Στο δρόμο που δείχνει ο Νοέμβρης…

Δεν είναι μόνο οι μνήμες που ξυπνά, εκείνος ο παράξενος Νοέμβρης. 42 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι μέρες του Νοέμβρη παραμένουν ένα ζωντανό μήνυμα ελπίδας, αντίστασης, αμφισβήτησης και ανυπακοής, χαραγμένο στη συλλογική μνήμη, με ένα κόκκινο νήμα που διατρέχει την σύγχρονη ιστορία των κοινωνικών αγώνων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Διαχρονική και άφθαρτη παραμένει η εξέγερση του Πολυτεχνείου της 17ης Νοέμβρη του1973 ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα και μαζί με αυτήν διαχρονικά και άφθαρτα παραμένουν και τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις της.
Ιδιαίτερα φέτος τόσο η Παρισινή τραγωδία όσο και τα σκληρά μέτρα του τρίτου μνημονίου, καθιστούν ακόμα πιο ζωντανό και πολύ πιο επίκαιρο το αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου και πολύ πιο επίκαιρα τα μεγάλα αιτήματα του για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και 'ψωμί – παιδεία – ελευθερία'.
H καταρρέουσα νεοφιλελεύθερη Ε.Ε. κινδυνεύει να γίνει χώρος ακροδεξιών και νεοφασιστικών εκτροπών, την ίδια ώρα τα κυβερνητικά μνημονιακά μέτρα πνίγουν την ελληνική οικονομία, φτωχοποϊούν τα μεσαία στρώματα, εξαθλιώνουν τα κατώτερα και μετατρέπουν σε άνεργους και μετανάστες τους νέους και τις νέες μας.
Στον αγώνα απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, πρωτοπόρα δύναμη αμφισβήτησης, ανυπακοής και αγώνα δεν μπορεί παρά να είναι η Αριστερά που δεν ξεπουλιέται και δεν ξεπουλά .

Απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, απέναντι στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. αλλά και συνεχώς απέναντι σε όσους αναφέρονται στους αγώνες, στο Πολυτεχνείο, ως απομεινάρια μιας άλλης εποχής – οι εικόνες του αγώνα είναι εικόνες από το μέλλον!

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου πραγματοποιήθηκε στις πιο δύσκολες και σκληρές συνθήκες μιας δικτατορίας, που φαινόταν παντοδύναμη και ανίκητη. Έτσι και τώρα, σε δύσκολες πολιτικές συνθήκες, μετά από εκλογές, που οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις διαθέτουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία . Ο αντίπαλος όσο και να φαίνεται δυνατός, δεν μπορεί να μείνει αλύγιστος στην αποφασιστικότητα και την ενότητα ενός λαού που διεκδικεί «ψωμί» κι «ελευθερία» κι έχει βροντοφωνάξει ΟΧΙ στην λιτότητα – ΟΧΙ στα μνημόνια - ΟΧΙ στην υποτέλεια - ΟΧΙ στην υποταγή.

Η αφετηρία ενός νέου, νικηφόρου κύκλου εργατικών και λαϊκών αγώνων, που θα ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό, τα μνημόνια, την κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις που τα ψήφισαν, τα υπηρετούν και τα εφαρμόζουν και θα ανοίξουν νέους, ελπιδοφόρους, δημοκρατικούς, αντιμνημονιακούς, προοδευτικούς δρόμους είναι εδώ.
Εμπρός για τα δικά μας τα Πολυτεχνεία!
Εμπρός για τους αγώνες και τις εξεγέρσεις της εποχής μας!