Η ξυλογλυπτική δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ικανότητα του ανθρώπου να δίνει μορφή στο ξύλο. Από απλό κούτσουρο να το μετατρέπει σε έργο τέχνης το οποίο αναδεικνύει την ψυχολογία και τις περγαμηνές του καλλιτέχνη, τις ανάγκες μιας εποχής και την κουλτούρα μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Η μυρωδιά του ξύλου διάχυτη στον αέρα και τα ροκανίδια μάρτυρες μιας ιεροτελεστίας μεταμόρφωσης μέσα στο μικρό και ζεστό εργαστήρι του Γιώργου Παττέ, όπου είδαμε πως ένα κομμάτι ξύλο μπορεί να γίνει καρέκλα, μπαούλο, τραπέζι, τέμπλο εκκλησίας. Ο κ. Παττές δημιουργεί και νέα προϊόντα, όπως ξύλινες τσάντες, ξύλινα ρολόγια, παπιγιόν διατηρώντας ανέπαφο το κλασσικό κομμάτι της τέχνης προσθέτοντας, όμως, κάτι το καινοτόμο στην επιχείρησή του.

Σκαρπέλα, πριόνια, κοπίδια, τρυπάνια, ποτηροτρύπανα, σέγες, δισκοπρίονο, φαλτσοπρίονο, φρέζα και τόσα ακόμη εργαλεία έτοιμα να δώσουν στο ξύλο μια άλλη εικόνα. Μια εικόνα που φοβάσαι να την αγγίξεις μην τυχόν και χαλάσεις. Γιατί έτσι γίνεται με το καθετί όμορφο που μένουμε εκστασιασμένοι να το κοιτάμε. Αλήθεια πόσο ένοχη ένοιωσα όταν κάθισα σε αυτή την υπέροχη σκαλιστή καρέκλα για να πάρω συνέντευξη από τον Γιώργο Παττέ.

Η ιστορία

Μέσα σ’ αυτό το εργαστήρι ξυλογλυπτικής που διατηρεί την παράδοση στο σκαλιστό έπιπλο από το 1960 δύο γενιές ανθρώπων δημιουργούν άριστα κομψοτεχνήματα που ακολουθούν την παράδοση της λεσβιακής γραμμής αλλά και το ρεύμα της ευρωπαϊκής κλασσικής τεχνοτροπίας. Ο Γιώργος Παττές μυήθηκε από παιδί ακόμη σε αυτή τη τέχνη έχοντας για δάσκαλο τον πατέρα του, Παναγιώτη Παττέ, ο οποίος μαθήτευσε δίπλα στον σημαντικότερο ξυλογλύπτη της Ελλάδας, τον Νικόλαο Δομένικο, ενώ σπούδασε σχέδιο στη Σιβιτανίδειο Σχολή.

Ο Γιώργος Παττές κληρονόμησε το επάγγελμα αυτό από τον πατέρα του και έχει το προνόμιο στην εποχή μας, να αγαπάει την δουλειά που κάνει, καθώς και κάθε αντικείμενο που γεννιέται μέσα σε αυτό το μικρό εργαστήρι που βρίσκεται στη Βύρωνος 1 στη Μυτιλήνη.

Λίγο πιο πάνω στη Χατζηγρηγόρη 1 είναι η έκθεση γεμάτη με βιβλιοθήκες, βιτρίνες, γραφεία, εταζέρες, καναπέδες, καπελιέρες, καρέκλες, κονσόλες, μπουφέδες, πολυθρόνες, σαλόνια, σεκρετέρ, σύνθετα, τραπεζάκια, τραπεζαρίες, έπιπλα μπάνιου, εκκλησιαστικά είδη, ανθοστήλες, απλίκες, καθρέφτες, κηροπήγια, κορνίζες, ντεκουπάζ, ρολόγια, καλοδιατηρημένες αντίκες, κομοδίνα, κρεβάτια, συρταριέρες, κουρτινόξυλα, μπαούλα, μπιζουτιέρες, στεφανοθήκες, τάβλι- σκάκι, εφημεριδοθήκες, παπιγιόν, ρολόγια χειρός, τσάντες ανδρικές και γυναικείες. Τόσα και τόσα αντικείμενα η ύπαρξη των οποίων μόνο αρχοντιά και φινέτσα μπορεί να προσθέσει.