Πρόβλημα μεγάλο που απασχολεί σήμερα τους ειδικούς, είναι οι μαθησιακές δυσκολίες στα παιδιά. Στο παρελθόν, οι σχετικές γνώσεις ήταν ανύπαρκτες, με συνέπεια καμμία πρόοδος να μην υπάρχει. Η δυσκολία που αναφέρεται βασικά στη γραφή, την ανάγνωση κειμένου, την απομνημόνευση κ.ά., είναι η δυσλεξία.

Δυσλεξία: η μαθησιακή δυσκολία της γραφής, της ανάγνωσης και της μνήμης. Αφορά το 5% - 17% του πληθυσμού. Το ένα πέμπτο αυτού του ποσοστού θα μπορέσει να ακολουθήσει τον κανονικό ρυθμό μάθησης. Οι υπόλοιποι θα χρειαστούν μακροχρόνια παρέμβαση από ειδικό. Ελληνικά, αγγλικά και αμερικανικά τεστ δίνουν ακριβές και αναλυτικό αποτέλεσμα της μαθησιακής ετοιμότητας λόγω δυσλεξίας. Την τελευταία 10ετία, το «Αθηνά Τεστ» βοηθά τον κάθε γονιό να διαπιστώσει έγκαιρα ποια μαθησιακή δυσκολία έχει τυχόν το παιδί του.

Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ειδικούς μηχανισμούς για να «επανορθώσουν» τη δυσλεξία, όπως τα «Ειδικά μπλε γυαλιά» ή την απλούστευση της σχολικής ύλης. Άλλοι προτείνουν τεχνάσματα αλληλοεξάρτησης της εξυπνάδας, της ακοής και της όρασης, προκειμένου να ξεπεραστεί η δυσκολία στην ανάγνωση και τη γραφή. Δυστυχώς, όλοι αποτυγχάνουν. Το δυσλεκτικό μυαλό είναι διαφορετικό.

Σήμερα, και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, γονείς και επιστήμονες συμφωνούν στη βοήθεια που προσφέρει ο έλεγχος από την ηλικία των πέντε ετών. Παράλληλα, ουσιαστική είναι η εξειδικευμένη παρέμβαση από την προσχολική ηλικία στο παιδί που παρουσιάζει κάποια μαθησιακή δυσκολία, όπως διάσπαση προσοχής. Έχει αποδειχτεί ότι η πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση τετραπλασιάζει την απόδοση του μαθητή.

Είναι απαραίτητο να τονίσουμε πως είναι παιδιά υγιή και μάλιστα ιδιαίτερα χαρισματικά. Συνήθως έχουν υψηλό Δείκτη Νοημοσύνης (Δ.Ν.), ικανότητα κατασκευής, σχεδιασμού, δημιουργικότητα και φαντασία. Η Βιωματική Εκπαίδευση, δηλαδή όταν μαθαίνουν παίζοντας, είναι η μέθοδος που αντιστοιχεί πλήρως στις ανάγκες τους. Στην αρχή, τα παιδιά εκπαιδεύονται στο να συγκεντρώνονται και να εστιάζουν το ενδιαφέρον τους. Η ενδιαφέρουσα δημιουργία ακολουθεί. Η Patricia Seres προτείνει να υπάρξει ειδική καθοδήγηση στα σχολεία από το υπουργείο, προκειμένου να αξιοποιηθεί η «Ικανότητα της Δυσλεξίας».

«Ικανότητα της Δυσλεξίας». Το δυσλεκτικό παιδί, ανάλογα με τις αρχές που ανατράφηκε, με τον αριθμό των μελών στην οικογένεια, με τις γνώσεις που έχει ήδη πάρει, με τον τρόπο που εκπαιδεύτηκε, είναι ένα διαφορετικό μεν παιδί, αλλά συγχρόνως είναι ένα ευφυές παιδί. Σκέφτεται διαφορετικά, «ζητά» διαφοροποιημένη από την κλασσική διδασκαλία και προσαρμοσμένη στον προσωπικό τρόπο μάθησης, που είναι η δημιουργία. Δυστυχώς η δασκάλα πρέπει να διδάξει την ίδια ώρα πολλά παιδιά, με τον ίδιο τρόπο διδασκαλίας.

Το σχολείο σπάνια ασχολείται και με δυσκολία διαπιστώνει τη μαθησιακή δυσκολία της δυσλεξίας, παρά μόνο όταν πια το παιδί κλαίει σε κάθε ερώτηση της δασκάλας ή όταν χτυπάει τους συμμαθητές του. Αλλά και το εποπτικό υλικό είναι το κλασσικό και το απλό σχολικό βιβλίο δε γράφει π.χ. πώς πρέπει να διαβάζεται η λέξη που έχει κάποιο δίφθογγο. Ούτε κάποιο μάθημα γίνεται σε εργαστήρι, από την Α΄ δημοτικού. Ούτε υπάρχει κάποιο βιβλίο που να συνοδεύεται από CD, προκειμένου να ΑΚΟΥΕΙ ο μαθητής αυτό που διαβάζει. Όλα δε τα βιβλία έχουν φωτογραφίες και εικόνες που μπερδεύουν το μαθητή με Διάσπαση Προσοχής ή με ΔΕΠ-Υ(Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα).

Υπάρχουν ήδη προτάσεις για ίδρυση σχολείου με εξειδικευμένο σχεδιασμό προγράμματος διδασκαλίας για δυσλεκτικούς μαθητές. Κάποιοι συμφωνούν σε αυτή την πρόταση, επειδή έτσι μπορούν να προβληθούν τα ιδιαίτερα χαρισματικά παιδιά, αφού τα μαθήματα γίνονται με εξατομικευμένο τρόπο. Υπάρχουν όμως και οι διαφωνούντες, που υποστηρίζουν ότι οι μαθητές αυτού του σχολείου θα έχουν τη σφραγίδα και το στίγμα του δυσλεκτικού σε όλη τους τη ζωή. Πάντως γνωρίζουμε ότι υπάρχει εκπαιδευτήριο για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που λειτουργεί ήδη στη Σκωτία και ότι έχει μόνο θετικά σχόλια από τους δασκάλους και τους μαθητές που ακολούθησαν το πρόγραμμά του.

Ας ξανασκεφτούμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Σήμερα είναι ανάγκη στην πατρίδα μας να βρούμε και να υιοθετήσουμε τρόπους διδασκαλίας που βοηθούν κάθε μαθητή να μάθει. Η αναζήτηση λύσεων ξεπηδά από την ανάγκη για την «εκμετάλλευση» και την αξιοποίηση του κάθε ευφυούς εγκεφάλου. Και ας θυμόμαστε: «Το κάθε μυαλό έχει διαφορετικό τρόπο που δουλεύει. Επιτυχία είναι να τον βρεις. Ίσως, αυτός ο δυσλεξικός άνθρωπος δημιουργήσει κάτι για δικό σου όφελος.»