Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Μια "ταπεινή" μα τόσο σημαντική αναγνώριση
Το "βραβείο της ζωής" σ' ένα δικό μας άνθρωπο
19/08/2021 - 12:31
Αλιεύσαμε από το Facebook το παρακάτω συγκινητικό κείμενο, κατάθεση ψυχής ενός απλού συναδέλφου μας δημοσιογράφου της επαρχίας, του Μιχάλη Στρατάκη, για έναν άνθρωπο που τίμησε και τιμά τον τόπο μας.
Το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο
Επιτρέψτε μου μια διαφορετική ανάρτηση, μια κατάθεση καρδιάς.
Πρίχου 45 χρόνους, στο Μεγάλο Κάστρο.
Εγώ ‘μουνα ή επάλευα να γενώ δημοσιογράφος και δούλευα στο «Δημοκράτη» του Στρατή Παπαγεωργίου, με διευθυντή μου, δάσκαλο μου, καθοδηγητή μου και πρότυπο μου τον Αλέκο Μηλολιδάκη.
Εκείνος ήτανε εισαγγελέας.
Μέγας και τρανός, τουλάχιστο στα δικά μου τ’ αμάθια, τ’ ακάτεχα, μα καθάρια.
Σχεδόν κάθε μέρα επήγαινα στα δικαστήρια, για κάποια δίκη που ενδιέφερε την εφημερίδα μου και τις περσσότερες φορές τον έβλεπα στην έδρα.
Τρεις πιθαμές άθρωπος, σαν και του λόγου μου.
Μα σαν εσηκονότανε για να μιλήσει, εθάρρουνα πως θα κουτουλούσε το ταβάνι.
Λίγους αθρώπους σαν κι αυτόν έχω παντήξει στη ζήση μου, κι ας έχω διαβεί το κατώφλι των δικαστηρίων μιλιούνια φορές, τις περσσότερες σαν κατηγορούμενος, μιας και δεν υπήρξα ποτές μου «καλό κοπέλι» στη Δημοσιογραφία.
Τρεις πιθαμές άθρωπος και θαρρείς και κουβαλούσε μέσα του όλο το Δίκιο, που το κανάκευε στην αγκαλιά της αψεγάδιαστης ελληνικής γλώσσας, μ’ έναν τρόπο που δεν σου άφηνε μήτε τρίχα περιθώριο να διαφωνήσεις με τη λογική του, με την επιχειρηματολογία του και με τον μαγικό τρόπο που άπλωνε ομπρός σου τις σκέψεις και τις προτάσεις του.
Παναγία μου πόσο τον εθαύμαζα αυτόν τον μαγευτή των λέξεων, αυτόν τον καστροπολέμαρχο του Δίκιου.
Επεράσανε τα χρόνια, εγώ μετοίκησα στη Σαλονίκη κι ο εισαγγελέας της καρδιάς μου εχάθηκε από τον ορίζοντα μου.
Κάποτε έμαθα πως είχε γίνει αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Στην Αθήνα ζούσε, αλλά και να ‘θελα να τονε ξαναδώ δεν το τολμούσα.
Πού να θυμότανε έναν δημοσιογραφίσκο του Ηρακλείου, που πρίχου 45 χρόνους τον εξάνοιγε με τη μπούκα ανοιχτή άμα αγόρευε.
Ξάφνου, προψές, σε μια ανάρτηση μου για κείνον τον κακομοίρη τον Πακιστανό στον Άη Γιώργη του Οροπεδίου, διάβασα ένα σχόλιο: “Βασιλης Μαρκης
Μπράβο
Μιχάλη.Χαιρομαι που εξακολουθείς να είσαι ο ευαίσθητος άνθρωπος που γνώρισα στα νιάτα μας.”
Σκέφτηκα πως συνωνυμία θα ‘τανε.
Μα σαν εμπήκα στη σελίδα του, είδα πως αυτός ήτανε!
Ο Βασίλης Μαρκής, ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, επίτιμος σήμερα, ο εισαγγελέας του Μεγάλου Κάστρου που πολλά με δίδαξε δίχως να το κατέχει.
Αιστάνθηκα σαν το κοπέλι απού βάνει τα κλάματα από την πολλή χαρά του.
Κι είναι από τση λίγες φορές απού είπα στον απατό μου «μπράβο, ρε, ένα χνάρι τση πατουχιάς σου στο χώμα κατάφερες ν’ αφήσεις».
Κύριε εισαγγελέα, Βασίλη Μαρκή, σ’ ευχαριστώ που με ξανανεήκεψες.
Δείτε Επίσης
Γενική Ροή Ειδήσεων
PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey