Πέρασε ο Μάιος, χωρίς νερό χωρίς κανθαρέλες, χωρίς καίσαρες. Ελπίζουμε σε βροχές του Ιουνίου μήπως δούμε βωλίτες.

Οι ειδικοί επιβεβαιώνονται, η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Αν θυμάμαι καλά θα πρέπει να είναι ο πρώτος Μάης που δεν είδαμε οι μανιταροκυνηγοί κανθαρέλες. Πάντα κάποια βροχή έπεφτε τον Μάιο και πάντα με τη βροχή του Μαΐου μου ερχόταν στο νου τα λόγια γέρου αγρότη (στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει), όταν οι πρώτες ψιχάλες έπεφταν στο διψασμένο χώμα. Συνυφασμένες οι βροχές του Μάη με την έξαρση των μυκητολογικών ασθενειών των φυτών λόγω της υγρασίας στην ατμόσφαιρα και στα φύλλα τους, αλλά οι όποιες βροχές έπεφταν τέλος Απριλίου μέχρι μέσα Μαΐου έκαναν το χαμόγελο να ανθίζει στα πρόσωπα των μανιταροκυνηγών γιατί έβλεπαν νοερά τις κανθαρέλες, τους καίσαρες και τους βωλίτες να ξεπροβάλλουν ανάμεσα απ’ τα πεσμένα φύλλα.

Δύναμη που να μπορεί να ικανοποιήσει όλους τους ανθρώπους δεν υπάρχει. Η χαρά του μανιταροκυνηγού νιώθοντας τη βροχή στους ανοιξιάτικους και τους καλοκαιρινούς μήνες είναι στενοχώρια για πολλούς άλλους . Καμιά φορά και τον μανιταροκυνηγό βάζει σε δίλημμα, μιας και δεν είναι μόνο μανιταροκυνηγός.

Cantharelluscibarius, Cantharelluspallens, Cantharellusferrugiancens και ίσως και άλλα Cantharellus υπάρχουν στη Λέσβο και θα τα βρούμε απ’ τα μέσα του Μάρτη μέχρι τον Ιούλιο αλλά και το φθινόπωρο σε λιγότερους πληθυσμούς κάτω από καστανιές, κουμαριές, αλλά και σε πεύκα . Εύκολα αναγνωρίσιμο μανιτάρι κίτρινου χρώματος , στην τυπική του μορφή αντεστραμμένος κώνος χωρίς ελάσματα ( φυλλαράκια) αλλά με ψευδοελάσματα που μοιάζουν με αραιές διογκωμένες φλεβώσεις, οσμή ( όταν έχει) βερίκοκου ή φρουτώδη, με γεύση ίσως πικάντικη. Όλα τα Cantharellus είναι βρώσιμα. Μεγάλη προσοχή όμως χρειάζεται όταν ο συλλέκτης είναι άπειρος να μη το μπερδέψει με το εξίσου κίτρινο τοξικό Omphalotusolearius το οποίο όμως έχει κανονικά ελάσματα και αν κοπεί η σάρκα του είναι κίτρινη ενώ της κανθαρέλας λευκή . Επιβάλλεται, αν δεν είναι σίγουρος ο συλλέκτης, να αφήσει το μανιτάρι εκεί που το βρήκε για να μη διακινδυνεύσει με δηλητηρίαση η οποία μπορεί και να αποβεί μοιραία ανάλογα με τα υποκείμενα νοσήματα του κάθε συλλέκτη.

Περιζήτητο μανιτάρι για την ευχάριστη φρουτώδη οσμή του την συνεκτική -τραγανή του σάρκα που δεν προσβάλλεται από προνύμφες εντόμων και δεν σαπίζει, αντέχει στο χρόνο ακόμα και έξω απ’ το ψυγείο αρκετές μέρες. Χρησιμοποιείται σε πολλές γαστρονομικές δημιουργίες και μπορείς να το φτιάξεις υπέροχο γλυκό του κουταλιού.

Δεν θα ήταν καλό να καταψυχθεί, γιατί τις περισσότερες φορές πικρίζει. Ούτε να αποξηραθεί γιατί σκληραίνει και δεν επανέρχεται με χλιαρό νερό, όπως τα άλλα μανιτάρια. Μπορεί όμως αν προμαγειρευτεί με λίγο νερό και περισσότερο απ’ το κανονικό αλάτι να συντηρηθεί στην κατάψυξη για αρκετούς μήνες.