Οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί μετά τον εμπρησμό του ΚΥΤ της Μόριας για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού στο νησί, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό  και πάντως μετά το περσινό καλοκαίρι, διαφαίνεται στον ορίζοντα λύση στο μείζον για τη Λέσβο πρόβλημα. Ο υπερπληθυσμός των 22.000 εγκλωβισμένων της Μόριας και των 25.000 συνολικά στο νησί, που προκαλούσε τρόμο σε αρχές και τοπική κοινωνία η διαχείρισή του, μετά τις τελευταίες αναχωρήσεις έπεσε σε τετραψήφιο νούμερο , λίγο πάνω από τις 9.000 άτομα. Από αυτά τα 7.500 περίπου φιλοξενούνται στην προσωρινή δομή στο Μαυροβούνι και οι υπόλοιποι στις άλλες δομές που λειτουργούν στο νησί και στα σπίτια. Και σύμφωνα με τις δημόσιες δεσμεύσεις των κυβερνητικών παραγόντων ο αριθμός αυτός θα πέσει ακόμη παρακάτω με τις επόμενες αναχωρήσεις που προγραμματίζονται για το επόμενο διάστημα. Είναι φανερό , λοιπόν, ότι κάτι αλλάζει στο νησί, που δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες , ότι η εικόνα του μεταναστευτικού μέχρι τέλος του χρόνου και αρχές του επομένου θα είναι άλλη και πάντως εντελώς διαχειρίσιμη , με την προυπόθεση ότι οι μεταναστευτικές ροές από τα απέναντι παράλια θα συνεχίσουν να είναι περιορισμένες , όπως και τους τελευταίους μήνες.

Ανησυχούν και φαίνεται

Αυτό ωστόσο που προκύπτει και διαφαίνεται στο ορίζοντα, είναι ότι κάποιοι, τώρα που υπάρχει κινητικότητα για να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα και να γίνει διαχειρίσιμο, ανησυχούν και το «δείχνουν» με τον τρόπο τους, άλλοι φανερά και άλλοι υπογείως! Ανησυχούν, με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν, γιατί ενδεχομένως δεν θα έχουν ρόλο στο νέο σκηνικό που θα προκύψει και άλλοι δεν θα μπορούν να ...πολιτεύονται εκμεταλλευόμενοι το μεταναστευτικό. Είναι προφανές ότι κάποιοι επιθυμούν να μείνουν τα πράγματα ως έχουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να μη δρομολογηθεί οριστική λύση , που θα βάζει τάξη  στο μεταναστευτικό, προκειμένου να μη ξαναζήσουμε έκρυθμες καταστάσεις  σαν αυτές τις Μόριας. Οι αντιδράσεις στη δημιουργία νέου ΚΥΤ στο νησί, εκτός κατοικημένης περιοχής, με διάφορα επιχειρήματα, περί της καταλληλότητας ή όχι προτεινόμενων θέσεων, διαιωνίζουν  το πρόβλημα που υποτίθεται θέλουμε να επιλύσουμε. Οι δε όψιμοι υποστηριχτές της αναζήτησης μιας κοινής αποδεκτής θέσης και από τους δυο δήμους για τη δημιουργία του νέου ΚΥΤ, παραπέμπουν το θέμα στις καλένδες, ενώ το ζητούμενο είναι να προσδιοριστεί άμεσα η θέση για να δρομολογηθεί το συντομότερο δυνατόν η κατασκευή του νέου κέντρου με τις προδιαγραφές ασφαλείας και για τους φιλοξενούμενους σε αυτό και για την τοπική κοινωνία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που «βολεύονται», προσεγγίζοντας το θέμα είτε κοντόφθαλμα, είτε με ιδιοτέλεια, στο να μετεξελιχθεί η προσωρινή δομή στο Μαυροβούνι σε μόνιμη, αν δεν βρεθεί εναλλακτική λύση. Ενδεχομένως αυτό να «βολεύει» και την κυβέρνηση, γιατί ευκολότερα και συντομότερα θα μπορέσει να δημιουργήσει το νέο ΚΥΤ στο χώρο που έχει στηθεί η προσωρινή δομή. Ένα είναι σίγουρο και αυτό φρόντισαν να το κάνουν σαφές και ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί και οι αξιωματούχοι της Κομισιόν, ότι στη Λέσβο, μετά τον εμπρησμό του ΚΥΤ της Μόριας  θα δημιουργηθεί νέο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης , γιατί είναι διεθνής υποχρέωση της χώρας μας, αλλά και γιατί έτσι μπορούν να καταστούν ασφαλείς και διαχειρίσιμες οι όποιες μεταναστευτικές προκύψουν στο μέλλον, που θα προκύψουν δεδομένου ότι η Λέσβος, όπως και τα άλλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, βρίσκονται κοντά στις μικρασιατικές ακτές και ως εκ τούτου είναι πύλες εισόδου παράνομων μεταναστών από την Τουρκία.

Να μη κάνουν πίσω

Στις αντιδράσεις που παρατηρούμε τις τελευταίες μέρες με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις είναι και εκείνες που προέρχονται από ντόπιες και ξένες ΜΚΟ και οργανώσεις αλληλεγγύης που τα προηγούμενα χρόνια έπαιξαν σημαντικό ή όχι ρόλο στη διαχείριση του μεταναστευτικού στο νησί μας. Η απόφαση της κυβέρνησης , όπως αυτή διατυπώθηκε από το αρμόδιο υπουργείο Μετανάστευσης για κλείσιμο της δομής του ΠΙΚΠΑ μέσα στον Οκτώβριο και του καταυλισμού του Καρά Τεπέ μέχρι τέλος του χρόνου, προκάλεσε την αναμενόμενη αντίδραση εκείνων που διαχειρίζονται , ή είχαν ρόλο στις συγκεκριμένες δομές. Όμως το αίτημα της τοπικής κοινωνίας και των αρχών ήταν να κλείσουν οι διάσπαρτες δομές στο νησί και να πάψουν οι ...περιώνυμες ΜΚΟ να διαχειρίζονται το μεταναστευτικό, πολλές φορές «κατ΄αποκλειστικότητα»! Επιτέλους αυτήν την ευθύνη , μετά από πέντε χρόνια, οφείλει να την αναλάβει το κράτος διά των υπηρεσιών του, ενδεχομένως και με την όποια βοήθεια κάποιων ΜΚΟ που αποδεδειγμένα μπορούν να έχουν ρόλο, με στόχο ο κάθε ...κατεργάρης να πάει στο πάγκο του! Δεν νοείται μετά από τόσα χρόνια και με όσα έχουν αποκαλυφθεί για τη δράση διαφόρων ΜΚΟ, η διαχείριση του μεταναστευτικού να μην είναι στην αποκλειστικότητα της Πολιτείας και των διεθνών οργανισμών . Να γιατί κάποιοι ανησυχούν και αντιδρούν επικαλούμενοι ανθρωπιστικά κίνητρα και «ευαισθησίες», επιδιώκοντας να παραμείνουν τα πράγματα στην προτέρα εικόνα τους. Κανείς δεν πρέπει να είναι ανυποψίαστος  από τις όποιες αντιδράσεις.  Οι εξελίξεις που δρομολογήθηκαν και οι αμοιβαίες δεσμεύσεις, από μέρους της κυβέρνησης και των τοπικών αρχών και φορέων - εκείνων τουλάχιστον που προσεγγίζουν την υπόθεση με ρεαλισμό και λογική- δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να ανακοπούν, τώρα που διαφαίνεται φως στο τούνελ για την οριστική επίλυση του μείζονος για το νησί μας προβλήματος.  Και τότε θα αποδοθούν και οι όποιες ευθύνες .