Αποκλεισμένη στο σπίτι της λόγω του ξεχειλισμένου χειμάρρου παρέμεινε για άλλη μια φορά οικογένεια που διαμένει μόνιμα στον Κάμπο του Γαβαθά, όπως μας κατήγγειλε η γυναίκα της οικογένειας Βάγια Καρίνου, ενώ το πρόβλημα διογκώθηκε και λόγω της διακοπής για ώρες του ηλεκτρικού ρεύματος. Το γεγονός ότι στο σπίτι της οικογένειας υπάρχει καρδιοπαθής που χρησιμοποιεί οξυγόνο και που λόγω της διακοπής του ρεύματος  δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει , αλλά ούτε και να μετακινηθεί αφού ο χείμαρρος δεν επέτρεπε την μετακίνηση τους, έκανε την κατάσταση τραγική με σοβαρό τον κίνδυνο για τον ασθενή και τη ζωή του. Ο αποκλεισμός εν έτει 2019 από το ελάχιστο , την πρόσβαση σε οδικό δίκτυο δεν δικαιολογείται , πολύ περισσότερο που αυτή η ιστορία έχει επαναληφθεί και πριν πέντε χρόνια , με τα ίδια χαρακτηριστικά και με τους τότε αρμοδίους της δημοτικής αρχής να αναγνωρίζουν το πρόβλημα , αλλά μέχρι σήμερα η κατάσταση να παραμένει ως έχει!  

 Είχε στείλει επιστολή

Τον Οκτώβριο του 2012, ο Αντώνης Παπαπορφυρίου, μόνιμος κάτοικος του Κάμπου της Άντισσας, με ανοιχτή επιστολή του προς την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο Άντισσας, αλλά και την τότε δημοτική αρχή του Δημήτρη Βουνάτσου, ζητούσε να τσιμεντοστρωθεί ο αγροτικός δρόμος που συνδέει το σπίτι του με τη δημοτική οδό.

Διαφορετικά, όπως τόνιζε τότε στην επιστολή του, που είχε δημοσιευθεί και στο «Ε», τα παιδιά του θα ήταν αδύνατον να πάνε σχολείο όταν θα έβρεχε. Όπως και συνέβη. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε και σήμερα τις οποίες μας έστειλε η οικογένεια, είναι χαρακτηριστικές.

Δεν έγινε το παραμικρό

Ότι είναι αδύνατο να τσιμεντοστρωθεί άμεσα το συγκεκριμένο «πέρασμα» που ζητά η οικογένεια Παπαπορφυρίου, είχε πει ο τότε αντιδήμαρχος Άντισσας, Αντώνης Κουμαράς, εξηγώντας πως δεν είναι καν χαρακτηρισμένος αγροτικός δρόμος και γι' αυτό δεν μπορεί να παρθεί απόφαση για οποιαδήποτε παρέμβαση.

Αναγνώρισε το πρόβλημα της οικογένειας πως η παρέμβαση που ζητά θα διευκόλυνε κι άλλους ιδιοκτήτες της περιοχής, αλλά όπως είπε, χωρίς να υπάρχει χαρακτηρισμός αγροτικού δρόμου, δεν μπορεί να διεξαχθεί καμμία εργασία. Η διαδικασία της οριοθέτησης-χαρακτηρισμού απαιτεί μελέτη και για τις παρεμβάσεις που θα προκύψουν ως αναγκαίες, θα πρέπει να εξευρεθούν πόροι. Από τότε όμως πέρασαν τόσα χρόνια, δεν έχει γίνει τίποτα ώστε να δρομολογηθεί η όποια παρέμβαση και σήμερα οι άνθρωποι παραμένουν αποκλεισμένοι και ξεχασμένοι στη μοίρα τους και στο έλεος της κακοκαιρίας , που ειδικά αυτήν την περίοδο με τις συνεχείς βροχοπτώσεις το πρόβλημα είναι ακόμη οξύτερο.

Μετά απ αυτά το ζητούμενο είναι αν τελικά θα δεήσει η δημοτική αρχή να κάνει κάτι ώστε οι μόνιμα διαμένοντες στον Κάμπο -γιατί πέρα από την εν λόγω οικογένεια υπάρχουν και άλλοι που διαμένουν εκεί-  να μη νιώθουν αποκλεισμένοι. Είναι ντροπή να μη μπορούν οι αρμόδιοι να βρούν έστω και μια προσωρινή λύση, ώστε την «κακιά» ώρα να έχουν διέξοδο διαφυγής είτε για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο ,ή ο ασθενής να έχει πρόσβαση στο Κ. Υ.