Από χθές και ως τις 30 Απρ. οι γείτονες μας και όλος ο μουσουλμανικός κόσμος βρίσκεται σε νηστεία του 9ου ιερού μήνα Ραμαντάν, οπότε εορτάζεται η παράδοση απ τον Θεό στο Μωάμεθ του βιβλίου του Κορανίου. Περίοδος «κάθαρσης» της ψυχής, όπου οι πιστοί δοκιμάζονται με την νηστεία, την αυτοσυγκράτηση, την πίστη τους, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να κάνουν καλές πράξεις, αγαθοεργίες. Επισκέπτονται για να προσεύχονται συχνά τα τζαμιά, τα οποία πλύθηκαν και καθαρίστηκαν σχολαστικά για να υποδεχθούν τους πιστούς. Ραμαζάνι = νηστεία, ενώ Μπαϊράμι = γιορτή, που έπεται της νηστείας, για να τα ξεχωρίζουμε εύκολα. Πρόκειται για κινητή γιορτή, κάθε χρόνο πέφτει περίπου 10 με 12 ημέρες νωρίτερα απ το προηγούμενό. Διαρκεί 29 με 30 ημέρες και ξεκινάει πάντα όταν το φεγγάρι είναι στο 1ο τέταρτο, «ημισέληνος» (δηλαδή όταν φαίνεται μικρότερο) και τελειώνει πάλι στην ίδια φάση του φεγγαριού. Φέτος ως τις 23 Απρ. (Μ. Σάββατο) και μείς θα είμαστε σε νηστεία (Μεγάλη Σαρακοστή) μόνο που η νηστεία των μουσουλμάνων είναι διαφορετική. Οι πιστοί «απαγορεύεται» να φάνε όλη τη διάρκεια της ημέρας (από την στιγμή της ανατολής του ηλίου έως και τη δύση του). Για αυτό και πριν την ανατολή τρώνε το «Σουχούρ» και μετά τη δύση το «Ιφτάρ». Παραδοσιακή τροφή του ραμαζανιού είναι οι χουρμάδες, που συμβολίζουν την περίοδο που ο Προφήτης ήταν στην έρημο. Βέβαια όπως και σε μας, ένα μέρος μόνο της κοινωνίας απέναντι ακολουθούν τη νηστεία του ραμαζάνι.