχει «κλειδώσει» η υποψηφιότητα του Αρη Χατζηκομνηνού- και ποια θα είναι τα άλλα νέα (;) πρόσωπα που θα επιλεγούν. Θα είναι ο επίτιμος αρχηγός του ΓΕΣ και πρώην υφυπουργός Αμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής που κατά καιρούς έχει ακουστεί ως μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα είτε για τις εθνικές εκλογές είτε για την Περιφέρεια, που δεν παύει να είναι μια αξιοπρόσεκτη παρουσία που μπορεί να μην έχει τα χαρακτηριστικά της ισχυρής υποψηφιότητας σε αυτή την φάση που μπορεί να ανακατέψει την «τράπουλα», όμως είναι ένα πρόσωπο κύρους με ό,τι σημαίνει αυτό. Οσον αφορά τον Μεσοτοπίτη στην καταγωγή δημοσιογράφο και ειδικό σύμβουλο του πρωθυπουργού Ιάσωνα Πιπίνη, που πριν από κάποιους μήνες είχε έντονη και συνεχή κινητικότητα στο νησί εμφανιζόμενος ως εν δυνάμει «υποψήφιος», το τελευταίο διάστημα έχει «εξαφανιστεί» αν και η περίοδος των εορτών ενδεικνυόταν για μια περαιτέρω παρουσία, γεγονός που ενδεχομένως να σημαίνει ότι το αρχικό ενδιαφέρον και η κινητικότητα ήταν διερευνητική μιας πιθανής υποψηφιότητας η οποία μάλλον ...τελείωσε! Αλλά όπως και να έχει ήγγικεν η ώρα των επίσημων ανακοινώσεων για να πληροφορηθούμε και τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο στο νομό μας. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι η ενδοπαραταξιακή «μάχη» με «ανταγωνιστικό» ψηφοδέλτιο δόθηκε στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, όταν ο σημερινός βουλευτής του κόμματος Γιάννης Μπουρνούς επικράτησε του τότε βουλευτή Γιώργου Πάλλη, αλλάζοντας χέρια η έδρα, μεταξύ δυο στελεχών της ίδιας γενιάς. Οι πληροφορίες θέλουν ο Γ. Πάλλης να μην προτίθεται να είναι ξανά υποψήφιος και το πιθανότερο είναι να έχουμε μια ριζική ανανέωση προσώπων που θα το στελεχώσουν, με κυρίαρχη πάντως την παρουσία του νυν βουλευτή Γ. Μπουρνού. Το γεγονός ότι και στον συγκεκριμένο χώρο υπάρχουν οι εσωκομματικές κόντρες, που άλλωστε δεν έχουν εκλείψει και ποτέ, έχει ενδιαφέρον ποια πρόσωπα θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο που πέρα από την ανανέωση θα δίνουν και δυναμική. Τέλος το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, με όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα γνωστά θα «κοντραριστεί» με το ΚΚΕ για την τρίτη θέση στο νομό διεκδικώντας να πάρει αυτό την έδρα. Το γεγονός ότι από τα πρόσωπα που το στελεχώνουν δεν υπάρχει κάποιο που εμφανώς να υπερτερεί-εκτός και αν την τελευταία στιγμή προκύψει υποψηφιότητα του Νίκου Σηφουνάκη- το καθιστά αρκετά ενδοπαραταξιακά ανταγωνιστικό και αυτό έχει τη σημασία του. 

Επειδή όμως οι εκλογές είναι πολύ κοντά και οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν έγκαιρα ποιοι διεκδικούν τη ψήφο τους, νομίζουμε ότι τα επιτελεία των κομμάτων οφείλουν να καταλήξουν και να ανακοινώσουν ...χθές τους υποψηφίους που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτιά τους . Αρκετά με τους «γρίφους» και τα παρασκήνια, όταν ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι ...κάλπες!