Μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο ΚΥΤ της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020 και τη δημιουργία της δομής στο πεδίο βολής στο Καρά Τεπέ, προκειμένου να στεγαστούν οι άστεγοι αιτούντες άσυλου που βρέθηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο, τέθηκε από την αρχή θέμα προσωρινότητας της συγκεκριμένης δομής και υπήρξε έντονη αντίδραση της δημοτικής αρχής Μυτιλήνης, γιατί αντί να απομακρυνθεί η νέα αυτή δομή από τον κύριο αστικό ιστό της πόλης, ήρθε πολύ κοντύτερα και μάλιστα επί ενός κεντρικού οδικού άξονα, με ό,τι αυτό σημαίνει για την εικόνα που εκπέμπει ένα από τα κεντρικότερα σημεία διαδρομών του νησιού. Επειδή είναι γνωστό ότι τίποτα δεν είναι ...μονιμότερο του προσωρινού, άμεσος ήταν ο προβληματισμός των φορέων της περιοχής και κυρίως του δήμου Μυτιλήνης για το τι μέλλει γενέσθαι με νέο ΚΥΤ, δεδομένης της καταστροφής του μέχρι τότε κέντρου υποδοχής της Μόριας και της απόφασης αυτό να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα. Γιατί κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης δεν υπήρχε περίπτωση να μην υπάρξει στη Λέσβο, όπως και στα άλλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που είναι σημεία υποδοχής και το δίλημμα ήταν σαφές και επιτακτικό και κάθε αδράνεια επί του συγκεκριμένου εγκυμονούσε τον κίνδυνο η περιοχή του Καρά Τεπέ να καταστεί μια περιοχή προσφύγων και μεταναστών, με μόνιμες υποδομές, δίπλα στην πρωτεύουσα του νησιού. Γιατί πέρα από την προσωρινή δομή στο Πεδίο Βολής , ήδη υπήρχε και ο δημοτικός καταυλισμός του Καρά Τεπέ, και όλη αυτή η εικόνα έπεφτε πολύ βαριά για να την σηκώσει η πόλη και η τοπική κοινωνία. Ευτυχώς όμως η αντίδραση της δημοτικής αρχής και η αλλαγή πλεύσης της, από το προηγούμενο αφήγημα της σε σχέση με το μεταναστευτικό, ήταν άμεση και αποφασιστική και άλλαξε τα μέχρι τότε δεδομένα. Ποια ήταν αυτή; Η βούληση να συναινέσει στη δημιουργία νέου «κλειστού» κέντρου υποδοχής, στα γεωγραφικά όρια μάλιστα του δήμου Μυτιλήνης με την προϋπόθεση ότι αυτό θα κατασκευαστεί εκτός κατοικημένης περιοχής, ότι θα προχωρήσει η σταδιακή αποσυμφόρηση του νησιού και το κλείσιμο όλων των διάσπαρτων δομών συμπεριλαμβανομένης και της προσωρινής. 

Ευτυχώς... πλάτη στην απόφαση αυτή της δημοτικής αρχής, που είχε και εσωτερικές διαφοροποιήσεις, έβαλαν και σύμβουλοι της αντιπολίτευσης και άλλοι τοπικοί παράγοντες και η κυβέρνηση δεσμεύτηκε σε ένα χρονοδιάγραμμα ενεργειών προκειμένου η διαχείριση του μεταναστευτικού να μπει σε μια τάξη. Και το ευτύχημα είναι ότι παρά τις όποιες αρχικές παλινωδίες και καθυστερήσεις, ένεκα και εξωγενών παραγόντων, κυρίως λόγω της πανδημίας, οι κυβερνητικές δεσμεύσεις υλοποιήθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους, γεγονός που αποτυπώνεται και στην εικόνα που έχει σήμερα το μεταναστευτικό στο νησί. Γιατί με δεδομένο το γεγονός ότι πλέον τα θαλάσσια σύνορά μας δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι», περιορίστηκαν στο ελάχιστο οι νέες αφίξεις καθιστώντας εφικτή τη σταδιακή αποσυμφόρηση, έτσι ώστε σήμερα να διαμένουν στη μοναδική δομή φιλοξενίας που λειτουργεί στο νησί, περί τα 1800 άτομα, αριθμός που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ από το 2015. Ενώ και όλες οι άλλες δομές φιλοξενίας, αλλά και τα σπίτια της πόλης που φιλοξενούσαν μετανάστες έκλεισαν. Και έμενε να υλοποιηθεί και η απόφαση για τη δημιουργία της «κλειστής» και ελεγχόμενης δομής στην περιοχή της Βάστριας, που επιλέχθηκε ως η περιοχή που βρίσκεται εκτός αστικού ιστού και μακριά από τον κόσμο, προκειμένου να «θωρακιστεί» με τις αναγκαίες υποδομές για να μπορεί να γίνει η διαχείριση με τον καλύτερο και ασφαλέστερο τρόπο στις όποιες νέες μεταναστευτικές ροές προκύψουν. Και το ζήτημα της ύπαρξης ενός τέτοιου κέντρου υποδοχής στη Λέσβο, από τη στιγμή που το νησί λόγω της γεωγραφικής του θέσης βρίσκεται στους δρόμους των μεταναστευτικών ροών, κατά κάποιο τρόπο είναι ένα αναγκαίο «κακό», που δεν μπορεί να αποφύγει, υπό τις παρούσες συνθήκες και με δεδομένο το απρόβλεπτο των μελλοντικών εξελίξεων. Μακάρι να ήταν διαφορετικά. Και αυτήν την αναγκαιότητα καταλαβαίνει και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης, παρά την δεδομένη δυσφορία για την κατάσταση, διαπιστώνοντας από την εξέλιξη των πραγμάτων, ότι οι κυβερνητικές δεσμεύσεις υλοποιούνται και η εικόνα του μεταναστευτικού και στο νησί μας έχει αισθητά βελτιωθεί, χωρίς καμιά αμφιβολία. Και όποιος δεν το βλέπει αυτό ή εθελοτυφλεί, ή συνειδητά υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες.  

Αυτή η νέα κατάσταση, που φαίνεται όμως ότι κάποιοι αρνούνται να αποδεχθούν, γιατί προφανώς δεν μπορούν να παραδεχθούν ότι διαψεύστηκαν οι εικασίες και οι ισχυρισμοί τους, εμμένοντας στις ιδεοληψίες τους και στο αφήγημα τους για το μεταναστευτικό σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, προσδοκώντας πολιτικά και όχι μόνο «οφέλη». Γιατί δυστυχώς η πραγματικότητα δεν επιδέχεται παρερμηνείες και όσοι αρνούνται να την αποδεχθούν , αν δεν είναι εμμονικοί και ιδεοληπτικοί, πολύ φοβόμαστε ότι υπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα, υποκρύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις τους. Γιατί τι άλλο είναι η άρνηση της κατασκευής του «κλειστού» και καλά ελεγχόμενου κέντρου υποδοχής μεταναστών, που δρομολογείται να γίνει εκτός κατοικημένης περιοχής στη Βάστρια, προκειμένου να «θωρακιστεί» το νησί με μια δομή που θα έχει τις αναγκαίες υποδομές για ανθρώπινες συνθήκες διαμονής για το διάστημα που θα χρειαστεί για τους φιλοξενούμενους σε αυτήν, αλλά και ασφάλεια και για την τοπική κοινωνία, προκειμένου να μην ξαναζήσει καταστάσεις ...Μόριας; Γιατί όσοι εναντιώνονται στη δομή στη Βάστρια, εμμέσως πλην σαφώς συνηγορούν και προκρίνουν να μονιμοποιηθεί η προσωρινή δομή στο Καρά Τεπέ, διατηρώντας έτσι τη δομή αυτή, που βρίσκεται εντός του αστικού ιστού και μια ανάσα από την πόλη και τα γύρω χωριά της, ενεργή και σε δημόσια θέα και για τους επισκέπτες του νησιού μας. Γιατί υπάρχουν και ποικίλα άλλα συμφέροντα, προσωπικά ή επιχειρηματικά που περιπλέκονται γύρω από το μεταναστευτικό και που «βολεύονται» να παραμείνουν ως έχουν τα πράγματα.  

Δεν είναι τυχαίες άλλωστε και οι διαρροές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε μέσα ενημέρωσης και άλλα κοινωνικής δικτύωσης, που «προτρέπουν» τους κυβερνητικούς αρμόδιους να δουν σοβαρά το ενδεχόμενο μονιμοποίησης του Καρά Τεπέ, γιατί η περίπτωση της Βάστριας θα βρεί αντιδράσεις και εμπόδια, όπως «απειλεί» η αυτοχριζόμενη ...«συντονιστική επιτροπή», που καλεί τον Λεσβιακό λαό «στις επάλξεις» προαναγγέλοντας «μάχες», μία από τις οποίες έγινε προχθές στο λιμάνι. Ενώ και διάφοροι «συνοδοιπόροι» της στο διαδίκτυο, που εμφανιζόμενοι ως ...υπερπατριώτες «ξιφουλκούν» κατά εκείνων των τοπικών παραγόντων, που τόλμησαν να πάρουν πρωτοβουλίες και να αναλάβουν τις ευθύνες τους κόντρα στο λαϊκισμό, για να δρομολογηθούν οι αναγκαίες λύσεις προκειμένου το μεταναστευτικό να καταστεί απολύτως διαχειρίσιμο και καλά ελεγχόμενο. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο! Το εντυπωσιακό είναι ότι κάποιοι «βαυκαλίζονται» ότι θα ξαναζήσουν, μέρες της παλλεσβιακής κινητοποίησης του 2019 όταν σύσσωμοι φορείς και κοινωνία του νησιού διαμαρτυρήθηκαν για την κατάσταση του μεταναστευτικού τότε, ή μέρες... Καράβας με τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ! Μόνο που η σημερινή εικόνα στη Λέσβο δεν προσομοιάζει καθόλου με αυτές τις περιόδους που η κοινωνία ήταν στα ...κάγκελα, που θα δικαιολογούσε και την όποια αντίδραση και διαμαρτυρία της τοπικής κοινωνίας. Και αυτό οφείλουν να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι και οι όποιοι άλλοι εμπλεκόμενοι φορείς, χωρίς περαιτέρω υπαναχωρήσεις, προκειμένου η δημιουργία της «κλειστής» δομής, να υλοποιηθεί το ταχύτερο δυνατόν, αλλάζοντας και το τοπίο στη διαχείριση του μεταναστευτικού στο νησί μας, αφού σύμφωνα με την κυβερνητική δέσμευση η ολοκλήρωση και η λειτουργία της θα σημάνει και το κλείσιμο της προσωρινής δομής στο Μαυροβούνι που είναι και το επιθυμητό. Και στο εγχείρημα αυτό η στάση και των τοπικών παραγόντων είναι κρίσιμη και θα εκτιμηθεί από την κοινή γνώμη, για την υπευθυνότητα που θα επιδείξουν, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους ως εκπρόσωποι του νησιού και όχι «κρυπτόμενοι» πίσω από διάφορους που ενδεχομένως υπηρετούν και προσωπικές «στρατηγικές», τοπικισμούς και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Και ασφαλώς θα κριθούν από την κοινή γνώμη και την κοινωνία όταν έρθει η ώρα τους!