Κάτι φαίνεται να αλλάζει με τη διαχείριση του προσφυγικού τις τελευταίες μέρες και στη Λέσβο. Υπάρχει κινητικότητα από τις διωκτικές αρχές και τις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες επιχειρούν να βάλουν τάξη στην ανεξέλεγκτη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από τη δράση ορισμένων εθελοντικών οργανώσεων και ΜΚΟ χωρίς κανέναν συντονισμό και σχεδιασμό για τις παρεμβάσεις τους, γεγονός που έχει προκαλέσει σωρεία προβλημάτων στις σχέσεις τους με τις τοπικές κοινωνίες, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις ενστάσεις των φορέων του Μολύβου και τα όσα ισχυρίζονται.

Ασφαλώς, όταν οι προσφυγικές ροές ήταν στην... έκρηξή τους, η προσφορά και η δράση εθελοντών και οργανώσεων ήταν σωτήρια και επιθυμητή, αφού ο κρατικός μηχανισμός ήταν απών και το επίσημο κράτος σε πλήρη αιφνιδιασμό. Μάλιστα, τότε η οργάνωση και οι κανόνες μπορεί να ήταν πολυτέλεια, αφού το ζητούμενο ήταν να αντιμετωπιστούν οι τραγικές καταστάσεις που βίωνε το νησί και οι πρόσφυγες.

Σήμερα όμως ο... αιφνιδιασμός δεν υφίσταται και το επίσημο κράτος και οι μηχανισμοί του οφείλουν να αναλάβουν δράση και πρωτοβουλίες προκειμένου να οργανώσουν την υποδοχή όσων παρανόμως φθάνουν στα νησιά μας, προφανώς με τη συνεργασία και την πολύτιμη αρωγή εθελοντών και ΜΚΟ, που μάλιστα διαθέτουν χρήσιμη εμπειρία από τη συμμετοχή τους σε παρόμοιες αποστολές σ’ όλο τον κόσμο, βάζοντας τάξη και κανόνες για να είναι αποτελεσματική η συμβολή όλων αυτών στη διαχείριση του πρωτόγνωρου αυτού προβλήματος. Δε χωρούν πλέον δικαιολογίες, ούτε υπεκφυγές.

Η κατάσταση για να είναι διαχειρίσιμη χρειάζεται ο συντονισμός και ο σχεδιασμός των δράσεων και ο έλεγχος όλων των εμπλεκομένων που δρουν στο νησί για να μη χαθεί εντελώς η... μπάλα, δεδομένου ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να... διανύσουμε με το προσφυγικό. Είναι καιρός το επίσημο κράτος να πάψει να ανέχεται τις αυθαιρεσίες του οποιουδήποτε που στο όνομα της προσφυγικής κρίσης κάνει ό,τι θέλει!