Πριν από ένα χρόνο, ένας ασφαλιστής από τη Μυτιλήνη ζητούσε πληροφορίες για το πώς μπορεί να κάνει εξαγωγές ελαιολάδου στη Γεωργία. Λίγους μήνες αργότερα, ένας πολυσχιδής τοπικός επιχειρηματίας που ήθελε να δραστηριοποιηθεί στο χονδρεμπόριο του ελαιολάδου, έλεγε ότι είχε προσφορές από μεγάλη τυποποιητική βιομηχανία της Ιταλίας. Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από τη στιγμή που βρεθήκαμε στο γραφείο επιχειρηματία της Μυτιλήνης την ώρα που συζητούσε με συνάδελφό του από την ηπειρωτική Ελλάδα τις προοπτικές εξαγωγής ελαιολάδου στη Σιγκαπούρη, σε συσκευασίες των 500 και των 250 ml.

Λίγο μετά την Πρωτοχρονιά, συνεταιριστής κτηνοτροφικού συνεταιρισμού της Λέσβου που μέχρι τώρα ασχολούνταν μόνο με το γάλα και τις ζωοτροφές, μας έκανε εξειδικευμένες ερωτήσεις για το εμπόριο του ελαιολάδου, τις υποχρεώσεις των τυποποιητών και των εξαγωγέων. Στα παραπάνω προσθέστε το ενδιαφέρον επιχειρηματιών από τον κλάδο της ναυτιλίας για την τυποποίηση και εξαγωγή ελαιολάδου και βρώσιμων ελιών. Όλες αυτές είναι οι «νέες δυνάμεις» στην αγορά του ελαιολάδου, όπως θα έλεγε και ένας από τους γκουρού του φιλελευθερισμού, ο Άλβιν Τόφλερ.

Δίπλα στις «νέες δυνάμεις» δραστηριοποιούνται με νέο τρόπο και οι παλιοί παίκτες της αγοράς. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ελαιοτριβείς (όπως ο Βασίλης Κοκκινοφόρος) που τυποποιούν ελαιόλαδο και το εξάγουν σε αγορές της Άπω Ανατολής, υπάρχουν μεγάλοι ελαιοπαραγωγοί που ετοιμάζονται να δραστηριοποιηθούν στο χονδρεμπόριο και την τυποποίηση ελαιολάδου, υπάρχουν τέλος οι «παλαιοί» τοπικοί έμποροι και ελαιομεσίτες, καθώς και η ΕΑΣ Λέσβου, που επιδεικνύουν πιο έντονη δράση τη φετινή χρονιά.

Επενδύουν στις εξαγωγές
Όλα τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία μιας νέας πραγματικότητας που διαμορφώνεται στην τοπική αγορά του ελαιολάδου. Ο διευθυντής τής ΕΑΣ Λέσβου, Στρατής Χατζηδημητρίου, σχολιάζοντας αυτή την κατάσταση, σημειώνει: «Υπάρχει μια γενικότερη επιχειρηματική στροφή προς τον πρωτογενή τομέα, από επιχειρηματίες που έχουν κεφάλαια να επενδύσουν. Κοντά σε αυτούς, υπάρχουν και αρκετοί που απλώς διερευνούν την κατάσταση, πιστεύοντας ότι κάτι έχουν να κερδίσουν. Με δύο λόγια, προτάσεις για συνεργασία δεχόμαστε πολλές. Αλλά οι σοβαρές προτάσεις είναι λίγες. Απ’ την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι οι παραδοσιακές δυνάμεις του κλάδου αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας κι αυτό δίνει τη δυνατότητα σε νέους επιχειρηματίες να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο.»

Το ελληνικό ελαιόλαδο, παρά τα όσα λέγονται, παραμένει ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό προϊόν στις διεθνείς αγορές. Επιπλέον είναι ένα προϊόν που έχει μεγάλα περιθώρια κέρδους, καθώς η τιμή καταναλωτή είναι πενταπλάσια από την τιμή παραγωγού στις αγορές του εξωτερικού.

Ένα δεύτερο στοιχείο που επιταχύνει τις εξελίξεις, είναι πως φέτος, μετά από πολλά χρόνια, η Λέσβος έχει μια σημαντική παραγωγή ελαιολάδου και ταυτόχρονα η μεγάλη αγορά της Ισπανίας έχει μειωμένη, γεγονός που κατευθύνει πολλούς εμπόρους ή υποψήφιους εμπόρους προς τη Λέσβο και τις άλλες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας.