Ενδεικτικό του προβλήματος η τιμή του ψωμιού και της πίτας του Ραμαζανιού, 4 λίρες τελικά θα κοστίζει φέτος στην Πόλη, 3 στη Σμύρνη αλλά εκεί θα είναι των 250 γραμ. και όχι 300, όπως ήταν πάντα! Επίσης λόγω της αγοραστικής δυσχέρειας των καταναλωτών πολλοί φούρνοι άρχισαν να πωλούν χθεσινό (μπαγιάτικο) ψωμί σε χαμηλότερη τιμή (0,70 λίρες) απ’ το φρέσκο (1,10 λίρες). Στο Αϊβαλί σε πολλά μπακάλικα ξαναγύρισε το «τεφτέρι», για ψώνια με πίστωση, αλλά και η διάθεση πολλών προϊόντων χύμα, όπως λάδι με το ποτήρι, τοματοπολτέ με τις κουταλιές κ.α. Δεν είναι λίγοι οι πολίτες (που είχαν τακτική εργασία ιδιαίτερα στην εστίαση και τον τουρισμό) οι οποίοι σήμερα βγαίνουν στα βουνά για συλλογή άγριων χόρτων, σπαραγγιών, λουλουδιών κ.α., τα οποία πωλούν στα παζάρια για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Τα επιδόματα Covid των 800 λιρών, το αντίστοιχο σε μας επίδομα των 534 ευρώ, με το 1 ευρώ σχεδόν στις 10 λίρες, καθυστερούν πολύ να καταβληθούν. Επίσημα ο πληθωρισμός στο 16,5% λένε με αυξητικές τάσεις, λόγω ισοτιμίας νομίσματος, παρά τους στόχους να κατεβεί στο 9%. Η εστίαση που άνοιξε πρόσφατα, ξανακλείνει από 13 Απριλίου ως 13 Μαΐου λόγω Ραμαζανιού, ενώ τα κρούσματα κορωνοϊού αγγίζουν τα 50 χιλιάδες με πρόβλεψη των ειδικών ότι μέσα στο Ραμαζάνι μπορεί να φθάσουν και τις 60 χιλιάδες ημερησίως! Ο Πρόεδρος Ερντογάν μίλησε για θυσίες να αντιμετωπισθεί ο κορονοϊός και έθεσε στόχο: «να ξεκουράσουμε τη χώρα μας το Ραμαζάνι και να την προετοιμάσουμε για τις μετα-διακοπές»!

Επιβάλλονται μέτρα προστασίας στους τάφους της αρχαίας Καύνου

Η Καύνος ήταν αρχαία πόλη της Μ. Ασίας στα όρια της Λυκίας και της Καρίας απέναντι από τα Δωδεκάνησα. Γνώρισε μεγάλη ακμή τόσο κατά την κλασική αρχαιότητα ως μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας, όσο και κατά τη ρωμαϊκή εποχή «υπό την σκιάν» της συμμάχου των Ρωμαίων Ρόδου. Σήμερα αποτελεί σπουδαία τουριστική περιοχή χάρις στους λαξευτούς τάφους, του 5^ου π.Χ. αιώνα, των οποίων η περιήγηση απ’ τους τουρίστες γίνεται με βάρκες, περιπλέοντας τις εκβολές του ποταμού. Κατά την παράδοση οι Λύκιοι πίστευαν σε ένα φτερωτό πλάσμα που θα τους μετέφερε στη μετά θάνατον ζωή γι’ αυτό και έφτιαχναν τους τάφους τους ψηλά σε βράχους. Ένα ακόμα ιδιαίτερο στοιχείο είναι η αρχιτεκτονική και η διακόσμησή τους. Συνήθως είναι διώροφοι ή και τριώροφοι με τριγωνική στέγη και η πρόσοψή τους θυμίζει τα σπίτια των Λυκίων. Συνήθως ήταν οικογενειακοί τάφοι ώστε οι δεσμοί αίματος να διατηρούνται και μετά θάνατον. Παρόμοιοι τάφοι βρίσκονται και σε άλλα μέρη της Μεσογείου, όπως στην Πέτρα της Ιορδανίας και την Κυρηναϊκή της Λιβύης. Τελευταία οι αρχαιολόγοι διαπιστώνουν μεγάλες φθορές στους βράχους και επισημαίνουν ότι απαιτείται η άμεση λήψη μέτρων προστασίας τους απ’ την διάβρωση και στην ατμοσφαιρική ρύπανση για να εξασφαλισθεί και η κατάταξή τους στον επίσημο κατάλογο μνημείων της UNESCO.

Ίμβρος: Θλίψη απ’ τον θάνατο του καθηγητή

Την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Τσανάκαλε, όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ελικόπτερο λόγω κακών καιρικών συνθηκών, άφησε ο Εκπαιδευτικός Γιάννης Κουτίδης από την Ξάνθη, σε ηλικία 62 ετών.Τις τελευταίες μέρες προσβλήθηκε από τον κοροναϊό και λόγω επιπλοκών και αναπνευστικών προβλημάτων έχασε τη μάχη με την ζωή. Έμφραγμα είπαν οι γιατροί. Ο Ιωάννης Κουτίδης μαζί με τη σύζυγό του Ελευθερία Αλεξιάδου, καθηγήτρια Αγγλικών, είχαν ζητήσει εθελοντικά να αποσπαστούν και να διδάξουν στα Ελληνικά σχολεία της Ίμβρου. Ήταν ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός στην τοπική κοινωνία, τόσο από τη θητεία του στην εκπαίδευση όσο και παλαιότερα από την επιχειρηματική του δραστηριότητα στην Πληροφορική. Ο Σύλλογος Ιμβρίων Αθηνών και η Ιμβριακή Ένωση Μακεδονίας Θράκης με ανακοινώσεις τους εκφράζουν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια στους οικείους του εκλιπόντος και στην εκπαιδευτική κοινότητα της Ίμβρου.

Στο κοντινό μας Αλίαγα

Χάρις στις βιομηχανίες που λειτουργούν στην περιοχή και τις ευκαιρίες απασχόλησης ο Δήμος Aliaga, αναπτύσσεται ταχύτατα όχι μόνον πληθυσμιακά αλλά και οικονομικά. Τα ταμειακά του αποθέματα 75 εκ. λίρες κατά το 2013, ξεπερνούν στο τέλος του 2020 τα 711 εκ. λίρες, γεγονός που τον καθιστά απ’ τους ισχυρότερους δήμους στην Τουρκία, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του δήμαρχου Serkan Acar. Η ευρωστία αυτή τους επιτρέπει ακόμη και σε καιρό πανδημίας να πραγματοποιούν αναπτυξιακές επενδύσεις για το μέλλον των επόμενων  30 -40 ετών. Πέρα απ’ τα έργα υποδομών στο Αλίαγα δίδεται προτεραιότητα στην αισθητική της πόλης. Ο Δήμος μοιράζει γλάστρες, φυτικό χώμα και λουλούδια για να πρασινίζουν τα μπαλκόνια. Άρεσε στους δημότες η πρωτοβουλία αφού μέσα σε 9 ώρες που άνοιξε η εφαρμογή της διάθεσης λουλουδιών στο διαδίκτυο υπήρξαν 6.500 ενδιαφερόμενοι! Ακόμη έχουν πραγματοποιήσει εκδόσεις για την αρχαία ιστορία τη πόλης -Αιολική Κύμη- και χρηματοδοτούν σωστικά έργα. Μέσα στη βδομάδα μάλιστα που η Αστυνομία συνέλαβε σε ορεινή και σχετικά δύσβατη περιοχή του Δήμου αρχαιοκάπηλους κυνηγούς θησαυρών, ο Δήμος έδειξε ήδη ενδιαφέρον για την ανάδειξη των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν και αφορούν σε Μοναστήρι Βυζαντινής περιόδου με μωσαϊκά φέροντα δάπεδα και ελληνικές επιγραφές.

Αγκινάρες γεμιστές                                                                                                                    

Δημοφιλές λαχανικό τα τελευταία χρόνια η αγκινάρα και στην Τουρκία, στα υπαίθρια παζάρια μάλιστα πωλούνται έτοιμες για μαγείρεμα, καθαρισμένες μέσα στο νερό με λεμόνι για να μην μαυρίζουν! Καλλιεργούνται παντού, κυρίως όμως κοντά στη Σμύρνη στην χερσόνησο της Ερυθραίας (Τσεσμέ). Κάθε χρόνο την άνοιξη διοργανώνεται και φεστιβάλ αγκινάρας στο Βουρλά (Urla), όπως και σε μας στην Αργολίδα (Ίρια) και στην Τήνο, όλα αυτά βέβαια προ κορονοϊού! Όπως κι εδώ, μαγειρεύονται λαδερές, με αρνί, με φρέσκα κουκιά ή φασόλια ή μπιζέλια, τηγανητές, γεμιστές με ρύζι κ.α. Στην Ελλάδα η πιο συνηθισμένη συνταγή «Αγκινάρες αλά πολίτα» έχει καταγωγή απ’ την Κωνσταντινούπολη, κατά τον πρώτο Έλληνα αρχιμάγειρα Νικόλαο Τσελεμεντέ, που την καθιέρωσε. Η φίλη μας Πελαγία από τη Σμύρνη έχει να μας προτείνει «Αγκινάρες γεμιστές»: Διαλέγουμε 8 αγκινάρες με κάπως ανοιχτά φύλλα. Τις καθαρίσουμε κατά τα γνωστά χρησιμοποιώντας μπολ με νερό που έχουμε ρίξει μια χούφτα αλεύρι και 2-3 λεμόνια. Ύστερα κόβουμε τα κοτσάνια, αφαιρούμε τις σκληρές εξωτερικές φλούδες το εσωτερικό μέρος που είναι άσπρο. Ύστερα βγάζουμε τα εξωτερικά σκληρά φύλλα και το 1/3 μέρος απ’ την μύτη (κέντρο) για να είναι όσο γίνεται επίπεδο και τις τοποθετούμε στο μπολ για να μην μαυρίσουν. Για τη γέμιση θα χρειαστούμε: 1/2 ποτήρι ρύζι, 1 ματσάκι άνηθο, 1/2 ματσάκι μάραθο, ξερό δυόσμο, 4 ντομάτες τριμμένες, 2 φρέσκα κρεμμύδια, αλάτι, πιπέρι και λάδι. Τώρα ανοίγουμε τα φύλλα χωρίς να σπάσουν και ενδιάμεσα βάζουμε τη γέμιση. Ανάμεσα τις αγκινάρες μπορούμε να βάλουμε για διακόσμηση και για να φτουρήσει το φαγητό, καρότα, πατάτες και αρακά. Σκεπάζουμε με αμπελόφυλλα τις αγκινάρες και τις ψήνουμε στη κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά για 1 ώρα και 15΄.