Η αποχή από λήψη φαγητού και νερού καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, που ορίζει η νηστεία του Ραμαζανιού, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση αυτήν την εποχή με τις ζέστες και τη μεγάλη διάρκεια της ημέρας. Η λήψη φαγητού επιτρέπεται μετά τη δύση του ήλιου (iftar) και ξανατρώνε (sokur) πριν χαράξει η μέρα, οπότε κατά παράδοση, τριγυρνούν οι νταβουλτζήδες για να ξυπνήσουν τους πιστούς. Στο Αϊβαλί, η οικογένεια του Χακί Πιρζόλα 60 χρόνια τώρα έχει αναλάβει να εξυπηρετεί το έθιμο του νταουλιού. Φέτος, η παρέα τους αποτελείται από τέσσερα νταβούλια (μπαμπάς, θείος και τα δύο παιδιά τους, 8 και 9 χρόνων).

Παρόλο που τα παιδιά είναι μαθητές του δημοτικού, σηκώνονται νύχτα για να βγουν στη γύρα, βαρώντας τα νταούλια στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές του Αϊβαλιού. Έτσι συνεχίζεται η οικογενειακή παράδοση, αλλά καθώς λένε, τα έσοδα πια είναι περιορισμένα σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Στο Τσανάκαλε, η συντεχνία των αρτοποιών κράτησε και φέτος την πίττα του Ραμαζανιού (κάτι σαν τις δικές μας λαγάνες) στις περσινές και προπέρσινες τιμές, δηλαδή 1,50 λίρα το τεμάχιο των 250 γρ.. Στην συνοικία Εγιούπ (κοντά στο Φανάρι στην Πόλη), ο τοπικός σύλλογος παραδόσεων του Ραμαζανιού αναβίωσε το έθιμο συγκέντρωσης χρημάτων για φιλανθρωπίες κατά την περίοδο της νηστείας.

Τοποθετούν πέτρινους κυλίνδρους ύψους 2 μέτρων σε περαστικά σημεία της συνοικίας, όπου ανώνυμα οι πολίτες ρίχνουν τον οβολό τους. Το έθιμο αυτό ξεκίνησε απ’ το Σκούταρι στην αγορά που έχτισε ο Μιμάρ Σινάν, και διαδόθηκε σε πολλά μέρη της Τουρκίας, αλλά με τον καιρό ατόνησε. Στο Εγιούπ όμως, μια ιδιωτική εταιρεία έκανε δοκιμή με μοντέλα αεροπλανάκια (dron) με μπαταρία, που πετούν για 15 λεπτά και μεταδίδουν από τα ηχεία που φέρουν θρησκευτικούς ύμνους και τους ήχους του νταουλιού, για να ξυπνούν τους πιστούς πριν τα χαράματα. Αν η πρωτότυπη αυτή ιδέα εγκριθεί απ τις αρχές, πάνε πια οι παραδοσιακοί νταβουλτζήδες!