Αντιμέτωποι με την οικονομική κρίση, την ανασφάλιστη εργασία, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που όπως καταγγέλλουν δεν προστατεύουν τα εργατικά τους δικαιώματα, δηλώνουν πως είναι οι οικονομικοί μετανάστες που ζουν εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα.

Στο πετσί τους βιώνουν οι οικονομικοί μετανάστες την κρίση που είχε ως αποτέλεσμα να διογκωθεί το φαινόμενο της ανασφάλιστης εργασίας. Οι ίδιοι δηλώνουν θύματα τόσο κάποιων ανθρώπων που εκμεταλλεύονται την ανάγκη τους για δουλειά, όσο και της Πολιτείας, που όπως υποστηρίζουν, το μόνο που τη νοιάζει είναι αν εκείνοι είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Δεν παραλείπουν μάλιστα να θίξουν το ζήτημα των ανύπαρκτων ελέγχων στους χώρους δουλειάς, που έχουν ως αποτέλεσμα να ζει και να βασιλεύει η ανασφάλιστη εργασία.

Ο Μουσά Φερτσούκου, ο Τζασμί Μπαϊράμασι και ο Φλοράν Ντούλε ζουν με τις οικογένειές τους για αρκετά χρόνια στη Μυτιλήνη. Σήμερα, λόγω της οικονομικής κρίσης, βρίσκονται σε αδιέξοδο. Τα μεροκάματα είναι λίγα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους. Έτσι, όπως είπαν, θέλοντας και μη δεν έχουν την πολυτέλεια να αρνηθούν αν ένας εργοδότης τούς προτείνει κάποια δουλειά χωρίς ασφάλεια. Αναγκαστικά οι περισσότεροι υποκύπτουν, γιατί έχουν πίσω τους γυναίκες και παιδιά.

Κάθε μέρα αρκετοί από τους οικονομικούς μετανάστες της πόλης μας βρίσκονται στη Πλατεία Κυπρίων Πατριωτών και περιμένουν να περάσει κάποιος που ψάχνει για εργάτες, όμως μάταια. Από τις 6 το πρωί είναι στημένοι στο παγκάκι δίπλα ακριβώς στο περίπτερο, με τις ώρες να κυλούν χωρίς αποτέλεσμα. Όπως είπαν οι περισσότεροι, το μήνα ίσα που κάνουν τέσσερα μεροκάματα.

Ο Μουσά Φερτσούκου

Σκέφτονται να γυρίσουν
Εκτός από τις οικονομικές δυσκολίες, προκύπτει και πρόβλημα με την παραμονή τους στη χώρα, αφού με ελάχιστα μεροκάματα και λόγω ανασφάλιστης εργασίας δεν μπορούν να συμπληρώσουν τον αριθμό ενσήμων που είναι απαραίτητος για να τους επιτρέπεται να διαμένουν στην Ελλάδα.

«Αν δεν έχουμε τακτοποιήσει την ασφάλειά μας, λένε ότι πρέπει να επιστρέψουμε πίσω στην Αλβανία. Όμως κανείς δε λογαριάζει ότι τόσα χρόνια που πληρώναμε την ασφάλεια, θα πάνε χαμένα», είπε ο Τζασμί Μπαϊράμασι, που έχει έρθει στην Ελλάδα από το 1990. Εδώ ζει με τη γυναίκα του και τα δυο του παιδιά. Έχει σκεφτεί πολλές φορές να γυρίσει πίσω στην Αλβανία, από την άλλη πάλι αναλογίζεται ότι αν επιστρέψει, οι εισφορές του στο ασφαλιστικό του ταμείο θα πάνε χαμένες. Ακόμη, όπως τόνισε, δε γίνεται να φύγει τώρα που ο μεγάλος του γιος πρόκειται να πάει στην Γ΄ Λυκείου και θα δώσει πανελλήνιες εξετάσεις που είναι καθοριστικές για το μέλλον του.

«Με 160 ευρώ το μήνα, τη γυναίκα να δουλεύει στα σπίτια κάθε 15 μέρες, πώς να τα βγάλει κανείς πέρα;», αναρωτιέται ο κ. Φερτσούκου, προσθέτοντας ότι τα έξοδα που τρέχουν, είναι πολύ περισσότερα. Το ενδεχόμενο να φύγει πίσω στη χώρα καταγωγής του δεν το αποκλείει, όμως σκέφτεται ότι κόποι 20 ετών θα πάνε χαμένοι.

Ο Τζασμί Μπαϊράμασι

Προβλήματα με τον ΟΓΑ
Ο Φλοράν Ντούλε, που περίμενε και αυτός υπομονετικά στο παγκάκι για να τον πάρει κάποιος για ένα μεροκάματο, είπε ότι έχει πρόβλημα με την ασφάλειά του. Ειδικότερα είπε ότι είναι ασφαλισμένος στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) και προσπαθεί να συγκεντρώσει εργόσημα, όμως είναι δύσκολο. Όπως εξήγησε, οι περισσότεροι εργοδότες δε θέλουν να τους αμείβουν με εργόσημα γιατί φοβούνται ότι θα έχουν μπελάδες με την Εφορία και θα κληθούν να πληρώσουν παραπάνω χρήματα σε αυτή. Ο κ. Ντούλε τόνισε ότι σε τρεις μήνες έκανε μόλις 10 μεροκάματα, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί η κατάσταση την οποία βιώνει. Παράλληλα εξήγησε πως μπορεί όλοι όσοι ζουν στην Ελλάδα να είναι αντιμέτωποι με την κρίση, ωστόσο αυτοί ως οικονομικοί μετανάστες δεν αποκλείεται να διωχτούν από τη χώρα εξ αιτίας των προβλημάτων που η οικονομική κρίση τούς δημιούργησε.