Ένας δικός μας άνθρωπος βρίσκεται στο Κατάρ, παρακολουθώντας από την πρωτεύουσά του, τη Ντόχα, όπου μένει μόνιμα τα τελευταία χρόνια, τις εξελίξεις με τον διπλωματικό -και όχι μόνο- αποκλεισμό του ανεξάρτητου εμιράτου της αραβικής χερσονήσου. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τη Μαρία Ταστσόγλου -με την οποία επικοινωνήσαμε χτες αρχικά για να δούμε πώς βιώνει εκείνη και η οικογένειά της τις τελευταίες εξελίξεις- στη θεατρική ομάδα «Πρόβα» του Πανεπιστημίου Αιγαίου, της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος.

Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, ασχολήθηκε με τα προβλήματα των φοιτητικών εστιών στη Μυτιλήνη, όπου ολοκλήρωσε με άριστα τις σπουδές της στο Τμήμα της Κοινωνιολογίας. Η αδερφή της Βασιλική είναι παντρεμένη με τον π. Ερμεία, ιερέα των Νέων Κυδωνιών. Μαζί με τον άντρα της και τον μικρό τους Νικόλα μένουν στη Ντόχα και έχουν φτιάξει μια «ήρεμη» -όπως λέει και η ίδια- καθημερινότητα, στην οποία προσπαθεί να εντάξει όσο περισσότερο μπορεί δύο αγαπημένα της πράγματα, την Ελλάδα και το θέατρο.

«Ντου» στα σούπερ μάρκετ

«Καταρχάς, για εμάς εδώ δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως», επισημαίνει η Μ. Ταστσόγλου αναφορικά με την απόφαση πέντε χωρών, της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Μπαχρέιν και των Μαλδίβων, να διακόψουν τις σχέσεις τους με το Κατάρ με την κατηγορία πως υποστηρίζει την τρομοκρατία στην περιοχή. «Αν εξαιρέσεις ένα “ντου” που έγινε την πρώτη μέρα στα σούπερ μάρκετ, όπου έσπευσαν όλοι για προμήθειες και κάποιοι σε τράπεζες (αυτών των κρατών που εφάρμοσαν τον αποκλεισμό), κατά τ’ άλλα δεν είχαμε κάποιο θέμα. Ούτε ιδιαίτερη κινητοποίηση αστυνομίας και στρατού παρατηρήθηκε, ούτε εγκλωβισμένοι είμαστε. Εγώ έκανα κανονικά τσεκ ιν για την πτήση μου που επιστρέφω Ελλάδα», τονίζει. Μάλιστα η πτήση της με το 15 μηνών αγοράκι της ήταν ούτως ή άλλως προγραμματισμένη.

«Καταλαβαίνεις βέβαια ότι ζούμε στο Κατάρ και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα ενδότερα του κράτους. Ιδέα δεν έχουμε για το πολιτικό παρασκήνιο σε διπλωματικό επίπεδο. Αυτό που ουσιαστικά έχουμε ως ενημέρωση είναι ότι έχει μεσολαβήσει ο εμίρης του Κουβέιτ για να εξομαλύνει την κατάσταση όπως το 2014», προσθέτει. Πάντως η ελληνική κοινότητα του Κατάρ «γελάει με αυτά που γράφονται στον ελληνικό Τύπο και “αδικεί” θα έλεγα και το κράτος του Κατάρ, γιατί σε επίπεδο ασφάλειας των πολιτών του μέχρι στιγμής δεν είχαμε πέντε χρόνια που ζω εδώ ποτέ θέματα».

Σε σχέση με το πώς νιώθει για τις εξελίξεις, αναφέρει: «Έχουμε θορυβηθεί, αλλά μέχρι εκεί. Παρακολουθούμε ψύχραιμα τα γεγονότα και ελπίζουμε όπως και στο παρελθόν να βρεθεί λύση μέσω της διπλωματικής οδού. Η φίλη μου που έφυγε εχθές ταξίδεψε κανονικά για Ελλάδα. Ενδεχομένως το επόμενο διάστημα να αλλάξει η διαδρομή της πτήσης. Πριν πήγαινε μέσω του εναέριου χώρου της Σαουδικής Αραβίας, ενώ τώρα θα πάει μέσω Ιράν-Τουρκίας, αν θυμάμαι καλά»

Εδώ και πέντε χρόνια

Η Μαρία πήγε και «βρήκε» τον σύζυγό της Γιώργο στο Κατάρ: «Αρχικά ο άντρας μου είχε έρθει για μικρό διάστημα. Είναι μηχανικός στον κατασκευαστικό τομέα. Ήρθε το 2010. Μετά άρχισαν τα προβλήματα στην Ελλάδα στον τομέα του, δεν υπήρχαν δουλειές και αποφάσισε να μείνει εκεί. Το 2012 ακολούθησα και εγώ».

Χαρακτηρίζει ήρεμη την καθημερινότητά τους: «Η Ντόχα είναι μια πόλη… χωριό θα την έλεγα εγώ. Γνωριζόμαστε λίγο πολύ όλοι οι Έλληνες μεταξύ μας, αν και δεν είμαστε οργανωμένη κοινότητα. Έχουμε το τμήμα Ελληνομάθειας του Υπουργείου Παιδείας που στέλνει δασκάλες για να διδάσκουν ενισχυτικά Ελληνικά στα παιδιά. Επίσης, έχουμε ορθόδοξο ναό με Έλληνα αρχιεπίσκοπο στο Religious complex. Και γενικότερα είμαστε ασφαλείς και δεν βιώνουμε κάποιου είδους ρατσισμό εκ μέρους των ντόπιων. Είναι πολυπολιτισμικό το περιβάλλον με πάρα πολλές εθνικότητες που ο καθένας έχει τη θέση του στην κοινωνία».

Μισθολογικές αποκλίσεις

Επισημαίνει από την άλλη: «Δεν είναι ευρωπαϊκού τύπου κοινωνία σε καμία περίπτωση. Ο Ινδός δεν έχει την ίδια θέση στη μισθολογική κλίμακα μ’ έναν Ευρωπαίο ή εγώ σε σχέση μ’ έναν Καταριανό. Ένας Ινδός μπορεί να παίρνει το πολύ 500 ευρώ. Αλλά αυτό το ποσό είναι δικό του, καθώς ο εργοδότης του φροντίζει για τη διαμονή, το φαγητό κ.λπ... Ένας Ευρωπαίος στις κατασκευές μπορεί να παίρνει 5.000 ευρώ ως πακέτο συνολικό». Με αυτό το ποσό, όμως, προσθέτει πρέπει να πληρώσει το ενοίκιο, καθώς εξηγεί ότι το μέσο διαμέρισμα κυμαίνεται στα 1.800 ευρώ! Τα σχολεία αποτελούνται από βρετανικά και αμερικανικά κολέγια που κοστίζουν κατά μέσο όρο 500 ευρώ μηνιαίως (!) ανά παιδί: «Τα πάντα εδώ είναι ιδιωτικά και τα πληρώνουμε ακριβά, πίστεψέ με! Το μόνο φθηνό είναι η βενζίνη. Το σουπερμάρκετ είναι πιο ακριβό, όπως και το ίντερνετ» Μάλιστα, πρόσθεσε ότι για να στείλει τον Νικόλα, τον 15 μηνών γιο της, στον παιδικό σταθμό θα πρέπει να δίνει 400 ευρώ το μήνα!

Η ζωή της στη Ντόχα

 
Η Μαρία Ταστσόγλου

«Κανέναν τόπο δεν μου αρέσει να τον εξιδανικεύω και προφανώς για να είμαστε ακόμα εδώ έχει θετικά! Όπως το ότι πληρωνόμαστε στην ώρα μας, δεν έχουμε το άγχος για να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας και -αναλόγως τις προτεραιότητες βέβαια του καθενός- αποταμιεύουμε και χρήματα», αναφέρει μιλώντας για τη ζωή της στη Ντόχα.

Η Μαρία, κοινωνιολόγος με περαιτέρω θεατρικές σπουδές, έχει δημιουργήσει θεατρική ομάδα με Ελληνόπουλα και από το 2014 έχει ανεβάσει έξι παραστάσεις: «Κάνουμε θεατρικό παιχνίδι, διαμορφωμένο πάντα και ενισχυμένο με ελληνικά στοιχεία. Τα πιο πολλά παιδιά γνωρίζουν την Ελλάδα ως τουριστικό προορισμό. Δεν μιλούν καλά Ελληνικά, άρα φροντίζω να ενισχύεται η ελληνική τους ταυτότητα μέσω του παιχνιδιού και του θεάτρου.

Στο Κατάρ εκτιμώνται ότι βρίσκονται πάνω από 3.000 Έλληνες, με καταγεγραμμένους μόνο τους μισούς. «Είναι ένας τόπος αντιθέσεων σε όλα τα επίπεδα... Όπως η θερμοκρασία του!» Το Κράτος του Κατάρ είναι ένα ανεξάρτητο εμιράτο της Μέσης Ανατολής που καταλαμβάνει τη χερσόνησο Κατάρ, επί της ανατολικής ακτής της Σαουδικής Αραβίας στον Αραβικό ή Περσικό Κόλπο. Έχει έκταση μόλις 11.627 τ.χλμ. και πληθυσμό (142η στον κόσμο) 2.576.181 κατοίκους. Πλούσιο σε πετρελαιοπηγές, έχει ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλή εισοδήματα στον κόσμο. Ένα στενό του Περσικού Κόλπου χωρίζει το Κατάρ από την κοντινή νησιωτική χώρα του Μπαχρέιν.

 
Αφίσες από τις θεατρικές παραστάσεις που ανεβάζει η Μαρία στη Ντόχα με Ελληνόπουλα

Δεν θα επέστρεφε… «δυστυχώς»

Θα επέστρεφε στην Ελλάδα; «Δυστυχώς, όχι. Λυπάμαι πολύ για την απάντησή μου. Την αγαπώ την Ελλάδα και δεν φανταζόμουν ποτέ να βρεθώ μακριά της. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να επιστρέψω σε μια χώρα που δεν μου επιτρέπει να ζω με την ποιότητα που θέλω εγώ. Και δεν είναι σε καμία περίπτωση μόνο τα χρήματα. Έχει να κάνει με το δικαίωμα στην ευκαιρία, να προσπαθείς να αυτοβελτιώνεσαι και να δημιουργείς όσο είσαι νέος»