Όλα τα στοιχεία έδειχναν ότι η χθεσινή απεργιακή κινητοποίηση θα συγκέντρωνε πολύ κόσμο στους δρόμους και στις πλατείες και θα νέκρωνε απ’ άκρη σε άκρη τη χώρα. Η μεγάλη συμμετοχή κόσμου και το κατέβασμα των... ρολών σε όλη την Ελλάδα ήρθε να επιβεβαιώσει την εικόνα αυτή.

Η Λέσβος είχε να ζήσει τέτοια κινητοποίηση από την εποχή των «Παιδαγωγικών» -έτσι καταγράφηκε στην ιστορία του νησιού το δεκαήμερο των κινητοποιήσεων, με αφορμή το κλείσιμο της Ακαδημίας, του Μαρτίου του 1987, όπου δεν κινούνταν τίποτα στην πόλη και στα χωριά και με τον κόσμο στους δρόμους να διαμαρτύρεται.

Η Μυτιλήνη κατέβασε ρολά, ούτε... τρύπα δεν ήταν ανοιχτή και χιλιάδες εργαζόμενοι, αγρότες, επαγγελματίες, καταστηματάρχες και αυτοαπασχολούμενοι βγήκαν στο δρόμο, καταθέτοντας τη διαμαρτυρία τους για το επιχειρούμενο σχέδιο του ασφαλιστικού που θέλει να φέρει η κυβέρνηση, που κατά γενική παραδοχή όλων των κλάδων θα βάλει ταφόπλακα σε κάθε παραγωγική δραστηριότητα και θα «τελειώσει» ό,τι ακόμη κινείται σ’ αυτήν τη χώρα.

Το γεγονός ότι όλοι οι κλάδοι είναι απέναντι σ’ αυτό το έκτρωμα, προφανώς κάτι σημαίνει. Κάτι που δε μπορεί να παραβλέψει η κυβέρνηση αλλά και οι δανειστές, αφού το μήνυμα του γενικού αυτού ξεσηκωμού είναι ότι «δεν πάει άλλο» με τις αντοχές μιας κοινωνίας που εδώ και 5-6 χρόνια συνεχώς... αιμορροεί!

Η χθεσινή κινητοποίηση, στην οποία και η Λέσβος έδωσε δυναμικά το παρών της, ενώνοντας τη φωνή της με την υπόλοιπη χώρα, δημιουργεί νέα δεδομένα και διαμορφώνει μια νέα κατάσταση πραγμάτων, που απαιτεί και άλλες προσεγγίσεις από την κυβέρνηση αλλά και όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.

Η κοινωνία μπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο και εκ των πραγμάτων υποχρεώνει όλους να αναστοχαστούν τι κάνουν και τι πρέπει να κάνουν για να δρομολογηθούν λύσεις που μπορεί να είναι οδυνηρές, γιατί εδώ που οδηγήθηκαν τα πράγματα θα είναι, αλλά δε θα έχουν πάρει... διαζύγιο με την κοινή λογική.

Η οργή της κοινωνίας που εκφράστηκε και με τη χθεσινή πάνδημη διαμαρτυρία ανατρέπει σχεδιασμούς και υποχρεώνει όλους να μιλήσουν με τη γλώσσα της αλήθειας και με επιχειρήματα, διαφορετικά θα βρεθούν στο περιθώριο των εξελίξεων αποδυναμωμένοι και... μοιραίοι!